Λάκης Λαζόπουλος: Η συγκλονιστική περιγραφή του για το τελευταίο βράδυ της γυναίκας του!

Σε συνέντευξή του στο ΟΚ ο γνωστός ηθοποιός και παρουσιαστής μίλησε από καρδιάς για τις στιγμές που τον στιγμάτισαν σε μία πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του, τις οποίες περιγράφει και στο βιβλίο του.

Μιλάει για τις τελευταίες στιγμές της συζύγου του Τασούλας αλλά και για τον πόλεμο που όπως λέει δέχτηκε μετά τη λήξη της συνεργασίας του με τον Alpha. Επίσης, αποκάλυψε για ποιο λόγο αποφάσισε οριστικά και αμετάκλητα να μην ξανακάνει σατιρική εκπομπή. Δείτε τι είπε παρακάτω:

Μέσα στο βιβλίο περιγράφεις τη στιγμή που είχες διαισθανθεί την πρώτη εμφάνιση του καρκίνου, το 1991. Αλλά και την έντονη διαίσθηση πως τη δεύτερη φορά που εμφανίστηκε και πάλι ο καρκίνος ήταν κάτι κακό, πιο επιθετικό. Είχες νιώσει από την αρχή πως ήταν κάτι πολύ σοβαρό;

Ναι, το είχα καταλάβει απόλυτα. Το ήξερα από την πρώτη στιγμή, ήταν σαν να έχω πάρει την πληροφορία μέσα μου, από τη στιγμή που είχα δει αυτό το φως στο πρόσωπό της. Και ήθελα να είμαι εκεί, δίπλα της σε όλο αυτό. Ακόμα και την τελευταία νύχτα που ήμουν άυπνος και μου είπε η φίλη της «φύγε». Το είχα αρνηθεί. Δεν ήθελα να μείνει κανένας άλλος. Ήξερα πως δεν μπορούσα να φύγω. Το θέμα δεν είναι μόνο πως φεύγει ένας άνθρωπος από τη ζωή αλλά να φύγει με μια εξήγηση μέσα της για όσα είχαμε ζήσει. Να το καταλάβει, κατάλαβε κι αυτό φαίνεται και από την ταινία που μου είπε να δω λίγο πριν, Μια αληθινή ιστορία. Η τελευταία φράση της πρωταγωνίστριας ήταν «ένιωσα αγάπη». Αυτό ήθελε να μου αφήσει η Τασούλα «φεύγοντας».

Μέσα από τις διηγήσεις σου φαίνεται πως η διαίσθησή σου για τις εξελίξεις της ζωής σου ήταν σαρωτική. Διαισθάνθηκες τον θάνατο του πατέρα σου, την αρρώστια της γυναίκας σου. Είναι ένα στοιχείο που σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή;

Έχω διαίσθηση. Νομίζω ότι πάλι διάλεξα έναν τρόπο να το πω αυτό, έτσι ώστε να γίνεται κατανοητό. Χωρίς να πρέπει να αναρωτηθεί ο άλλος «πες μας τι ακριβώς είναι αυτό και τι δεν είναι". Έχω διαίσθηση, ενώ πολλές φορές επιλέγω τον δρό­μο της λογικής. Και μετά από όσα ζήσαμε τον τελευταία καιρό με την Τασούλα είναι σαν να τη σκότωσα τη διαίσθηση. Μπορεί να υπάρξει ξανά αργότερα, αλλά τώρα δεν κάνω πια αυτές τις σκέψεις.

Στην αρχή του βιβλίου σου μιλάς για το τέλος της συνεργασίας σου με την τότε διοίκηση του Alpha, που συνδυάστηκε με την αφετηρία της περιπέτειας υγείας της γυναίκας σου. Ήταν μια περίοδος δύσκο­λη όχι μόνο προσωπικά, αλλά και επαγγελματικά.

Δεν ήταν το τέλος μιας συνεργασίας αλλά η αρχή ενός πολέμου. Ήμουν η πρώ­τη εκπομπή της τηλεοπτικής σεζόν, μια εκπομπή που έχει διακριθεί. Και μετά ξε­κίνησε ένας πόλεμος.

Παρ' όλα αυτά, στο τέλος του βιβλίου ευχαριστείς τον Δημήτρη Κοντομηνά για το ενδιαφέρον που έδειξε για την υγεία της Τασούλας.

Για όποιο λόγο και να το έκανε, το έκανε. Ενδιαφερόταν, έπαιρνε και ρωτούσε για την υγεία της. Και για μένα αυτό μετράει. Όταν ένας άνθρωπος μου έχει δώ­σει και σωστά, όμορφα πράγματα, δεν θα μπορούσα να τα πετάξω όλα μαζί. Έχω μάθει από τους ανθρώπους στη ζωή να κρατώ τα ωραία. Δεν είναι πως συγχωρώ με την έννοια της συγχώρεσης, αλλά δεν βλέπω τον λόγο να κρατάς τα κακά. Αυτή είναι η άποψή μου.

Γράφεις στο βιβλίο σου πως εκείνη την εποχή είχε δοθεί εντολή να μη σου επιτραπεί να βγαίνεις να μιλάς ζωντανά στην τηλεόραση. Γρά­φεις για απειλές που δέχτηκες.

Ναι, όλα αυτά συνέβησαν. Και δεν τα αναλύω, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μου σε αυτό το βιβλίο. Τα περιγράφω στοιχειωδώς γιατί δεν θέλω να ξεφύ­γει το θέμα μου. Είναι κάτι που το έχω βιώσει έντονα μέσα στα χρόνια. Απλώς τότε παράγινε το κακό.

Είναι κάτι που σήμερα έχει καταλαγιάσει ή συνεχίζεις να το ζεις;

Συνεχιζω να το ζω, αλλά όχι βέβαια στον ίδιο βαθμό.

Νιώθεις αδικημένος ως προς το πώς εισέπραξε ο κόσμος τις προθέ­σεις σου;

Όχι, γιατί ο κόσμος μου έδωσε την αγάπη του. Αν πιστέψει ο κόσμος ότι κάνεις κάπου λάθος και μετατρέψει κάτι στο μυαλό του, είναι δικαίωμά του. Δεν θα μπο­ρούσα εγώ να γίνω επιθετικός απέναντι στους ανθρώπους που μου έδωσαν όλα όσα μου έδωσαν. Γιατί τότε θα ξέκοβα και τη δυνατότητα να επικοινωνήσω ξανά μαζί τους.

Έναν χρόνο μετά περίπου επέστρεψες τηλεοπτικά μέσα από το Open. Αλλά στο τέλος της τηλεοπτικής σεζόν ανακοίνωσες πως το Αλ Τσαντίρι σταματά οριστικά.

Δεν μπορούσα να συνεχίσω, ήμουν πολύ βαρύς ψυχολογικά για να κάνω σάτιρα. Έχω μάθει να δουλεύω απεριόριστες ώρες, να είμαι αφοσιωμένος στη δου­λειά. Είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος, αλλά είμαι ταγμένος στη δουλειά. Όμως, νομίζω πως έφτασα σε σημείο που δεν μπορούσα να ξεπεράσω πια τη στενοχώρια μου. Όταν η στενοχώρια ξεπεράσει ένα όριο, δεν μπορείς να τη δια­χειριστείς. Πάντα στη ζωή μου είχα δυσκολίες, αλλά το κεφάλι μου, όταν το αποφάσιζα, απομονωνόταν. Όταν το κεφάλι μου έπαψε να μπορεί να απομονωθεί, δεν μπορούσα να είμαι καλός. Έβγαινα στον αέρα και ένιωθα ένα σφίξιμο στην καρδιά. Κι αυτό το πλάκωμα έβγαινε γιατί εγώ το διαχέω αυτό. Το βιβλίο κατά μία έννοια με λύτρωσε. Γιατί το έγραψα, βγήκε από μέσα μου, και τώρα νιώθω πολύ πιο έτοιμος να αντιμετωπίσω αυτή τη νέα στη ζωή μου κατάσταση.

Θα ξαναέκανες τηλεοπτική εκπομπή;

Αυτή όχι. Κάτι άλλο ναι. Ετοιμάζω κάτι στην τηλεόραση, αλλά θα είναι κωμω­δία. Δεν είναι πως δεν θέλω να ξανακάνω σάτιρα, αλλά η σάτιρα έχει πολύ πόλεμο. Και για να κάνεις πόλεμο θα πρέπει να έχεις δυνάμεις. Εγώ δεν θέλω τις δυνάμεις μου να τις εξαντλώ σε ανόητους πολέμους. Έτσι, τώρα προτιμώ να κάνω κάτι άλλο.

Πηγή: ΟΚ