Ιωάννα Βλάχου: Η σοβαρή περιπέτεια υγείας της κόρης της, η νίκη με αντίπαλο τον Ρουβά και ο Αλιάγας!

Η τελευταία ήταν περίπου εφτά ετών όταν διαγνώστηκε με μια σπάνια ασθένεια και χρειάστηκε να μεταβεί στη Γαλλία για να σωθεί. Τότε, όπως αποκάλυψε στον Ηλία Μαραβέγια και την Espresso η γνωστή τραγουδίστρια έβα­λε στην άκρη την πολλά υποσχόμενη καριέρα της, δίνοντας τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής της για χάρη του παιδιού της. Στο Πα­ρίσι, μάλιστα, βρήκε και έναν ανέλπιστο συ­μπαραστάτη, τον Νίκο Αλιάγα.

Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια στην Κέρκυρα;

Οι εικόνες που έχω από τότε είναι μελωδικές, με πολύ χρώμα, γιατί ζούμε σε ένα κατα­πράσινο νησί. Μεγάλωσα σε μουσική οικο­γένεια, οι γονείς μου διατηρούσαν δισκοπω­λείο από το 1975. Δούλευαν και μεγάλωναν εμένα και τον αδελφό μου. Εγώ από πολύ μικρή ήθελα να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνι­κά, έχω φωτογραφίες με τον πατερά μου από γάμους που πηγαίναμε και είμαι με το μικρόφωνο στο χέρι.

Βέβαια, η επιθυμία μου τότε ήταν να γί­νω ηθοποιός, σε αυτό το επάγγελμα είχα κατασταλάξει στην τελευταία τάξη του δη­μοτικού, και επειδή είχα διαβάσει ότι για να γίνει κάποιος ηθοποιός πρέπει να σπουδά­σει πιάνο, φωνητική και μπαλέτο, τα έκανα και τα τρία. Ταυτόχρονα μπήκα σε μια θεα­τρική ομάδα για να προετοιμάζω ρόλους. Είπα μάλιστα κι ένα ψεματάκι, ότι ήμουν με­γαλύτερη, και η πρώτη παράσταση που έκα­να, το καλοκαίρι του 1987, ήταν με τη Ρέ­να Βλαχοπούλου στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας.

Πώς προέκυψε η συνάντηση με τη Ρένα τόσο νωρίς;

Ήταν πολύ αγαπητή η Ρένα στην Κέρκυ­ρα, κυκλοφορούσε στον δρόμο, τη χαιρε­τούσαν όλοι... Στην παράσταση, που με πή­ραν κι εμένα να παίξω πρώτη φορά, πρω­ταγωνίστρια ήταν εκείνη. Ήταν μια επιθεώρηση, όπου σε ένα νούμερο εγώ έκανα τον ρόλο μιας φαρμακοποιού και η Ρένα μιας χωριάτισσας, που έμπαινε στο φαρμακείο. Έτσι γνωριστήκαμε και πήγαινα στο σπί­τι της, όπου κάναμε πρόβες. Μάλιστα, το βράδυ της παράστασης, επειδή εκείνη φορούσε ένα μαργαριταρένιο κολιέ, που δεν ταίριαζε με τα ρούχα του ρόλου της, μου το έδωσε να το φορέσω εγώ για να μη φαίνε­ται πάνω της. «Παρ' το και μου το δίνεις με­τά» μου λέει. Έλα, όμως, που όταν τελειώ­σαμε την παράσταση, εγώ το ξέχασα, πήγα σπίτι μου και... πού να ξημερώσει, που είχα το κολιέ της Βλαχοπούλου πάνω μου. Περ­νάει, λοιπόν, από τη γειτονιά το άλλο πρωί και της λέω: «Κυρία Ρένα, τι έπαθα, ξέχα­σα το κολιέ σας». Και μου απαντά: «Και δεν το κρατάς, παιδί μου, τι αξία έχει; Άμα το θέλεις, κράτα το!» Μιλάμε τώρα για αληθινό κόσμημα. Δεν το κράτησα, φυσικά. Αυ­τή ήταν η Βλαχοπούλου, πολύ αυθεντική. Όπως την έβλεπες και στις ταινίες.

Είναι αλήθεια ότι έχεις κερδίσει τον Σάκη Ρουβά σε διαγωνισμό τραγουδιού;

Αλήθεια είναι. Λίγο προτού τελειώσω το λύ­κειο, γινόταν ένας διαγωνισμός τραγουδιού στον πρώτο ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθ­μό που είχε ξεκινήσει στο νησί και είχαμε πάρει μέρος εγώ, ο Σάκης Ρουβάς και κά­ποια άλλα παιδιά. Εγώ, λοιπόν, βγήκα πρώ­τη και ο Σάκης δεύτερος. Μάλιστα, μου είχε κάνει και συνέντευξη γι' αυτό τον διαγω­νισμό ο Τέρενς Κουίκ στον ΑΝΤ1.

Το βραβείο ήταν μια ακρόαση στην Polygram και είχα φύγει τότε από την Κέρ­κυρα με τον πατέρα μου για να πάω στην Αθήνα να την κάνω. Επί της ουσίας, όμως, δεν προχώρησε ποτέ αυτό το πράγμα, θε­ωρώ πως έμεινε στα αρχεία της Polygram αυτή η ηχογράφηση.

Με την κόρη της Ραφαέλα στο Παρίσι

Απ' ό,τι καταλαβαίνω, μπήκες πολύ μικρή στην καλλιτεχνική δράση.

Ακριβώς! Κάποια στιγμή συνεργάστηκα με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή στις « Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη και εκείνος κα­τάλαβε πως έχω ωραία φωνή, καθώς είχα ντουμπλάρει τότε όλους τους ηθοποιούς. Παράλληλα έκανα πολλές συμμετοχές στη δημοτική χορωδία, αλλά και παραστα­θείς όπερας. Όλα αυτά προτού τελειώσω το σχολείο. Μάλιστα από τη β' Λυκείου εί­χα αρχίσει και να δουλεύω κιόλας σε μαγαζιά στην Κέρκυρα. Πραγματικά, όλοι θέλανε να συνεργαστώ μαζί τους, σε διάφορους χώρους, γι' αυτό έχω και μεγά­λο ρεπερτόριο. Σπούδασα κλασικό τραγούδι και τρα­γουδάω σε πέντε γλώσσες.

Γιατί δεν πήγες στην Αθή­να να συνεχίσεις την καριέρα σου;

Έκανα άλλες επιλογές τότε.

Γνώρισα τον πρώην άντρα μου, παντρεύ­τηκα μικρή και απέκτησα την κόρη μου, τη Ραφαέλα, η οποία είναι τώρα 23 ετών και σπουδάζει Ψυχολογία.

Και εκεί που όλα πήγαιναν καλά, χρειά­στηκε να κάνεις το πιο δύσκολο ταξίδι στη ζωή σου. Τι συνέβη;

Η κόρη μου σε ηλικία περίπου 7 ετών δια­γνώστηκε με μια πολύ σπανία αναιμία, που λέγεται αναιμία Fanconi. Δεν ξέραμε καν τι ήταν, όταν το μάθαμε. Το ψάξαμε φυσικά με γνωστούς γιατρούς και πληροφορηθή­καμε πως έπρεπε να κάνει μεταγγίσεις, κα­θώς δεν υπήρχε κάποια φαρμακευτική θε­ραπεία, παρά μόνο η μεταμόσχευση μυε­λού των οστών.

Αποφασίσαμε να πάμε στο Παρίσι να την κάνει, γιατί ο δότης της βρέθηκε εκεί. Η Ραφαέλα είναι το πρώτο παιδί παγκοσμίως που έκανε μεταμόσχευση μυελού των οστών με βλοστοκύτταρα για την αναιμία Fanconi.

Τα έξοδα πρέπει να ήταν υπέρογκα Πώς τα καλύψατε;

Τα έξοδα άρχιζαν από 300.000 ευρώ. Μίλησα με κρατικούς φορείς και νοσοκομεία, αλλά κανένας δεν μπορούσε να υπογράψει για να καλυφθεί το ποσό. Μέχρι που μας έδωσε τελικά ο Εθνικός Οργανισμός Με­ταμοσχεύσεων σχετικό έγγραφο, το οποίο υπέγραψε ο τότε υπουργός Υγείας Νικήτας Κακλαμάνης. Εγκρίθηκε το ποσό της μεταμόσχευοης από το κράτος, συν τα έξοδα για τη νοσηλεία της Ραφαέλας, αφού χρειάστη­κε να μείνουμε πέντε χρόνια στη Γαλλία.

Εγώ έμενα τότε σε ξενώνες και η κόρη μου στο νοσοκομείο. Έφτασα να ζυγίζω 120 κιλά από τα πολλά έτοιμα φαγητά, τη στενο­χώρια και την ταλαιπωρία. Δε με πείραξε, όμως. Το πρώτο μου μέλημα ήταν να ζήσει το παιδί. Μετά έκανα και εγώ ένα restart στη ζωή μου, όχι απλά από το μηδέν, αλλά από το... μείον. Έκανα mini γαστρικό bypass για να χάσω τα κιλά μου, άρχισα να δουλεύω ξανά και είμαι εδώ για να ζω, να τραγουδώ και να βιοπορίζομαι, με ήθος, αξιοπρέπεια και περηφάνια ως γονιός, καλλιτέχνης και άνθρωπος.

Και στο Παρίσι, όμως, δούλεψες ως τρα­γουδίστρια. Έτσι δεν είναι;

Δούλεψα τα τελευταία δύο χρόνια, από τα πέντε που ήμουν εκεί, και αυτό εντελώς τυ­χαία. Τραγουδούσα στο κέντρο Ολυμπος, ένα ελληνικό στέκι, από το οποίο έχουν πε­ράσει πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες -μέχρι και ο Ζαμπέτας! Εκεί γνωρίστηκα με τον Νί­κο Αλιάγα, ο οποίος είχε πληροφορηθεί από τους συνεργάτες μου εκεί την ιστορία με την κόρη μου. Μιλήσαμε και με ρώτησε αν ήθελα να κάνει κάτι μένα. Εγώ του ζήτησα να επισκεφτεί την κόρη μου στο νοσοκομείο. Τον παρακολουθούσε τότε η Ραφαέλα στο «Star Academy» και χαιρόταν που ένας Έλ­ληνας είχε γίνει τόσο διάσημος στη Γαλλία.

Και ήρθε;

Ήταν βράδυ Παρασκευής και μου λέει: «Την Κυριακή το πρωί θα πάμε να δούμε το παι­δί». Πράγματι, Κυριακή πρωί ήταν εκεί και... σκάμε με τον Νίκο Αλιάγα στο νοσοκομείο, όπου μένουν όλοι άφωνοι, από τους για­τρούς και τις νοσοκόμες μέχρι τους παρ­καδόρους και τις ρεσεψιονίστ. Έτσι γνωρι­στήκαμε με τον Νίκο, γνώρισα μετά και την αδελφή του, ερχόταν στα πάρτι της κόρης μου, κάναμε γιορτή με το Λύκειο Ελληνίδων στο νοσοκομείο.

Στο βιογραφικό σου έχεις συνεργασίες με σπουδαίους ανθρώπους: Βαρδής, Μι­κρούτσικος, Χατζηνάσιος, Πλέσσας, Νικολακοπούλου.

Προτού φύγω ακόμη για το Παρίσι, είχα αρ­χίσει να δραστηριοποιούμαι στην Κέρκυρα μέσω του τοπικού σωματείου των τραγουδι­στών. Οργανώναμε μεγάλες συναυλίες και καλούσαμε συνθέτες και τραγουδιστές. Το έκανα, φυσικά, και μετά την επιστροφή μου.

Από τον Θάνο Μικρούτσικο τι έχεις κρα­τήσει;

Γνωριστήκαμε το 2016, με αφορμή μια πολι­τιστική εκδήλωση που είχα οργανώσει στην Κέρκυρα με τραγούδια του ερμηνευμένα, κυρίως, από παιδικές χορωδίες. Τον είχε εξιτάρει το γεγονός αυτό. Είχαμε και έναν μικρό σολίστ, μόλις 8 ετών, που μόλις βγή­κε να τραγουδήσει, ο Θάνος Μικρούτσικος συγκλονίστηκε. Έκτοτε συνέχισε η φιλία μας και στο πρώτο μου CD του είχα δώσει δείγ­μα ν^' ακούσει.

Μίλησέ μου για την τελευταία σου δισκογραφική δουλειά.

Τα τελευταία χρόνια συνεργάζομαι με τις εκδόσεις Μετρονόμος και έχω βγάλει δυο CD, πρώτα τη «Γραφή καθαρή» και πρόσφα­τα κυκλοφόρησε το νέο μου άλμπουμ «Τα κρυμμένα».

Πρόκειται για δέκα εξαιρετικά τραγού­δια, που δεν θέλαμε να μείνουν κρυμμέ­να, θέλαμε το καθένα από αυτά να βγάζει προς τα έξω κάτι κρυμμένο που έχει ο άλ­λος μέσα του. Τους στίχους υπογράφει ο Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, τη μουσική η Ολγα Κουτσούκαλη και ο Κωνσταντίνος Κατωμέρης και την ενορχήστρωση ο Σπύρος Παγιάτης.