Δέσποινα Βανδή: «Οι διαστάσεις των καταγγελιών έχουν αφυπνίσει πολλούς γονείς»

Εκτός από το θετικό της συνάντησης σας, βγήκαν και πολλά αρνητικά αυτή την εποχή του εγκλεισμού. Σαν οι άνθρωποι να είναι θυμωμένοι.

Θυμός υπάρχει. Και κούραση υπάρχει. Είναι πολλά τα συναισθήματα που έχουν δημιουργηθεί αυτή την περίοδο. Νιώθεις ότι είσαι σε μια αδιέξοδη κατάσταση. Εγώ έχω το προνόμιο επειδή κάνω τηλεόραση να μπορώ να είμαι ενεργή σ' ένα κομμάτι, όχι στο δικό μου, το μουσικό, αλλά στο κομμάτι των εκπομπών. Και δόξα τω Θεώ που με το «My Greece» ταξιδεύω και είναι ευτυχία που φεύγω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου. Βάλλεσαι οικονομικά, βάλλεσαι ψυχολογικά γιατί χάνεις την καθημερινότητα σου. Σαν να έγινε η ζωή μας μονοδιάστατη. Χάσαμε και εκτιμήσαμε τα αυτονόητα. Και ενώ την πρώτη καραντίνα την είδαμε ως μια καλή ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε από συρτάρια μέχρι σχέσεις, τώρα, με τη δεύτερη, νιώθω πως στερεύουν τα ψυχικά μας αποθέματα.

Εσύ τι «καθάρισες» στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας;

Όταν ζεις σε φασαρία, δεν προσφέρεις το θείο δώρο της περισυλλογής στον εαυτό σου. Το να έχεις χρόνο να σκεφτείς σου δίνει και την ευκαιρία να παρατηρείς. Προσωπικά, και με φίλους επαναπροσδιορίσαμε τις ζωές μας και τις προτεραιότητες μας. Ησυχάσαμε και ακούσαμε το μέσα μας. Μια συνάντηση ήταν το μόνο που χρειάστηκε για να ξεκινήσει μισ θερμή σχέση ανάμεσα στη Δέσποινα Βανδή και την Άννα Βίσση.

Από το «ησύχασε το μέσα μας» περάσαμε, όμως, στο «γίνεται πολύς θόρυβος». Αναφέρομαι στις τελευταίες καταγγελίες που, ξεκινώντας από τον αθλητισμό, έχουν απλωθεί στο θέατρο.

Με χαροποιεί το γεγονός ότι πολύ γενναία κορίτσια και αγόρια, γυναίκες και άνδρες, μπήκαν σε μια διαδικασία να μιλήσουν ανοιχτά χωρίς να φοβούνται. Δεν χωράει σε αυτό που συμβαίνει το συναίσθημα του φόβου, αλλά το συναίσθημα του σθένους και της τόλμης. Η αίσθηση που έχω είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι για χρόνια, ενώ ο φόβος τους κοιτούσε μέσα στα μάτια, απέφευγαν να τον αντικρίσουν. Τη στιγμή, λοιπόν, που αποφάσισαν κι αυτοί να καρφώσουν το βλέμμα τους επάνω του, ο φόβος έκανε πίσω, έπαθε συντριβή. Και μιλώντας ησύχασαν από ένα πολύ μεγάλο βάρος της τύχης τους που το κουβαλούσαν και την αντάριαζε. Απλά, δεν βγήκα δημόσια να τοποθετηθώ γιατί θεωρώ πως αυτή η ώρα τους ανήκει, αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Για μένα είναι αυτονόητο πως όλοι είμαστε μαζί τους. Ευτυχώς που έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις το θέμα και έχει αφυπνίσει και πολλούς γονείς για να μιλήσουν στα παιδιά τους για τη σεξουαλική παρενόχληση και τη βία. Και νομίζω ότι πλέον δεν 0α φοβούνται και τα παιδιά να μιλήσουν.

Εσύ πως το έχεις διαχειριστεί με τα παιδιά σου αυτό το θέμα;

Τους έχω μιλήσει από πολύ μικρή ηλικία. Γιατί γνωρίζω ότι η σεξουαλική κακοποίηση είναι κάτι που προέρχεται από πρόσωπα συγγενικά ή του φιλικού περιβάλλοντος. Διαβάζω πολύ και ήθελα να γνωρίζουν από μωρά τα όρια της προσέγγισης του οποιουδήποτε. Τώρα το έμαθαν όλοι.

Πάντως, επειδή σε γνωρίζω 23 χρόνια, σε έχω δει να κάνεις κάποιους τσαμπουκάδες στα καμαρίνια.

Το ότι δεν συνέβη σε μένα δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει στους άλλους γύρω μας. Είναι κάτι που γίνεται χρόνια και σε όλους τους χώρους, όχι μόνο στο τραγούδι. Αλλά δεν θέλω να μιλήσω για το πώς αντέδρασα εγώ σε άβολες καταστάσεις.