Πήγαμε στη συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στη… μετά Covid εποχή και ήταν... όπως πριν!

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που αντέχουν στο χρόνο. Η μουσική είναι ένα απ’αυτά. Μετά τη συναυλία του το βράδυ της Τετάρτης (23/6) στο Γαλάτσι, βάζω και τον Γιώργο Νταλάρα στην κατηγορία του ανίκητου από τον χρόνο. Ή του εξωγήινου! Αλλιώς δεν εξηγείται… Μέσα στον καύσωνα να τραγουδάει επί τρεις ώρες περίπου και να είναι σαν να τον ακούς από CD, λάθος, καλύτερα από το CD, στα 72 του καταλαβαίνεις πια ότι ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι… άνθρωπος. Να είναι κάτι άλλο!

Τον βλέπεις στην σκηνή και λες, δεν μπορεί να είμαι στο 2021… Μάλλον ταξίδεψα στο χρόνο. Ξανάγινα 10-11 χρονών και με έφερε ο πατέρας μου στη συναυλία… Ξεχνάς ότι είμαστε σε εποχή COVID, ότι μπήκες στο χώρο με μάσκα, ότι θα βγεις με μάσκα και πως γενικά πρέπει να κρατάς αποστάσεις…

Έχεις ακούσει το «Ουδέν κακόν αμιγές καλού»; Ε αυτό συμβαίνει στις συναυλίες με το νέο καθεστώς. Αν εξαιρέσεις τη μάσκα στο μπες-βγες όλα τα άλλα θέλω να σου πω ότι είναι καλύτερα από πριν. Δεν… σαρδελοποιείσαι, ούτε όταν πας, ούτε όταν φεύγεις αλλά ούτε και την ώρα της συναυλίας. Τα τραπέζια και οι καρέκλες (βεβαίως-βεβαίως) είναι σε απόσταση το ένα από το άλλο, ενώ δεν συνωστίζεται κανείς για να μπει και να βγει.

Άξαφνα οι Έλληνες αποκτήσαμε υπομονή… Δεν βιαζόμαστε ούτε να μπούμε-ούτε να βγούμε. Κι ας ήταν τόσο μεγάλη η προσμονή για να ακούσουμε ξανά τον Γιώργο Νταλάρα LIVE… Και του Γιώργου να τραγουδήσει ξανά μπροστά σε κοινό. Κάπως έτσι καταλαβαίνεις πόσα σου στέρησε αυτό το «χτικιό» που μας βρήκε. Καταλαβαίνεις πόσο επηρέασε την καθημερινότητα και τη ζωή μας. Σε μια χώρα που το καλοκαίρι κρατάει αιώνια και οι συναυλίες ξεκινούν από το Μάιο και συνεχίζονται μέχρι τον Οκτώβρη, σε μια χώρα που η μουσική είναι για τον Έλληνα το ίδιο αναγκαία με το νερό, μέχρι πρότινος δεν μπορούσαμε να ακούμε τραγούδια σε δημόσιο χώρο ούτε από το… ραδιόφωνο!

Γι’αυτό και βραδιές όπως αυτή της περασμένης Τετάρτης, είναι πλέον ιστορικές… Είναι η επιστροφή στην κανονικότητα, στη ζωή! Με τη μουσική μας… Με τον Νταλάρα μας! Με τα τραγούδια που μεγαλώσαμε… Έστω και με τη μάσκα στο μπες και στο βγες… Και που’σαι! Αν είναι όλα τα άλλα να μείνουν έτσι (υπομονή, απόσταση κλπ) κρατάω και τη μάσκα… Αλήθεια.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 6 PHOTOS