Γιώργος Γερολυμάτος: «Εκεί μεγάλωσα και τα είδα όλα. Είναι μεγάλη η μαγκιά...»

Για την πορεία του στο τραγούδι, αλλά και τα νεανικά χρόνια της ζωής του, μίλησε ο Γιώργος Γερολυμάτος. Ο γνωστός τραγουδιστής δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στα πρόσφατα γεγονότα, μετά τις αποκαλύψεις για τα περιστατικά βίας στο χώρο της υποκριτικής.

Στον χώρο του τραγουδιού, δεν έχει ακουστεί κάτι ως τώρα.

Υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι έχουν υποστεί μπούλινγκ, άντρες και γυναίκες. Δεν θα υπάρχουν κάποιοι επιχειρηματίες που θα “κολλάνε” στις τραγουδίστριες; Δε θα υπάρχουν τραγουδιστές που κάποια στιγμή μπορεί να έγιναν πιεστικοί σε κάποιες συναδέλφους; Παντού υπάρχουν, χωρίς να λέω ονόματα…Το θέμα είναι πώς ελίσσεσαι, εδώ είναι η πονηράδα. Το να βγει κάποιος να καταγγείλει ότι: “Με άρπαξαν, μου έπιασαν το χέρι, το πόδι, τη μύτη ή το αυτί…”, δεν μου λέει τίποτα, γιατί μπορεί, χωρίς να σε ακουμπήσει ο άλλος να τον αποφύγεις ή παράλληλα να τον κάνεις και φίλο ή να τον αποφύγεις μια για πάντα, για όλη σου τη ζωή.

Τι εικόνες έχεις από τη γειτονιά που μεγάλωσες;

Μεγάλωσα στον Άγιο Παύλο, στην Πλατεία Βάθη από κάτω, που πάμε για το σταθμό Λαρίσης. Εκεί ήταν η περιοχή μου, εκεί ήταν η Φίνος Φιλμ, ενώ λίγο πιο πάνω ήταν όλα τα πορνεία, στην οδό Ιλίου, κι εμείς τα παιδιά, παίζαμε στη χωματερή και βλέπανε πολλά τα μάτια μας. Βλέπαμε σωματέμπορους, μάγκες, ανθρώπους μέσα στη νύχτα… Εκεί μεγάλωσα και τα είδα όλα. Είναι μεγάλη η μαγκιά και το τσαγανό, να μπορείς να περνάς αλώβητος μέσα από όλα αυτά. Αν κάποιος δέχεται να κάνει κάποια πράγματα, για το ατομικό του συμφέρον, αυτό είναι δική του απόφαση.

Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα;

Αν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει καριέρα, να πετύχει, ν’ ανεβεί, όπως υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες, τραγουδιστές, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, σε όλους τους χώρους, αλλά και κοινοί θνητοί, που ενδίδουν και “πάνε” μαζί με κάποιον, προκειμένου να… αναβαθμιστούν και να πάρουν μια θέση. Βεβαίως υπάρχουν και δεν θα σταματήσουν ποτέ, έτσι ήταν, είναι και θα είναι η ζωή, δεν θ’ αλλάξει σε τίποτα, ποτέ. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ανώμαλοι, ψυχοπαθείς, σταματάει αυτό το πράγμα; Το έχουν μέσα τους, στο αίμα τους, ό,τι και να τους κάνεις δεν σταματούν να… ενοχλούν τους άλλους, με τον δικό τους τρόπο. Γνώρισα ομοφυλόφιλους, που ήταν πολύ ευγενικοί, ντρέπονταν και να το δείξουν, οι οποίοι έκαναν μια ευγενική προσπάθεια να με προσεγγίσουν, αλλά όταν έβλεπαν ότι το απέφευγα ευγενικά, είχαν το θάρρος να μην τολμήσουν ούτε να ξαναπλησιάσουν, ενώ μετά γινόμασταν και φίλοι, είναι θέμα χειρισμού. Η εξυπνάδα εδώ είναι, να μην χαλάσεις τη σχέση σου με τον εργοδότη σου, να προσπαθήσεις να κρατήσεις τη δουλειά σου και να τον κάνεις φίλο, αν δεις ότι δεν μπορείς, τότε σηκώνεσαι και φεύγεις, δεν κάθεσαι να λες: “Μου πιάσανε το πόδι ή το χέρι”. Έχουν δει πολλά τα μάτια μου, έχω γυρίσει όλο τον πλανήτη, έχω πάει στην Αμερική, στην Αυστραλία, μ’ έχουν πάρει με ιδιωτικά αεροπλάνα να πάω να περάσω καλά και να γυρίσω, μπροστά δύο security και δύο αυτοκίνητα… Αυτά που έζησα εγώ ούτε σε 10 γενεές δεν τα ζουν άλλοι άντρες, είμαι ευλογημένος από το Θεό και τον ευχαριστώ. Μπορεί να κοιμηθώ τώρα σ’ ένα παγκάκι, γιατί έχω ζήσει πάρα πολύ έντονα τη ζωή μου.

Πηγή: Λοιπόν