Μεταξόπουλος: Αποκαλύπτει το λόγο που δεν του μιλούσε η Βουγιουκλάκη για 2 χρόνια!

Ποιο θωρείτε το μυστικό της επιτυχίας της Αλίκης;

Η παιδικότητα που είχε και το πρόσωπο της, που έλαμπε στον κινηματογραφικό φακό. Ήταν τόσο ναζιάρικο το πρόσωπο της, για αυτό όλα τα παιδάκια τρελαίνονταν για την Αλίκη. Ήταν ερωτευμένος ο φακός μαζί της, έλεγαν όλοι. Το 'χανε πάρει χαμπάρι οι σκηνοθέτες και για αυτό είναι η ηθοποιός με τα περισσότερα γκρο-πλαν, μέσα από τα οποία αναδείχθηκε. Ήξεραν ότι η Αλίκη θα κάνει πενήντα γκρο-πλαν, ενώ οι άλλοι τριάντα.

Πώς ήταν η Αλίκη ως χορεύτρια;

Η Αλίκη δεν ήξερε να χορέψει, όμως χόρευε. Είχε μια προσωπικότητα η οποία σε έπειθε ότι ξέρει να χορεύει. Καλή ηθοποιός δεν ήταν και έπαιζε δραματικούς ρόλους. Όπως και στο τραγούδι, συνέβαινε το ίδιο.

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ;

Ο Παπαμιχαήλ ήταν φοβερός ηθοποιός, πολύ συνεπής και άψογος στα χορευτικά. Σε ορισμένα σημεία που θυμάμαι δεν τα κατάφερνε. Έτσι, έκανα εγώ αυτό που δεν μπορούσε ο Δημήτρης.

Με ποιον τρόπο;

Κάναμε κοντινά στα πόδια τα δικά μου, φορώντας τα ρούχα του Δημήτρη. Έτσι φαίνεται σαν να χορεύει εκείνος...

Με την Αλίκη, τα χρόνια που συνεργαζόσασταν, υπήρξαν στιγμές διαφωνίας;

Όταν γιόρταζα τα 35 μου χρόνια στο θέατρο και με φώναξαν σε κάποιο πρωινό. Μπαίνοντας στο στούντιο, είπαν να περιμένω γιατί κάνουν γύρισμα μέσα. Η Αλίκη έλεγε πως γιορτάζει τα 30 χρόνια της στο θέατρο. Μόλις την άκουσα, είπα στον αέρα «Μα πώς γίνεται; Μαζί ξεκινήσαμε το '54 με το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα". Τριανταπέντε χρόνια εγώ, η Αλίκη πώς γιορτάζει τα τριάντα;». Μετά από αυτό, η Αλίκη έκανε δύο χρόνια να μου μιλήσει.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν ηθοποιοί, που ενώ έχουν ταλέντο, δεν έχουν την ευκαιρία να προβληθούν και να γίνουν γνωστοί;

Ξέρετε πόσα ταλέντα χάνονται επειδή έχουν πλήρη άγνοια κάποιου ταλέντου τους; Θα ήθελα να υπήρχε μια ζυγαριά, ώστε να ζυγίσουμε τους σημερινούς και τους παλιούς ηθοποιούς, Αυλωνίτη, Βασιλειάδου, Μαυρέα, Γκιωνάκη, Βλαχοπούλου. Μια διαχρονική γενιά ηθοποιών, καθώς δούλευαν με αγάπη και πάθος! Οι παλιές ταινίες, αιώνια θα παίζουν σε επανάληψη. Οι σημερινές όπως βγαίνουν, έτσι μετά από λίγο καιρό μπαίνουν στα ντουλάπια.

Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας, το συστατικό της επιτυχίας, για έναν ανερχόμενο ηθοποιό;

Να σέβεται τον θεατή. Άμα τον σέβεται, θα τον αγαπά. Δεν τον σέβεται; θα τον μισήσει. Χρειάζεται το ταλέντο, όμως δεν αρκεί για να γίνει κάποιος φίρμα, θα πρέπει να το δουλέψει, να αγωνιστεί. Όταν ξεκίνησα, ήμουν μεγάλος για χορευτής, καθώς ήμουν δεκαεννιά. Η δασκάλα μου είχε πει: «Είναι αμαρτία να σταματήσεις τον χορό. Αλλά επειδή είσαι δεκαεννιά, για να κάνεις κλασικό χορό, εάν ασχολείσαι 2-3 ώρες την ημέρα, θες εφτά χρόνια, θα είσαι μεγάλος». «Τι κάνω;» της είπα. «Να κάνεις όσο μπορείς». Δούλεψα σκληρά και τα κατάφερα. Δεν κουράστηκα ποτέ. Όταν κάποιος κάνει αυτό που αγαπά, δεν κουράζεται. Αν αρκεστεί ο καλλιτέχνη5 στο ταλέντο του και επαναπαυτεί, είναι μισός καλλιτέχνης. Υπάρχουν καλλιτέχνες οι οποίοι ως ταλέντα είναι ατάλαντοι, μα έχουν κάνει καριέρα επειδή δούλεψαν. Κάποιοι άλλοι ξέρουν να «πουλάνε». Αν κάποιος πει «Ωπ, εγώ είμαι!», ασχοληθεί και ξέρει να το πουλήσει, κάνει καριέρα. Δυστυχώς.

Έχετε συνεργαστεί με πολλές ηθοποιούς, τις οποίες χορογραφήσατε. Ποια είναι εκείνη που ξεχωρίζετε;

θα σας πω τρία ονόματα. Μάρθα Καραγιάννη, Ζωή Λάσκαρη και Ρένα Βλαχοπούλου. Όμως, ποτέ δεν χορογράφησα τη Βλαχοπούλου, γιατί ήξερα το ταλέντο της. Εγώ ήξερα ότι μπορώ να κάνω ό,τι θέλω το σώμα της, εκείνη είχε εμπιστοσύνη στα χέρια μου και βγάζαμε ένα υπέροχο αποτέλεσμα, χωρίς να έχει προηγηθεί προετοιμασία. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον Ορέστη Μάκρη, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τον χορό, αλλά πήρα από εκείνον σημαντικά στοιχεία, τα οποία κουβάλησα στη διάρκεια της καριέρας μου.

Πηγή: Λοιπόν