Ραγίζει καρδιές η Στυλιανοπούλου για τις τελευταίες ώρες της Βουγιουκλάκη πριν πεθάνει

Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του Τάκη Βουγιουκλάκη, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου παραχώρησε τη νέα της συνέντευξη, όπου και αναφέρθηκε σε μακροχρόνια φιλία της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη αλλά και τις τελευταίες της συγκλονιστικές στιγμές στο νοσοκομείο...

Πρόσφατα έφυγε και ο αδερφός της Αλίκης Βουγιουκλάκη, ο Τάκης, γνωριζόσασταν;

Φυσικά και ήμασταν και πάρα πολύ φίλοι. Να σου πω και κάτι για πρώτη φορά. Εγώ γνώρισα τον Τάκη με τη σύζυγό του, την Έφη Πίκουλα. Γυρίζαμε μια ταινία που σκηνοθετούσε ο Τάκης, στη βίλα Λεβίδη, τότε. Έπαιζε και η Έφη. Και στο διάλειμμα βγαίνω στον κήπο και τους βλέπω σε μία κούνια να φιλιούνται. «Να ζήσετε» τους λέω... και σκάσανε στα γέλια. Πολύ στεναχωρέθηκα για τον Τάκη. Έχουμε περάσει πολύ όμορφες στιγμές όλοι και μαζί με την Αλίκη.

Η Αλίκη τι σας είπε για τη γνωριμία αυτή;

Ήταν πολύ θετική. Τον λάτρευε τον Τάκη όπως και ο Τάκης λάτρευε την Αλίκη. Βέβαια δεν μπορώ να μην σου πω και για τον αδερφό της Αντώνη, που πόνεσε πάρα πολύ όταν έφυγε η Αλίκη. Απόδειξη αυτού, που έβγαλε και την εγγονή του σήμερα Αλίκη. Τέτοια αγάπη της είχε.

Πώς γίνατε κολλητές με την Βουγιουκλάκη; Σας έλεγε και «ψιψίνα»...

Η Αλίκη δεν έκανε εύκολα φιλίες. Εγώ πήγα στο θέατρο και με την καλημέρα που είπαμε μου λέει: «Εσένα σε πάω, θα είμαστε μαζί ό,τι και να κάνουμε». Εγώ το 1966 είχα χάσει τη μητέρα μου και συμπτωματικά, ο ρόλος που έπαιξα ήταν της χήρας στην παράσταση με την Αλίκη, "Αχ αυτός ο άνδρας μου". Στον ρόλο αυτό εγώ
ξεσπούσα. Έκλαιγα τον σανίδι, αλλά εγώ έκλαιγα για τη μητέρα μου

Η Αλίκη επειδή με έβλεπε θλιμμένη με έπαιρνε και μου πρότεινε να βγούμε. "Ψιψίνα συμφωνείς;" Και από τότε έμεινε το "Ψιψίνα" το οποίο και το θυμάμαι από εκείνη την παράσταση.

Τι θυμάστε από τις τελευταίες στιγμές της Αλίκης;

Τα θυμάμαι και κλαίω. Ήμασταν στο Ιατρικό Κέντρο πολλοίς κόσμος έξω από το δωμάτιο. Ήταν ο Φασουλής, η Λάσκαρη, ο Λαζόπουλος, η Νόρα Βαλσάμη και πολλοί άλλοι. Φώναξε τότε η Αλίκη από μέσα βαθιά και μου λέει: «Ψιψίνα, γιατί να πεθάνω»; Της λέω: «Αλικούλα μου, αγάπη μου, δεν θα πεθάνεις, σε λίγες μέρες έχεις τα γενέθλιά σου, θα σηκωθείς να τα γιορτάσουμε». Μου απαντάει με πόνο στα μάτια: «Ξέρεις πού θέλω να με πας; Στον Θεολόγο, εκεί που περνούσαμε τις όμορφες στιγμές μας». Της κρατούσα το χέρι και την βλέπω να γέρνει να πεθάνει. Βγάζω μια κραυγή: «Έναν γιατρό, έναν γιατρό γρήγορα!!! Η Αλίκη δεν είναι καλά». Αναστατώθηκε όλο το νοσοκομείο. Μετά από μία μέρα πέθανε. Έχω ιστορία με την Αλίκη. Ξέρω μυστικά της που δεν θα τα αποκαλύψω ποτέ, θα τα πάρω μαζί μου. Η Αλίκη μαζί μου ένιωθε ασφαλής. Είμαστε και οι δύο Καρκίνος στο ζώδιο και μιλάγαμε με τα μάτια. Είμαι η μόνη που όταν ήταν άρρωστη και ήταν στο σπίτι της ακόμη, την πήγαινα στην τουαλέτα και της κρατούσα το χέρι. Εμένα ήθελε, ούτε τον άντρα της δεν ήθελε. Θυμάμαι όταν μου είπαν για την Αλίκη ότι ήταν άρρωστη, ήμουν στην Κυπαρισσία και λιποθύμησα. Μας συνδέει κάτι καρμικό με την Αλίκη και να σου αναφέρω και κάτι για πρώτη φορά. Ο γάτος μου ο «Χούλιο» που πέθανε πρόσφατα και είμαι πάρα πολύ στενάχωρη μένη που τον έχασα, πέθανε κι αυτός από καρκίνο στο πάγκρεας, όπως η Αλίκη.

Πηγή: ΧΑΙ