Μπιθικώτσης: Όταν κάποιος θέλει να κάνει κάτι για τον πατέρα μου, οφείλω να ερωτηθώ εγώ και μόνο εγώ

Άξιος συνεχιστής της μουσικής του αλλά και της μνήμης του, ο γιος του Γρηγόρης Μπιθικώτσης junior, που σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση ψυχής αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές του πατέρα του, ενώ μεταξύ άλλων, ξεκαθαρίζει το τοπίο για την κόντρα του με την ετεροθαλή αδελφή του Άννα, αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα του έργου του πατέρα του.

Ήταν μονόδρομος για εσάς να ασχοληθείτε με το τραγούδι;

Όχι, δεν το είχα καν σκεφτεί. Τραγούδησα σε ένα παιδικό πάρτι, είπα στον πατέρα μου ότι τραγούδησα και τότε εκείνος αποκρίθηκε: «Εχω βγάλει όλους τους τραγουδιστές της Ελλάδας, εσένα δεν θα βγάλω;» Κάθε μέρα μου ζητούσε να τραγουδήσω μπροστά του, αλλά εγώ δεν ήθελα, γιατί ντρεπόμουν. Μια μέρα ξύπνησα και μου λέει «εάν δεν τραγουδήσεις και σήμερα, θα τα σπάσω όλα». Το πρώτο τραγούδι που είπα ήταν «Το ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα», με άκουγε και στο ρεφρέν με σταμάτησε, και μου λέει «είσαι τραγουδιστής, τέλος»! Η πρώτη φορά που τραγουδήσαμε μαζί δημόσια ήταν σε μια μεγάλη συναυλία το 1996 στη Δραπετσώνα, με χιλιάδες κόσμο. Είχα πάει απλά μαζί του και ήμουν πίσω από τη σκηνή και κάποια στιγμή ανέβηκε να τραγουδήσει και μου λέει «έλα να πεις δυο τραγούδια». Εχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και έτρεμα. Τότε ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησα μαζί του.

Φοβηθήκατε τη σύγκριση που θα γινόταν με τον πατέρα σας;

Όχι, δεν το φοβήθηκα και δεν το είδα και ποτέ έτσι. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είναι ένας, δεν αλλάζει αυτό ποτέ και ούτε πρόκειται να βγει δεύτερος – όποιος και να συγκριθεί μαζί του θα «χάσει». Εγώ το είδα σαν ευλογία ότι είμαι γιος του κουβαλώντας το όνομά του, έχοντας όλη αυτήν την πολιτιστική κληρονομιά που μου έχει αφήσει και μεγάλη τιμή που μου έμαθε να τραγουδάω ο ίδιος. Υπάρχουν συγκρίσεις για πολλούς γιους μεγάλων καλλιτεχνών, και αυτό είναι πολύ άδικο και ατυχές. Στην αρχή ο κόσμος ήταν προκατειλημμένος μαζί μου λέγοντας «και εσύ τραγουδάς;» Tο τραγούδι όμως δεν είναι δικηγορικό γραφείο να πάει από γενιά σε γενιά, ή έχεις το ταλέντο ή όχι, όπως και εάν λέγεσαι.

Θέλω να αναφερθούμε στην τεράστια πολιτιστική κληρονομιά που άφησε ο πατέρας σας, εννοώντας φυσικά το καλλιτεχνικό του έργο. Εδώ και χρόνια υπάρχει διαμάχη ανάμεσα σε εσάς και στην ετεροθαλή αδελφή σας Aννα αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα. Νομικά έχει λυθεί το θέμα; Οι σχέσεις σας πώς είναι σήμερα;

Θα είμαι ξεκάθαρος: Όσον αφορά τα πνευματικά δικαιώματα του πατέρα μου, από τότε που έφυγε και η μητέρα μου από τη ζωή πλέον έχουν έρθει όλα στην κατοχή μου. Επίσης μου ανήκει και το ηθικό δικαίωμα να προστατέψω το έργο του. Ο πατέρας μου άφησε μια δημόσια διαθήκη, που ανοίχτηκε μετά τον θάνατό του και διαβάστηκε στο δικαστήριο, η οποία σαφέστατα τονίζει «ότι ο γιος μου ο Γρηγόρης είναι ο συνεχιστής μου και συνεχιστής της ιστορίας μου σε όλα τα καλλιτεχνικά δρώμενα». Αυτό είναι μεγάλο βάρος για εμένα, διότι οφείλω να διαχειριστώ όλη αυτή την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά που άφησε.

Όσον αφορά κάποιες κόντρες και προστριβές που υπάρχουν, είναι μόνο για ένα λόγο, ο οποίος δεν είναι τα χρήματα. Ο λόγος είναι ότι όταν γίνεται ένα αφιέρωμα ή συναυλία για τον πατέρα μου θα πρέπει να ανταποκρίνεται στο μέγεθος του ονόματός του. Οπότε εκεί θα πρέπει να έρθω εγώ, όποιος και να είναι αυτός που το κάνει, και να δω εάν αυτό που θέλουν να κάνουν προς τιμήν του ανταποκρίνεται στην ιστορία που έχει αφήσει. Επίσης, όταν κάποιος θέλει να κάνει κάτι για τον πατέρα μου, οφείλω να ερωτηθώ εγώ και μόνο εγώ. Με την Αννα δεν είχαμε ποτέ επαφές, ούτε ο πατέρας μου είχε μαζί της τα τελευταία χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, είπε στην Espresso ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.