Διαμαντής Διονυσίου: «Ήταν μεγάλο σοκ ο χαμός του πατέρα μου»

Όπως ήταν φυσικό μίλησε και για τον πατέρα του, Στράτο.

Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που έχετε από τον αξέχαστο πατέρα σας;

Ήμουν μικρός όταν τον έχασα, μόλις 13 χρόνων. Θυμάμαι που όταν ξυπνούσε πηγαίναμε εγώ με τον Στέλιο στο δωμάτιό και του δίναμε τον καφέ του ή την πορτοκαλάδα του και παίζαμε στο κρεβάτι. Θυμάμαι τα οικογενειακά μας τραπέζια στο σπίτι, τα καλοκαίρια στο εξοχικό μας στη Χαλκιδική, ότι μας πήγαινε στο γήπεδο. Ήταν πολύ καλός πατέρας.

Ήταν σοκ για σας ο χαμός του;

Μεγάλο σοκ. Ήμουν στο σχολείο και όταν μαθεύτηκε, πήγε να μου το πει η διευθύντρια,αλλά τελικά δεν το έκανε και με έστειλε στο σπίτι μου. Κάτω από το σπίτι ήταν μια γειτόνισσα, η οποία με πήρε στο δικό της σπίτι και μου είπε πως ο πατέρας μου ήταν λίγο άρρωστος και τον είχαν πάει στο νοσοκομείο. Δεν μου το είπαν αμέσως. Το έμαθα μετά πηγαίνοντας στο σπίτι μου.

Νιώθετε το ιστορικό όνομα του πατέρα σας βαρύ στους ώμους σας σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά σας; Πιστεύετε ότι θα πέφτει πάντα σύγκριση;

Ναι. Το θεωρώ, φυσικά, τιμή μεγάλη και είναι πάρα πολύ όμορφο να με συγκρίνουν, αλλά μερικοί λένε «ωραίος ο Διαμαντής, αλλά δεν είναι σαν το πατέρα του». Λογικό δεν είναι; Αν ήμουν σαν τον πατέρα μου, θα ήμουν ο Στράτος Διονυσίου. Ένας ήταν ο Στράτος Διονυσίου. Και να μοιάζουμε λίγο είναι τέλειο. Άλλωστε, είμαστε παιδιά του και λογικό είναι να του μοιάζουμε.

Σας στήριξαν ο Άγγελος και ο Στέλιος στα πρώτα σας καλλιτεχνικά βήματα;

Πάρα πολύ, ο Αγγελος είναι και σαν πατέρας για μένα. Εγώ βγήκα ξαφνικά στο τραγούδι, έκανα κάποια μαθήματα φωνητικής και τους είπα να έρθουν να με ακούσουν σ' ένα μαγαζί. Ήρθαν, με άκουσαν, μου είπαν τις παρατηρήσεις τους και προχώρησα, είπε ο Διαμαντής Διονυσίου στην Espresso.