Μαλέσκου: Τα σκληρά σχόλια που δέχτηκε μετά τους χορούς στην εκπομπή της

Φέτος την γνωρίσαμε καλύτερα μέσα από την καθημερινή της εκπομπή στον ΣΚΑΙ. Η Ιωάννα Μαλέσκου πρόσφατα δέχτηκε αρκετά σχόλια για τον τρόπο με τον οποίο χόρεψε στον "αέρα" του, Love it...

Έχεις βγει και ραντεβού τον τελευταίο καιρό;

Όχι, η καραντίνα και οι περιορισμοί δεν επέτρεπαν κάτι τέτοιο. Οπότε η τεχνολογία και η επικοινωνία βοήθησαν.

Έχεις κάνει πράγματα που θα έκανες αλλιώς σε αυτό το κομμάτι;

Γενικά δεν θέλω να αφήνω περιθώρια στον εαυτό μου για λάθη που δεν είναι αναστρέψιμα. Ο πατέρας μου έλεγε ότι όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος αρκεί να έχει τη δυνατότητα της αυτοδιόρθωσης. Η μαγκιά είναι να αποκομίσεις από
το λάθος και να μην το ξανακάνεις. Μπορεί να είμαι 32 χρόνων αλλά έχω ζήσει πολλά.

'Οταν είχες πάει στα Καλλιστεία της Κρήτης, τι είχες πει στους γονείς σου;

Δεν τους το είχα πει! Τότε ήμουν πολύ μικρή.

Αν γυρνούσες πίσω τον χρόνο, θα ξαναπήγαινες;
Μα ακόμα κι αυτό μου έδωσε πράγματα. Κέρδισα αναγνωρισιμότητα και μπήκα στην τηλεόραση, χωρίς να είναι , κάτι που είχα στο μυαλό μου.

Είχες όνειρο να έρθεις στην Αθήνα;

Όχι, ποτέ. Και τώρα να με ρωτήσεις τι θέλω να κάνω σε πέντε χρόνια, δεν έχω αποφασίσει

'Οταν αρχίζεις και χορεύεις στην εκπομπή το κάνεις για να σπάσεις σοβαροφανή εικόνα που σου είχαν αποδώσει κάποιοι;

Αν είχαμε κάνει παρέα, θα είχες δει αυτή την τρέλα, που μάλλον πρέπει να κουλαντρίσω, είναι σαν να μου πατάς ένα κουμπί. Ποτέ δεν μου το ζήτησε κανείς, τουναντίον κάποιοι είχαν μπλοκάρει για το πώς θα φανεί. Κάποιοι είπαν πως το έκανα για να προβάλω το σώμα μου, τότε προσπάθησα να το σταματήσω χωρίς να μου έχει γίνει παρατήρηση ποτέ.

Μήπως είσαι ενοχική;

Όχι, απλά μπαίνω σε δεύτερες σκέψεις. Αν νιώσω ότι αυτό που βλέπουν οι γονείς μου μπορεί να τους αγχώνει, σκέφτομαι τι θα λένε οι άνθρωποι που δεν με γνωρίζουν! Η ψυχή μου φουρτούλαγε, οπότε φαινόταν ότι γινόταν επιτηδευμένα. Δεν ξέρω αν βγήκε ως τσαλάκωμα, αλλά έτσι ξεκλείδωσε ένα κομμάτι μου. Δεν με απασχολεί που λένε ότι «αυτά δεν τα κάνουν οι παρουσιάστριες». Δεν με νοιάζει να βγάλω τα τακούνια. Τώρα πια γελάω με την ψυχή μου - είχα ακούσει απίστευτα πράγματα, ακόμα και για το χαμόγελο μου ότι ήταν πολύ μεγάλο. Έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι «μήπως δεν πρέπει να χαμογελάω;». Και άρχισα να βγαίνω σοβαρή στις φωτογραφίες. Κάποια στιγμή είπα «βρε παιδιά, έτσι είμαι και δεν μπορώ να αλλάξω».

Έφτασες στο σημείο να κλάψεις;

Βέβαια. Έτσι κι αλλιώς συγκινούμαι εύκολα αλλά όταν ένιωθα ότι αδικούμαι, μου έβγαινε σε στενοχώρια.

Έχεις κλάψει και στη δουλειά; Ποτέ μπροστά σε κόσμο. Δεν θέλω να περάσω αυτό το ευαίσθητο κομμάτι μου στους άλλους.