Μαριάννα Τουμασάτου: «Για δύο χρόνια στη Γυναίκα χωρίς όνομα, πλάνταξα»

Σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρθηκε και στη σειρά στην οποία πρωταγωνιστούσε την περασμένη σεζόν, δηλαδή στη «Γυναίκα χωρίς όνομα».

Στη Φωτογραφία της ζωής μου σε είδαμε ξανθιά. Πώς τόλμησες μια τόσο μεγάλη αλλαγή;

Η τελευταία φορά που ήμουν ξανθιά ήταν στο Με Θέα στο πέλαγο, που έχει γυριστεί πριν από 18 χρόνια. Όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της σειράς Γυναίκα χωρίς όνομα, αποφασίσαμε με τον Γιάννη Μιχαλέλη, που επιμελείται εδώ και χρόνια τα μαλλιά μου, να κάνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό για να μη θυμίζει την πολύπαθη Κάτια. Μερικές εβδομάδες πριν ξεκινήσει η εκπομπή, με έπιασε και μου είπε: «Προτείνω να ανοίξουμε το χρώμα. Αν δεν σου αρέσει και δεν μπορείς να το συνηθίσεις, θα το αλλάξουμε». Αλλά με το που είδα το αποτέλεσμα, ξετρελάθηκα. Η δεύτερη αλλαγή που έκανα ήταν να αναλάβει όλη την εικόνα μου η Νικόλ Παναγιώτου. Όσοι με ξέρουν νομίζω ότι θα διαπίστωσαν και στο κομμάτι του styling διαφορά.

Όσοι σε ξέρουν έχουν όντως εντυπωσιαστεί, γιατί δεν είσαι από τις γυναίκες που ασχολούνται ιδιαίτερα με την εξωτερική τους εμφάνιση.

Καλά, ούτε και τώρα ασχολούμαι! Απλά επειδή η Νικόλ είναι πρώτα φίλη μου και μετά συνεργάτης μου, κάθομαι, με ντύνει και μετά πάω στο πλατό και με βλέπουν. (Γελάει.)

Τις προάλ-λες είχα φορέσει κάτι καλτσάκια για να μην ταλαιπωρούνται τα πόδια μου και με πιάνει και μου λέει: «Αλήθεια, τώρα, πού νομίζεις ότι πηγαίνεις με τα καλτσάκια και τις γόβες! Βάλθηκες να με καταστρέψεις;». (Γελάει.)

Στην κόρη σου και τον σύζυγο σου άρεσε το νέο σου Ιοοκ;

Ξετρελάθηκαν και αυτοί. Η Χρυσηίδα ήταν αγέννητη όταν ήμουν τόσο ξανθιά. Αλλά έχω υπάρξει και καστανόξανθη. Δεν ήμουν ποτέ και... Ζωζώ Σαπουντζάκη.

Σου λείπει να παίξεις σε ένα σίριαλ;

Αν πρόκειται για δραματικό σίριαλ, όχι, και θα σου εξηγήσω γιατί. Δύο χρόνια στη Γυναίκα χωρίς όνομα στον ΑΝΤ1 πλάνταξα. Όταν με προσέγγισαν για να παίξω σε μια νέα δραματική σειρά, τους είπα: «Παιδιά, δεν μπορώ». Όταν για δύο χρόνια έχεις καθημερινά δεκάωρα γυρίσματα, όπου σπαράζεις στο κλάμα, όχι για έναν έρωτα που τέλειωσε, αλλά για το παιδί σου που έχασες, γυρίζεις σπίτι σου και είσαι κουρέλι. Διότι μπορεί στην τηλεόραση να προβάλλεται μια σκηνή τριάντα δευτερολέπτων, αλλά για να το αποτυπώσω αυτό είχα βιώσει όλο το συναίσθημα και ήταν σαν να πενθώ καθημερινά για το χαμένο μου παιδί. Δεν αντέχεται αυτό το πράγμα. Για δέκα ώρες κάθε μέρα ούρλιαζα από τον πόνο! Αφού θυμάμαι ότι είχα πάει στη δερματολόγο μου και μου είχε πει πως από τις πολλές συσπάσεις είχε αλλάξει το πρόσωπό μου. Αν θα έκανα κάτι, θα ήταν μόνο κωμωδία. Η αλήθεια είναι ότι συζήτησα κάτι, δεν προχώρησε και μετά ήρθε η πρόταση για τη Φωτογραφία της ζωής μου, είπε η Μαριάννα Τουμασάτου στο περιοδικό ok!