Σιωπηλός Δρόμος: Όσα αποκάλυψε ο Αντώνης Καφετζόπουλος για τον ρόλο του στη σειρά

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μίλησε για αυτή του τη δουλειά, αλλά και για την ευκαιρία που του δόθηκε να επιστρέψει στην τηλεόραση...

Θέλετε να μου μιλήσετε λίγο για τον Σιωπηλό Δρόμο;

Είναι μια σειρά πολύ μερακλίδικα φτιαγμένη, κρατάει μια ένταση, έχει ενδιαφέρον. Με τον Βαρδή Μαρινάκη είναι η πρώτη φορά που δουλεύουμε μαζί. Βέβαια τον ξέρω αρκετά χρόνια. Έχει κάνει νομίζω δύο -αν δεν ξεχνάω καμία- αξιόλογες ταινίες μεγάλου μήκους. Οπότε μου ήταν πολύ εύκολο να δεχτώ. Σε μια περίοδο που είσαι άνεργος, όταν έρχονται και σου δίνουν μια δουλειά συνήθως την παίρνεις, αλλά η συγκεκριμένη μου ήταν πολύ ευχάριστη, γιατί καταλάβαινα ότι θα γίνει με πολύ μεράκι, το οποίο δεν είναι πολύ συνηθισμένο στην ελληνική τηλεόραση.

Ο δικός σας ρόλος ποιος είναι;

Χωρίς να θέλω να προδώσω διάφορα, γιατί είναι ωραίο να ακολουθεί ο θεατής βλέπει την εξέλιξη μιας ιστορίας χωρίς να ξέρει πολλά, είμαι ο σκληρός πάτερ φαμίλιας, ο οποίος με κάποια από τα πράγματα που έχει κάνει στο παρελθόν σίγουρα έχει καθορίσει και την ιστορία που παρακολουθούμε, που είναι η απαγωγή ενός σχολικού λεωφορείου.

Ανάμεσα στα παιδιά που έχουν απαχθεί είναι και τα εγγόνια του. Εσείς πώς είστε ως πατέρας;

Μοντεσσοριανός, ας πούμε. Δηλαδή τους άφηνα -γιατί τώρα είναι πολύ μεγάλοι και οι δύο- να δοκιμάζουν ό,τι νόμιζαν ότι είναι να δοκιμάσουν, με τρόπο προσπαθούσα να είμαι κάπου κοντά για να μη δοκιμάσουν κάτι πολύ περίεργο και επικίνδυνο, να το προλάβω και προσπαθούσα χωρίς να τους το λέω πολύ -γιατί όταν λέμε πράγματα στους ανθρώπους δεν μας ακούνε- να τους κάνω να αναλαμβάνουν την ευθύνη γι΄ αυτό που αποφασίζουν και γι' αυτό που κάνουν.

Ο μεγαλύτερος γιος σας, ο Γιώργος, είναι επίσης ηθοποιός. Πώς αντιδράσατε όταν σας είπε την απόφαση του;

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πουν στους άλλους τι να κάνουν με τη ζωή τους. Η μόνη, ας πούμε, αγωνία που είχα ήταν αν θα είναι καλός ηθοποιός. Και ήταν η αγωνία του πώς λες σε έναν άνθρωπο που αγαπάς και εκτιμάς για όλα τα άλλα πράγματα που είναι ότι «ξέρεις, μη συνεχίσεις αυτό το πράγμα, γιατί δεν είσαι γι' αυτό», θα μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να το πω, αλλά θα έπρεπε να βρω κάποιον τρόπο να το πω. Αυτή ήταν η μεγάλη μου αγωνία. Ευτυχώς όμως μου άρεσε αυτό που είδα πολύ και τελείωσε εκεί το θέμα.

Γενικά είστε άνθρωπος που σκέφτεται πώς να πει την αλήθεια στον άλλο για να μην τον πληγώσει;

Το σκέφτομαι πάρα πολύ. Υπάρχουν κατάλληλες στιγμές και δεν είναι όλες οι ώρες το ίδιο για να πεις σε κάποιον μια αλήθεια την οποία έχει απωθήσει ή δεν γνωρίζει και τον βλάπτει η άγνοια γύρω από την πραγματικότητα. Είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή και πρέπει να την επιλέξεις πολύ προσεκτικά. Γιατί αν ο στόχος είναι να προσφέρεις μια υπηρεσία, δηλαδή να του δείξεις μια οπτική γύρω από την πραγματικότητα που δεν έχει αντιληφθεί, έχεις μεγάλη ευθύνη να μην το αρνηθεί, να μην πληγωθεί, να μη χαλάσεις μια σχέση μαζί του που πιθανόν να σου είναι πολύ πολύτιμη, χίλια πράγματα. Αλλά αν το κάνεις για άλλον λόγο, ναι, μπορείς να πετάς αλήθειες ή μέρος της αλήθειας δεξιά και αριστερά, χωρίς να σε νοιάζουν οι συνέπειες. Εμένα με νοιάζουν.

Πηγή: Down Town