Βίβιαν Κοντομάρη: «Δεν είμαι ακόμα η ηθοποιός που θα ήθελα να είμαι»

Φέτος επέστρεψε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες μέσα από τη συχνότητα του Star. Η Βίβιαν Κοντομάρη είναι η Φαίη για τις ανάγκες της σειράς, Έρωτας με Διαφορά. Η γνωστή ηθοποιός παραχώρησε τη νέα της συνέντευξη, όπου και αναφέρθηκε στην πορεία της στην υποκριτική...

Είναι τυχεροί οι ηθοποιοί που δουλεύουν στην τηλεόραση αυτόν τον καιρό, καθώς, πέρα από το οικονομικό κομμάτι, υπάρχει και μια ενέργεια που πρέπει να καταναλωθεί.

Είναι μεγάλη τύχη κι ευλογία να δουλεύεις αυτόν τον καιρό. Έχω πολλούς φίλους, συναδέλφους και ξέρω τι συμβαίνει με το θέμα της δουλειάς. Είμαι ευγνώμων που δουλεύω, όχι μόνο γι' αυτό, αλλά κι επειδή μετά το σίριαλ το "Το σόι σου", ο πήχης ήταν ψηλά από θέμα συνθήκης, βρήκα μια τέτοια δουλειά, με τέτοια παρέα και συνεργασία, πολύ καλή παραγωγή, όπου πηγαίνουμε με χαρά. Δεν υπάρχουν γκρίνιες και το οτιδήποτε αντιμετωπίζεται καλά. Μου λείπει πολύ το θέατρο, κι όχι μόνο στους ηθοποιούς, αλλά και στους Θεατές, γιατί είναι ο πυρήνας μας.

-Τι βλέπεις να γίνεται εκεί;

Δεν βλέπω, γιατί και να δω, αν συμβεί κάτι λιγότερο, θα είμαι στεναχωρημένη, οπότε προτιμώ να περιμένω και να προσαρμοστώ με τη νέα συνθήκη, όποια κι αν είναι αυτή. Το Live Streaming είναι ένα υποκατάστατο που καλώς υπάρχει, αλλά δεν είναι θέατρο, δεν είναι ζωντανό.

Η τηλεόραση είναι εύκολο κομμάτι της υποκριτικής, όπως πιστεύουν κάποιοι;

Όχι, καθόλου εύκολο. Υπήρξε αυτή η φήμη και είχαμε κι εμείς είχαμε πέσει "θύματα". Όταν τελείωσα τη σχολή, η τηλεόραση ήταν "κόκκινο πανί" ακριβώς γιατί είναι πιο εύκολο και μετά συνηθίζεις στην ευκολία αυτή. Κάτι το οποίο ήταν λάθος διότι η τηλεόραση χρειάζεται και μπορεί να γίνει καλύτερη όταν κοπιάσει και καταλάβει, είναι άλλος κώδικας. Δεν είναι εύκολο, έχει κούραση, είμαστε εργάτες, είναι χειρωνακτική δουλειά, κι όταν υπερβαίνει τα όρια σου και περνάς την "γκρίζα ζώνη", που είσαι ένα με την κούραση, κι εκεί συνεχίζεις. Αντίστοιχη δυσκολία με το θέατρο έχει και η τηλεόραση.

-Πότε κατάλαβες ότι θέλεις να γίνεις ηθοποιός;

Σίγουρα από πολύ μικρή, αλλά δεν κατάλαβα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, κατάλαβα ότι ίσως θα μπορούσα να γίνω, το ήθελα, αλλά δεν τολμούσα να το πω. Δεν είμαι ακόμα η ηθοποιός που θα ήθελα να είμαι...

-Τι εννοείς;

Ότι εύχομαι κάποια στιγμή να μπορώ να με θαυμάσω.

-Τώρα δεν σε θαυμάζεις;

Όχι... Τώρα θαυμάζω την πίστη και την επιμονή μου... Αλλά ακόμα...