Χρήστος Λούλης: «Όσοι φέρονται άσχημα πρέπει να στηλιτεύονται»

Ο Χρήστος Λούλης μετά από πολύ καιρό αποχής του από την τηλεόραση, επιστρέφει δυναμικά σε έναν ρόλο που θα συζητηθεί μέσα από τον «Σιωπηλό Δρόμο» του Mega που κάνει πρεμιέρα αύριο στις 21:00 το βράδυ. Ο πρωταγωνιστής του «Σιωπηλού Δρόμου μίλησε για την επιστροφή του στην τηλεόραση αλλά και για τις καταγγελίες το θέατρο

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος που είμαι σε αυτή τη δουλειά, πρόκειται για ένα πολύ καλό σενάριο, τα επεισόδια δεν είναι πολλά ώστε να τα κυνηγάμε να προλάβουμε. Είναι μια σειρά με αρχή μέση τέλος που δεν κάνει κοιλιές. Μια παραγωγή που θα φέρει νέα εποχή στην ελληνική μυθοπλασία. Κάτι που έχω χρόνια να δω στην ελληνική τηλεόραση» δηλώνει στο Secret.

O Χρήστος Λούλης παρόλο που έχει στο ενεργητικό του εξαιρετικές ερμηνείες στο θέατρο και συνεχόμενη παρουσία στο σανίδι, στην τηλεόραση απουσίαζε για πολλά χρόνια. Αυτή τη φορά όμως είπε το «ναι».

«Ήρθε στα χέρια μου ένα πολύ καλό σενάριο και όταν περνάνε τα χρόνια και δεν έχεις δουλέψει στην τηλεόραση, κάθε πρόταση γίνεται ακόμα πιο βαριά γιατί λες, φυλαγόμουν για να κάνω κάτι που δεν είναι τόσο καλό; Οπότε είναι πολύ ωραίο που ήρθε ο Σιωπηλός Δρόμος» εξηγεί στο Secret και αναφέρεται στον ρόλο του που θα τραβήξει το ενδιαφέρον του κοινού.

«Κάνω τον θετό πατέρα ενός κοριτσιού, της Άννας Μαρίας , είναι πολύ καλή η συνθήκη έχουν μια κοπέλα μαζί τα παιδιά σαν δασκάλα, σαν συντονίστρια. έχω καιρό να δω τόσα καλά παιδιά σαν ηθοποιούς σε ένα σήριαλ. συνήθως βλέπουμε αμερικάνικες σειρές και λέμε πως παίζουν έτσι τα παιδιά… ».

Η κουβέντα οδηγείται στις εξελίξεις στο χώρο του θεάτρου με το θέμα των καταγγελιών κατά γνωστών ηθοποιών.

«Χαίρομαι γιατί κάτι μπορεί να αλλάξει, είμαι οπαδός της αλλαγής. Όσοι φέρονται άσχημα πρέπει να στηλιτεύονται. Βέβαια έχω πέσει και από τα σύννεφα γιατί δεν περίμενα τέτοιες συμπεριφορές. Και εύχομαι όλο αυτό να εμπνεύσει άλλους ανθρώπους από άλλους χώρους να διεκδικήσουν μια αξιοπρέπεια στη δουλειά τους. Ξέρετε κάτι; Κάποιοι νομίζουν πως λόγω της επιτυχίας τους ανήκει ο κόσμος όλος και ότι μπορούσαν να αφήσουν τον εαυτό τους να συμπεριφέρεται πιο ελεύθερα. Ένοιωθαν αδιάβλητοι, ότι δεν τους ακουμπά τίποτα οπότε από μόνο του αυτό είναι ενάντια στην ίδια την τέχνη. Δεν λέγεσαι καλλιτέχνης όταν έχεις δύναμη στην ύπαρξη του άλλου» ολοκληρώνει.