Ντάνη Γιαννακοπούλου: «Μου λένε ότι είμαι πάρα πολύ σκληρή και ότι τους εκνευρίζει ο ρόλος μου»

Η ηθοποιός σε συνέντευξή της μίλησε για το αν δέχεται σχόλια από τους τηλεθεατές, για το πώς βιώνει την κατάσταση με τον κορονοϊό, αλλά και για τις αποκαλύψεις που το τελευταίο διάστημα συγκλόνισαν το χώρο του θεάτρου.

Δέχεσαι σχόλια από τους τηλεθεατές της σειράς για τον ρόλο σου;

Μου στέλνουν μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης, δέχομαι σχόλια και από τον κόσμο που θα συναντήσω, για παράδειγμα, στο σoύπερ μάρκετ ή στο περίπτερο. Μου λένε ότι είμαι πάρα πολύ σκληρή και ότι τους εκνευρίζω σαν ρόλος. Βέβαια, εγώ χαίρομαι, γιατί αυτός είναι ο στόχος. Να είναι λίγο σκληρή η ηρωίδα και να προκαλεί τέτοιες αντιδράσεις στον κόσμο, γιατί τότε σημαίνει ότι κάτι κάνω καλά. Έχει πολύ φανατικούς τηλεθεατές ο «Ήλιος», και με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό. Έχει ανθρώπους όλων των ηλικιών, που τον παρακολουθούν φανατικά.

Πώς βιώνεις όλη αυτή την κατάσταση με τον κορονοϊό σε προσωπικό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο μιας και τα θέατρα παραμένουν κλειστά;

Αρχικά, όλο αυτό που συμβαίνει στον κλάδο του πολιτισμού είναι ένα ζήτημα που με στενοχωρεί βαθιά διότι δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική υποστήριξη, εκτός από το επίδομα. Δηλαδή, λυπάμαι γιατί δεν υπάρχει καν κάποια πληροφόρηση. Ο πολιτισμός δεν αποτελεί προτεραιότητα ενημέρωσης για τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και είναι σαν να μην έχει τη θέση που του αξίζει. Είναι βαθιά πληγή όλο αυτό για το θέατρο και υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που βιοπορίζονται από αυτό και βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Πέραν τούτου, ο ηθοποιός ζει και εξελίσσεται μέσα από το επάγγελμα του. Εύχομαι η επόμενη χρονιά να μας βρει μέσα στις θεατρικές αίθουσες. Προσωπικά, η αλήθεια είναι ότι, ενώ είμαι φύσει αισιόδοξη και δεν το βάζω εύκολα κάτω, τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει λίγο και ζορίζομαι. Δεν μπορείς να δεις δικούς σου ανθρώπους, να αγκαλιαστείς...

Το τελευταίο διάστημα πολλοί συνάδελφοι σου τοποθετήθηκαν δημόσια για τη βία που έχουν υποστεί σε οποιαδήποτε μορφή της. Εσένα σου συνέβη κάτι παρόμοιο όλα αυτά τα χρόνια;

Σεξουαλική κακοποίηση, όχι, δεν μου έχει συμβεί. Τώρα, το λεγόμενο «εργασιακό μπούλινγκ» κάπως είναι νομιμοποιημένο στον χώρο του θεάτρου. Υπάρχει μια σκληρότητα έντονη, αλλά μέχρις εκεί. Όσο μεγαλώνεις καταφέρνεις να τη διαχειριστείς, να βάζεις τα όρια σου, αλλά και να την αποφεύγεις. Ευτυχώς, όλα αυτά τα περιστατικά που ακούω, που το πλήγμα τους στον χώρο του θεάτρου είναι βαρύ, ήμουν τυχερή και δεν τα πέρασα.

Ανέφερες το «εργασιακά μπούλινγκ», το οποίο είναι δεδομένο ότι θα το συναντήσεις σε αυτή τη δουλειά. Όταν είσαι νέος, μπορείς να το αντιμετωπίσεις;

Είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσεις και σε επηρεάζει πάρα πολύ. Νιώθεις μια κατάφωρη αδικία, γιατί σκέφτεσαι πως δεν μπορεί να δίνεις την ψυχή σου και να σου φέρονται με αυτόν τον τρόπο. Νομίζω ότι σιγά σιγά, όσο συσπειρωνόμαστε, καταφέρνουμε και το αντιμετωπίζουμε λίγο πιο συλλογικά, και δεν είναι όλος ο χώρος έτσι. Πρέπει να μάθουμε να προστατεύουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο σε αυτόν τον κλάδο, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ θειικό το ότι λέγονται κάποια πράγματα και ότι τα θύματα καταφέρνουν και καταθέτουν τις εμπειρίες τους με τέτοια ψυχική γενναιοδωρία. Ανοίγει ο δρόμος...

Άρα είσαι αισιόδοξη για την πορεία αυτής της κατάστασης;

Εννοείται, οι μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων ήταν δώρο για τους υπόλοιπους, είπε στο MYTV.