Γρηγόρης Μπάκας: «Μέθυσα... από την αναγνωρισιμότητα, έκανα πολλά λάθη»

Γρηγόρη, όσοι σε γνωρίζουν λένε ότι είσαι άλλος άνθρωπος από τότε που έγινες πατέρας...

Γρηγόρης: Αυτό που μπορώ να σου πω και ισχύει απόλυτα είναι ότι είμαι ερωτευμένος με την κόρη μου! Πριν γίνω πατέρας τολμώ να πω πως είχα καβαλήσει το καλάμι. Είχα παγιδευτεί στη ματαιοδοξία της αναγνωρισιμότητας και το μυαλό μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου. Παρ' όλα αυτά, με-αυτό το λίγο μυαλό που είχα, ήθελα πάντα να αποκτήσω παιδί. Είμαι πολύ διαφορετικός τώρα που έχω κάνει αυτοκριτική στον καθρέφτη μου. Και σί­γουρα προτιμώ τον εαυτό μου όπως είναι τώρα.

Ποια περίοδο της ζωής σου καβάλησες, όπως λες, το καλάμι;

«Από το 2004 μέχρι το 2014 ήταν μία δεκαετία που ζούσα στον μικρόκοσμο της τηλεόρασης. Όλη μου η ζωή περιστρεφόταν γύρω από την τηλεόραση. Περίμενα στις 8.00 το βράδυ να παίξουν τα θέματά μου στο δελτίο, ήμουν με μια βαλίτσα στο χέρι για την επόμενη αποστολή. Έβαζα τη δουλειά μου πάνω από όλα. Γιάννη, έχω κάνει πολλά για τη δουλειά μου. Η δουλειά μου δεν έκανε πολλά για εμένα κι αυτό είναι το παράπονό μου».

Γιατί το λες αυτό;

Δεν έχω παράπονο από τη δουλειά μου. Από εμένα έχω παρά­πονο, γιατί μέθυσα από την αναγνωρομότητα και δεν μπόρεσα να αξιολογήσω σωστά πρόσωπα και καταστάσεις. Έκανα πολλά λάθη.

Υπήρξαν και στιγμές που φέρθηκες υπεροπτικά;

«Μα όταν καβαλάς το καλάμι δεν τους βλέπεις τους άλλους καν. Νομίζεις ότι είσαι κλητική προσφώνηση «Ω, Γρηγόρη Μπάκα!». Θυμάμαι ότι όταν έπαιζε η Εθνική Ελλάδας στην Πολωνία για το Euro είχα πάει να το καλύψω για το Star. Είμαι λοιπόν έξω από το στάδιο, όπου υπάρχει μια απίστευτη ουρά εκατό και πλέον ατόμων, γιατί ήταν πολύ αυστηρός ο έλεγχος και δεν σου επέτρεπαν να έχεις μαζί σου κάμερα χειρός ή να φοράς διαφημιστικά μπλουζάκια. Προσπερνάω λοιπόν τον κόσμο που περίμενε και πάω από το πλάι, υπολογίζοντας ότι αφού είμαι ο Γρηγόρης Μπάκας από την Ελλάδα και είμαι δημοσιογράφος θα με αφήσουν σίγουρα να περάσω. Αυτό που έγινε τελικά ήταν να μπω στο στάδιο δεκαπέντε λεπτά αφότου ξεκίνησε ο αγώνας γιατί με γύρισαν πίσω και μου ζήτησαν να περιμένω κανονικά στην ουρά. Άλλη μία φορά στο Γιοχάνεσμπουργκ, όταν η ομάδα μας έπαιζε με τη Νιγηρία, έγινε μια μικροσυμπλοκή με έναν φίλο μου και κατοίκους της περιοχής. Πάω λοιπόν στον αστυνομικό και του λέω “I am Gregory Bakas from Greece and I am a journalist” για να καθαρίσω. Το επόμενο που θυμάμαι είναι να με έχουν πάρει σηκωτό και να με έχουν βγάλει έξω».

Με τη γνώση που έχεις τώρα, τι θα έκανες διαφορετικά στην επαγγελματική σου διαδρομή;

«Θα έφευγα νωρίτερα από το Star και δεν θα άφηνα κάποιους ανθρώπους να επιβάλλονται στη ζωή μου. Η δημοσιογραφία απαιτεί να είσαι 24 ώρες το 24ωρο διαθέσιμος. Όταν πήρε το χρυσό μετάλλιο η Άννα Κορακάκη, ξεκίνησα στη 1.00 το βράδυ από το σπίτι μου για να πάω στη Δράμα, όπου ήταν οι συγγενείς της. Επίσης, έχω συμφωνήσει να πάω ένα Σαββατοκύριακο στη Μύκονο για ρεπορτάζ και έμεινα 28 μέρες παρακαλώντας τη γυναίκα μου να μου στείλει εσώρουχα γιατί στην τσάντα που είχα πάρει μαζί μου είχα μία αλλαξιά ρούχα και τίποτε άλλο. Άλλη φορά, όταν έκαναν απεργία οι αγρότες στη Λειβαδιά, ανεβοκατέβηκα τέσσερις φορές μέσα σε μία μέρα από την Αθήνα για να έχω υλικό για το δελτίο. Είναι λάθος μου που δεν έβαζα όρια. Είναι ζήτημα στα είκοσι και πλέον χρόνια που δουλεύω να έχω πει ενάμισι “όχι”».

Τελικά πώς αποφάσισες να φύγεις;

«Το Star θα το έχω πάντα στην καρδιά μου. Όταν είσαι 19 χρόνια σε μια δουλειά, αισθάνεσαι τους συνεργάτες σου μέλη της οικογένειάς σου. Αλλά ύστερα από ένα τόσο μεγάλο διάστημα καλοπροαίρετα θα σου πω ότι… μπούχτισα! Αισθάνθηκα ότι δεν έχω να κάνω κάτι άλλο. Έψαχνα ένα κίνητρο για να ανανεωθώ. Αυτό ένιωσα αρχικά ότι το βρήκα στην Κύπρο. Τελικά αυτή αποδείχτηκε μία όχι μαύρη, αλλά σκούρα περίοδος της ζωής μου. Δεν είναι εύκολο να πάρεις την απόφαση να ξεσπιτωθείς και να μετακομίσεις σε μια άλλη χώρα. Αυτό τελικά που με ανανέωσε είναι η συνεργασία μου με τον Νίκο Κοκλώνη και την Barking Well Μedia, που με βοήθησε να κάνω κάτι καινούριο χωρίς να ξεχάσω τίποτα από τα παλιά».

Πηγή: ΟΚ