Ελένη Γιαννατσούλια: «Προσωπικά αδιέξοδα με οδήγησαν κάποτε στην ψυχανάλυση»

Είστε μητέρα δύο όμορφων κοριτσιών, εργαζόσασταν για χρόνια στην εκπαίδευση ως δασκάλα. Δίνετε την εντύπωση ενός γεμάτου, ευτυχισμένου ανθρώπου. Πόσο εύκολο λοιπόν είναι να μπαίνετε στις έντονες, δραματικές καταστάσεις που περιγράφετε;

«Προσωπικά αδιέξοδα με οδήγησαν κάποτε στην ψυχανάλυση. Ήταν το καλύτερο δώρο στον εαυτό μου. Η αυτογνωσία έφερε ψυχική ισορροπία, συναισθηματική ωριμότητα και μια όμορφη οικογένεια. Οι στίχοι μου είναι περισσότερο βιωματικοί. Σπανίως ιστορούν ζωές άλλων. Ο πόνος είναι θησαυρός που τον αποτιμάς πολύ αργότερα. Όταν, δε, τον μοιράζεσαι και ταυτίζονται κι άλλες ψυχές, είναι απερίγραπτη η χαρά».

Ακολουθείτε κάποια ιεροτελεστία όταν γράφετε;

«Προαπαιτούμενο της δημιουργικότητας μου είναι η μοναχικότητα. Απομονώνομαι και γράφω νύχτα ως τα χαράματα. Χρησιμοποιώ συγκεκριμένα τετράδια και στυλό. Για ένα τραγούδι παιδεύομαι μόνο αν πρέπει να κάνω διορθώσεις. Προτιμώ να το ξαναγράψω απ' την αρχή παρά ν' αλλάξω λέξεις ή φράσεις».

Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεστε ιδιαίτερα με τον Γιώργο Σαμπάνη...

«Ναι, η συνεργασία μας έχει δικαιωθεί καλλιτεχνικά και μας συνδέει μια ειλικρινής φιλία. Πρόκειται για ένα πλουραλιστικό ταλέντο, που διαθέτει παράλληλα ήθος και ταπεινότητα, ενώ προσωποποιεί την αξιοκρατική ανάδειξη ενός καλλιτέχνη σήμερα. Δεν μπoρούσα να διακρίνω την πιο έντονη δημιουργική στιγμή μας. Είναι όλες φορτισμένες, λόγω της χημείας μας».

Η συναισθηματική σύνδεση με τον συνθέτη και τον ερμηνευτή ενός τραγουδιού πόσο σημαντική είναι για εσάς;

«Είναι αναντίρρητη συνθήκη η συναισθηματική σύνδεση με τους συνθέτες μου, γι' αυτό και οι σχέσεις μας αντέχουν στον χρόνο. Με τους ερμηνευτές δεν έχω στενές επαφές, αλλά υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση. Ο Ηλίας Καμπακάκης όμως, που είναι και συνθέτης κι ερμηνευτής των έργων μας, είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο στη ζωή μου».

Η στιχουργική είναι ποίηση;

«Η στιχουργική πειθαρχεί σε τεχνικές. Η ποίηση δεν έχει τέτοιον ψυχαναγκασμό, έχει πεπλατυμένα όρια γενικότερα. ακόμα κι αν ομοιοκαταληκτεί. Το ιδανικό - κατά την άποψη μου - είναι να εμπλέκει ο στιχουργός στην "καθομιλουμένη" των στίχων του και την ποιητική του σκοπιά, χωρίς να κατρακυλήσει στο δυσνόητο, στο επιτηδευμένο».

Ποιον στίχο σας θα θέλατε να σας αφιερώσουν;

«Θα προτιμούσα να μου αφιερώσουν τον εξής συγκλονιστικό στίχο ενός παραδοσιακού τραγουδιού που αγνοούμε τον (Στιχουργό του: "Σ' αγαπώ, γιατί είσαι ΕΣΥ". Τι σπουδαίο νόημα!», είπε στο ΒΗΜΑ.