Κατερίνα Λέχου: «Βλέπω πως ήμουν στο «Είσαι το ταίρι μου» και παθαίνω κατάθλιψη»

Η σειρά που σε έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό, το «Είσαι το ταίρι μου», προβάλλεται ξανά κάνοντας τηλεόραση. Πώς νιώθεις που, 21 χρόνια μετά την πρώτη προβολή, μια καινούρια γενιά ανθρώπων παρακολουθεί πια το σίριαλ;

Αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο καλό φτιαγμένο ήταν, όπως συμβαίνει με τα «Φιλαράκια», με τα οποία γελάμε ακόμη. Είναι πολύ συγκινητικό. Βλέπω βέβαια πως ήμουν τότε και παθαίνω μια μικρή κατάθλιψη.

Εσύ όμως δεν έχεις σχεδόν καμία διαφορά.

Όλοι μεγαλώνουμε. Το θέμα είναι, όσο μπορούμε, να μεγαλώνουμε με χάρη.

Έχεις κάνει μπότοξ ή μεσοθεραπείες;

Κάνω πολλές θεραπείες στο πρόσωπο μου. Από την ηλικία των 18, είχα μια πολύ καλή αισθητικό τη μητέρα της φωτογράφου Καλλιόπης, που πλέον έχει αποσυρθεί-, η οποία μου έκανε μασάζ, ενυδατώσεις και πίλινγκ. Στην κυρία Γρηγορέα χρωστώ την καλή μου επιδερμίδα γιατί με έμαθε να εφαρμόζω τα βασικά. Πιστεύω ότι πρέπει να ασχολούμαστε με το δέρμα μας στη διάρκεια της ζωής μας για να προλαμβάνουμε τα σημάδια του χρόνου. Επιπλέον, οφείλω την προσοχή και τη φροντίδα που επέδειξα στο αίμα και το δέρμα μου και στη μητέρα μου, η οποία είναι λιτοδίαιτη και για αυτό τρώγαμε πάντα υγιεινά. Πλέον βέβαια κάνω τις μεσοθεραπείες μου. Το παιχνίδι της εικόνας είναι πολύ εθιστικό. Πρόσφατα είδα το πρόσωπο μου στους “42 C” και έπαθα κατάθλιψη. Είπα «θεέ μου, έτσι είμαι;». Βέβαια, δεν είμαι ακριβώς έτσι, γιατί στο πρόσωπό μου καταγράφεται το συναίσθημα του ρόλου, το ότι προσεγγίζω ερμηνευτικά μια γυναίκα που έχει στερέψει μέσα της από συναισθήματα, πολύ στεγνή, πολύ θλιμμένη. Αρχικά στενοχωρήθηκα ως γυναίκα, αλλά μετά σκέφτηκα ότι αν ήμουν σαν ροφός από τις πλαστικές, δεν θα μπορούσα να υποδυθώ αυτόν το χαρακτήρα. Δεν θα είχα αναλάβει το ρόλο. Σε όλα τα πράγματα, κάτι χάνουμε, κάτι κερδίζουμε. Ωστόσο πρέπει να δώσεις πολύ σκληρό αγώνα για να αντισταθείς στα πρότυπα που επιβάλλουν ειδικά σε μας που είμαστε στη σοουμπίζ. Προσωπικά, δίνω μεγάλη μάχη. Πρόσφατα είπα σε μια νεότερη φίλη μου: «Βλέπω πως όλες έχουν κάνει κάτι». Εκείνη λοιπόν μου απάντησε: «Κατερίνα, μεγαλώνεις όμορφα. Θα μπεις σε αυτό τον κυκειόνα, θα παίξεις αυτό το παιχνίδι, και μετά τι θα βγεις να πεις;». Μέχρι στιγμής, λοιπόν, κρατώ τη θέση μου. Δεν ξέρω αν θα τρελαθώ αύριο.

Τι ονειρεύεσαι να σου φέρει η ζωή;
Τώρα που αισθάνομαι πιο δυνατή, ώριμη και με περισσότερη αυτοπεποίθηση και με όση γνώση έχω συλλέξει, θέλω να έχω εν-διαφέρουσες συναντήσεις στη δουλειά μου καθώς νιώθω ότι έχω να προσφέρω. Γενικά στη ζωή μου είμαι πολύ ικανοποιημένη. Νομίζω πως αν στην προσωπική σου διαδρομή έχεις κοντά σου δυο-τρεις φίλους και την οικογένεια σου, είσαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος.

Υπήρξε περίοδος που δεν είχες αυτοπεποίθηση;

Φυσικά, όπως όλοι μας από τα πρώιμα χρόνια μας. Στην εφηβική μας ηλικία, για παράδειγμα, δεν αγαπάμε τίποτα πάνω μας. Επίσης, μία από τις παθογένειες της οικογένειας είναι το ότι ζούμε σε προφυλαγμένο περιβάλλον και δεν μας προετοιμάζουν για την έξοδο μας από τον κλοιό της. Όταν βγαίνουμε στο στίβο της ζωής, ο οποίος δεν είναι προστατευμένος, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αμφισβήτηση, την αντιπαλότητα και τους ανταγωνισμούς και συρρικνωνόμαστε. Προσωπικά, δεν είχα αυτοπεποίθηση για πολλά χρόνια. Δεν ήξερα αν μπορούσα να ανταπεξέλθω σε επίπεδο γνώσεων, αν ήμουν αρκετά μορφωμένη ή όμορφη -και μπορεί να μην είμαι ακόμη, Αυτή είμαι όμως. Αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει να φαντάζεσαι κάτι που δεν διαθέτεις, αλλά να αγαπάς αυτό που έχεις. Νομίζω ότι πλέον τα έχω καταφέρει καλά.

Πηγή: Hello