Άγριες μέλισσες: Βασίλης Μπισμπίκης: Η πανκ… ζωή του Βόσκαρη!
Άγριες μέλισσες: Αν η ζωή του σκηνοθέτη και ηθοποιού, Βασίλη Μπισμπίκη, γινόταν ταινία, ακόμα και το σενάριο στην τηλεοπτική σειρά «Άγριες μέλισσες», στην οποία ενσάρκωσε τον ρόλο του Βόσκαρη, θα φαινόταν λίγο.
Ο σκηνοθέτης για τον οποίο μιλά όλη η θεατρική Αθήνα τα τελευταία χρόνια, καθώς οι παραστάσεις του έχουν βραβευτεί, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λουτράκι, σε μια μεσοαστική υγιή οικογένεια, όπως συχνά λέει. Τα δικά του όμως... γονίδια ήταν διαφορετικά. «Έχω παίξει ξύλο, άγριο ξύλο. Εχω κάνει κόντρες με μηχανάκια. Ήμουν γεμάτος πάθη, όπως το αλκοόλ».
Το σχολείο δεν θα το τελειώσει και με το ζόρι θα φτάσει μέχρι τη Γ' Γυμνασίου. Και όπως λέει για εκείνη την εποχή: «Άκουγα Sex Pistols, ήμουν πανκ με ένα μπλε λοφίο στο κεφάλι, φορούσα σκουλαρίκια και είχα τατουάζ. Με λίγα λόγια ήμουν δαχτυλοδεικτούμενος και γεμάτος οργή. Μου άρεσε από τότε να προκαλώ. Άφησα το σχολείο και προτιμούσα να διαβάζω εξωσχολικά, κυρίως πολιτικά βιβλία, κληρονομιά από τον παππού μου. Ένιωθα ότι το σχολείο ήθελε να με κάνει ρομποτόκι και σε αυτή τη σκέψη σίγουρα με επηρέαζαν και τα βιβλία που διάβαζα»...
Με έναν... μαγικό τρόπο κατάφερνε τους γονείς του να υπογράψουν για να ταξιδεύει ως ανήλικος. «Έχω ζήσει τα πάντα. Έχω ταξιδέψει παντού. Από τη Γάζα με Παλαιστίνιους μέχρι Ολλανδία». Αυτή η «αλήτικη» ζωή που έχει επιλέξει θα τον φτάσει μέχρι και τη Βίλα Αμαλία, ως ένας από τους καταληψίες.
Αφού πια έχει εγκαταλείψει το σχολείο, δουλεύει ως γκρουπιέρης στο Καζίνο Λουτρακίου, στη συνέχεια ως μπάρμαν, ως πορτιέρης ακόμα και σε στριπτιζάδικο, γιατί τον μαγεύει αυτή η... ανήθικη ηθική της νύχτας, όπως συχνά λέει. Με έναν επίσης μαγικό ' τρόπο -όπως όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή του-, επειδή διαβάζει πολύ και αγαπά το θέατρο, θα παίζει για πρώτη φορά σε έναν ερασιτεχνικό θίασο στο Λουτράκι, ο οποίος στη συνέχεια θα ανεβάσει την «Ελένη» του Ευριπίδη στην Επίδαυρο. Εκείνη τη μέρα στους θεατές θα βρίσκεται ο συγγραφέας και πρώην διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού θεάτρου, Τάσος Ρούσσος, που μετά το τέλος της παράστασης θα του πει: «Παιδί μου, έχεις ταλέντο, θα πρέπει να έρθεις να σπουδάσεις στο Εθνικό». Φυσικά το ότι δεν είχε απολυτήριο Λυκείου δεν του έδινε το δικαίωμα να δώσει εξετάσεις, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο κατάφερε να μπει στη σχολή θεάτρου της Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα.
Κάνοντας διάφορες δουλειές και όντας μόνιμα... άφραγκος, όπως έχει τονίσει, θα δει την υποκριτική σοβαρά. «Η μεγάλη ευκαιρία που μου δόθηκε ήταν ο ρόλος του Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο "Λεωφορείο ο πόθος"», όπου έπαιξε στο πλευρό της Πέμης Ζούνη. Μέσα στα χρόνια θα είναι ένας γοητευτικός ζεν πρεμιέ -καμία σχέση με την εικόνα του παρελθόντος- και οι ρόλοι του στα τηλεοπτικά «Μυστικά της Εδέμ» και στη «Δικαίωση» θα τον κάνουν ευρύτερα γνωστό. Ο ένας ρόλος διαδέχεται τον άλλον στο θέατρο και την τηλεόραση, με τον ίδιο να προσπαθεί να φέρει σε μια ισορροπία τον εαυτό του από την επιτυχία που γνώριζε. Και βρήκε τον τρόπο να τα καταφέρει μέσω της ψυχανάλυσης. Μοιραία έρχεται "στη ζωή του και ο ρόλος του Βόσκαρη στις «Άγριες μέλισσες» που το κοινό λάτρεψε, παρόλο που ως ήρωας ήταν αρνητικός!
Η γυναίκα της ζωής του
Παρόλο που πάντα λέει πως θα ήθελε να είναι αναρχικός -αλλά δεν μπορεί επειδή είναι πια θιασάρχης- και η ζωή του ήταν αντισυμβατική, πριν από 15 χρόνια θα παντρευτεί την Κωνσταντίνο Μπεκιάρη, με την οποία έχουν αποκτήσει έναν γιο. Και όπως συχνά σχολιάζει με χιούμορ: «Μα υπάρχει πιο αντισυμβατικό πράγμα από τον γάμο; Δεν είναι τόσο εύκολο τελικά όσο νομίζει κάποιος». Η ζωή του πια έχει την απόλυτη ισορροπία. Αλλά όχι και ηρεμία. Απλώς πια την ανησυχία του τη διοχετεύει σε πιο δημιουργικούς καλλιτεχνικούς δρόμους.
Πηγή: tv 24