Έφυγε από τη ζωή ο μαέστρος Νίκος Δανίκας, πατέρας του τηλεοπτικού Φανούρη από τις Μέλισσες!

Την είδηση έκανε γνωστή μέσα από ανάρτησή της στο facebook η θεατρική συγγραφέας Μάρω Μπουρδάκου η οποία ανέφερε σ' αυτήν:

""Έφυγε" απ' τη ζωή ο κλασικός μαέστρος της Αθηναϊκής πίστας Νίκος Δανίκας. Με πολλές μεγάλες συνεργασίες στο βιογραφικό του, ο Νίκος Δανίκας υπήρξε για πολλά χρόνια μόνιμος συνεργάτης και μαέστρος του Γιώργου Μαρίνου στο κέντρο "Μέδουσα" με τον οποίο είχαν συνυπάρξει και στο Ciao ANT1 ενώ είχαν καταφέρει να αναπτύξουν και μια αδελφική φιλία.

Μια πορεία γεμάτη. Από το Νέο Κύμα, τον Γιώργο Μαρίνο, τον Σταμάτη Κραουνάκη, το Λάκη Λαζόπουλο και άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες. Γιος του είναι ο γνωστός ηθοποιός Κων/νος Δανίκας, ο "Φανούρης" από τις "Αγριες μέλισσες"."

Ο Νίκος Δανίκας υπήρξε μία από τις πιο γνωστές φυσιογνωμίες της τηλεόρασης τη δεκαετία του '90, έχοντας αναλάβει τη μουσική επένδυση κορυφαίων σόου όπως αυτό που παρουσίαζε ο Γιώργος Μαρίνος.

Ο Νίκος Δανίκας ήταν αντιστάρ καθώς παρά το γεγονός ότι ήταν κορυφαίος στο είδος του, απείχε από κοσμικότητες και δημοσιογραφικά μικρόφωνα.

Σπάνια μιλούσε για τον εαυτό του και την πορεία του ενώ σε μία από τις ελάχιστες συνεντεύξεις του είχε πει για τη ζωή του:

"Αυτή η μαγική ζωή ξεκίνησε σε ένα παλκοσένικο, όπου οι γονείς μου ήταν μπουλουξήδες, η μάνα μου με γέννησε επάνω στο παλκοσένικο μόλις έκλεισε η αυλαία και τελείωσε η παράσταση.

Από αυτούς πήρα το ταλέντο και την αγάπη για την μουσική, σαν παιδί άκουγα επειδή εκεί στα μπουλούκια έπαιζαν μουσική πριν αρχίσει η παράσταση, ο πατέρας μου έπαιζε κιθάρα και ένας άλλος ακορντεονίστας, εκεί ήτανε και τα πρώτα μου βήματα.

Όταν εγκαταστάθηκα πια στην Αθήνα, και πήγα στο Ωδείο, περπατούσα με τα πόδια να πάω στο Ωδείο που ήτανε 2-3 χιλιόμετρα και στην διαδρομή ενορχήστρωνα όλη την ορχήστρα μέσα στο μυαλό μου, δεν χρειαζόμουν ούτε χαρτιά, ούτε μολύβια ή μικρόφωνα που βγήκαν αργότερα. Ήμουνα μουσικός για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, από παιδί άρχισα να παίζω, στην αρχή ακορντεόν και μετά για να γλυτώσω από το βάρος του ακορντεόν πήρα το πρώτο μου keyboard".