Στέλιος Ρόκκος: «Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά από τη θάλασσα»

Ο αγαπημένος τραγουδιστής σε συνέντευξή του μίλησε γι’ αυτή την απόφαση, για το πώς βιώνει την πανδημία στο νησί, αλλά και για τη θάλασσα που δεσπόζει στη ζωή του.

Γνωρίζουμε ότι η πανδημία του κορονοϊού σας βρίσκει στη Λήμνο. Πώς τη βιώνετε;

«Ό τρόπος που ζω στη Λήμνο είναι μια μόνιμη καραντίνα. Δεν έχω καταλάβει τίποτε απολύτως. Το μόνο που κατάλαβα και το ένιωσα στο πετσί μου είναι το θέμα της δουλειάς. Η δική μου δουλειά έχει ισοπεδωθεί τελείως, είναι μηδέν. Αυτό μ' έχει πραγματικά ενόχληση και περιμένω πώς και πώς να ξανανοίξουν λίγο τα πράγματα, για να μπορέσω και εγώ να σταματήσω να δίνω και να εισπράττω κιόλας, γιατί πολύς κόσμος περιμένει από εμένα. Αλλά πιστεύω ότι είναι ένας εφιάλτης και κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε όλοι. Τουλάχιστον θα έχουμε πάρει παραδείγματα που θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους».

Στα τραγούδια και γενικότερα στη ζωή σας, δεσπόζει η θάλασσα. Η θάλασσα είναι παντού η ίδια;

«Η θάλασσα είναι πολύ σημαντικό κομμάτι για μένα. Θέλω να είμαι μέσα της, πάνω της. Ακόμη και όταν δεν ψαρεύω, μου αρέσει να είμαι κοντά της. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά από τη θάλασσα. Αν είναι παντού η ίδια; Εντάξει, για έναν επιστήμονα η απάντηση μπορεί να είναι ναι. Εμένα μου αρέσει να βλέπω τις ακτές της Λήμνου. Αυτή η θάλασσα μου αρέσει πάρα πολύ!».

Έχετε δηλώσει σε συνεντεύξεις ότι στον ελεύθερο χρόνο σας ασχολείστε με το υποβρύχιο ψάρεμα, την ξυλουργία και τη γεωργία. Θα προτρέπατε τα παιδιά να ασχολούνται με ανάλογες δραστηριότητες;

«Τα παιδιά είναι παρατηρητές. Παρατηρούν εμάς τους μεγάλους, γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Μπορεί να περιμένεις από αυτά να ασχοληθούν με κάτι, να δημιουργήσουν, αλλά αυτά μένουν αμέτοχα και δεν το κάνουν, είτε γιατί δεν τους λέει τίποτε είτε γιατί δεν είναι η ώρα. Δεν πρέπει να βιαζόμαστε με τα παιδιά, θα έρθει η στιγμή που θα δείξουν το πραγματικό τους εαυτό και το ταλέντο τους σε κάτι. Οπότε δεν προτρέπω τα δικά μου παιδιά να ασχοληθούν με κάτι που κάνω εγώ. Τα αγόρια έχουν ασχοληθεί, χωρίς να το επιδιώξω, με τη μουσική. Η κόρη μου, η Δέσποινα, είχε άλλους στόχους: ήθελε να σπουδάσει. Σπούδασε Νομική. Η μικρή, είναι μικρή ακόμη. Αλλά γενικώς δεν πρέπει να βιαζόμαστε με τα παιδιά. Θα έρθει η ώρα που θα καταλάβουν την κλίση τους και θα μεγαλουργήσουν».

Αν αποφασίζατε να απομονωθείτε για ένα διάστημα σε ένα ερημονήσι, τι θα παίρνατε οπωσδήποτε μαζί σας;

«Αν ναυαγούσα σε ένα ερημονήσι, τι θα είχα μαζί μου; Το πρώτο που μου έρχεται, μια κιθάρα, θα ήθελα και ένα καλάμι ψαρέματος, για να τρώω. Θα είχα και λίγα ξυλουργικά εργαλεία, για να φτιάξω μια καλύβα για να μένω».

Θα ζούσατε την υπόλοιπη ζωή σας στη Λήμνο;

«Φυσικά και θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου στη Λήμνο! Εδώ και πολλά χρόνια έχω πάρει αυτή την απόφαση και ζω μόνιμα εδώ τα τελευταία δέκα χρόνια. Δεν υπάρχει κάτι πιο ιδεώδες για μένα από το να είμαι εδώ!», είπε στο ΒΗΜΑ.