Σοφία Μανωλάκου για καταγγελίες: «Νιώθω πως είναι ένα ντόμινο που έχει αρχίσει να διαλύεται»
Η Σοφία Μανωλάκου σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε μεταξύ άλλων για τις καταγγελίες που έγιναν στον χώρο του θεάτρου και της υποκριτικής.
Έχετε δηλώσει ότι η μόνη εγκατάλειψη στη ζωή σας που δεν μετανιώσατε ήταν όταν «παρατήσατε» τις σπουδές σας στο Οικονομικό, για χάρη της υποκριτικής. Πέρασε ποτέ από το μυαλό σας να εγκαταλείψετε τον χώρο αυτόν;
«Όχι, δεν το έχω σκεφτεί. Δεν παραδίδω εύκολα τα όπλα όταν αφορά οτιδήποτε με γεμίζει».
Τηλεόραση ή θέατρο;
«Το κάθε μέσο έχει τη δική του γοητεία και τη δική του διαδικασία. Παρ' όλα αυτά ο στόχος του ηθοποιού είναι ίδιος, η αλήθεια. Προσωπικά, αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι ωραίες δουλειές, τα ωραία έργα-σενάρια και οι ωραίοι συνεργάτες. Είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο».
Σχετικά με τις καταγγελίες στον καλλιτεχνικό χώρο, θεωρείτε ότι πέρα από τον κώδικα δεοντολογίας που ετοιμάζει το υπουργείο Πολιτισμού, η έκταση που έχει λάβει το θέμα θα αποτρέψει μελλοντικές κακοποιητικές συμπεριφορές;
«Νιώθω πως είναι ένα ντόμινο που έχει αρχίζει σιγά-σιγά να διαλύεται. Με ενοχλεί που το 2021 πρέπει να διεκδικούμε τον σεβασμό και την ενσυναίσθηση. Μακάρι όλο αυτό το κίνημα να είναι το θεμέλιο για μία καλύτερη κοινωνία. Το μόνο σίγουρο είναι πως το πρώτο λιθαράκι μόλις μπήκε».
Σας λείπει το θέατρο;
«Ναι, πολύ. Μου λείπουν όλα. Η προετοιμασία στο καμαρίνι, η σκηνή, ο παλμός της παράστασης, η επικοινωνία με τους θεατές. Αυτή η μυστική συμφωνία μεταξύ ηθοποιού και κοινού. Εύχομαι πολύ σύντομα να βγούμε από όλο αυτό και να επιστρέψουμε πιο συνειδητοποιημένοι και δυνατοί».
Πρώτο vs δεύτερου lockdown. Πώς τα βιώσατε;
«Προσπάθησα όπως όλοι να προσαρμοστώ στα καινούργια δεδομένα. Όχι αγκαλιές, φιλιά, χειραψίες. Το αντισηπτικό έχει βρει μία μόνιμη θέση στην τσάντα μου. Μου λείπουν οι παρέες στα σπίτια, στα μπαρ, στο θέατρο, στο σινεμά. Στην αρχή της πρώτης καραντίνας προσπαθούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Περνώντας οι μέρες συνειδητοποίησα πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Ανησύχησα για τους δικούς μου ανθρώπους και ακόμα ανησυχώ. Ταυτόχρονα ήταν μία περίοδος ενδοσκόπησης. Όταν ζεις αρκετό καιρό απομονωμένος έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου. Τη δεύτερη καραντίνα την πέρασα πιο "αναίμακτα", καθώς δουλεύω, οπότε νιώθω πιο δημιουργική και έρχομαι σε επαφή με κόσμο, διατηρώντας ταυτόχρονα όλα τα μέτρα προστασίας».
Πηγή: Βήμα