Ευγενία Παναγοπούλου: «Επιτέλους βρήκα τον άνθρωπό μου»

Η Ευγενία Παναγοπούλου μίλησε στο «Λοιπόν» για τη ζωή της, τον έρωτα, αλλά για για την συνεργασία της με τον Πέτρο Φιλιππίδη.

Φέτος στον χώρο του θεάτρου έγιναν σοβαρές καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές, σεξουαλικές και λεκτικές παρενοχλήσεις. Ποια είναι η άποψη σου;

Καλώς έγιναν! Επιτέλους! Ευχαριστώ όλες και όλους που βρήκαν τη δύναμη να βγουν δημόσια και να καταθέσουν το βίωμά τους και να μην μείνουν εκεί, αλλά να ακολουθήσουν και την νομική οδό.

Έχεις βιώσει κάτι ανάλογο; Πώς το αντιμετώπισες;

Από την πρώτη μέρα στον χώρο έχω βιώσει αντίστοιχες συμπεριφορές όλων των ειδών. Είδα πολλά πρόσωπα να αλλάζουν όταν έσβηναν τα φώτα και από άντρες, αλλά και από γυναίκες. Είδα πολλά «εγώ» εδώ και εκεί να παραμιλάνε αχόρταγα, θα σου απαντήσω ότι κατάφερα να βρω μέσα μου από τη μία τη δύναμη για να συνεχίσω με αξιοπρέπεια και υπομονή, αλλά απ' την άλλη κι έναν φόβο που με έκανε να σωπαίνω συνειδητά κάθε φορά, για να μην χάσω τη δουλειά μου ή για να μην πω παραιτούμαι από μια δουλειά και με χαρακτηρίσουν «αντιεπαγγελματία» στην καλύτερη. Μετά από χρόνια έμαθα να βάζω τα όριά μου και κατάλαβα ότι το χιούμορ σώζει ζωές!

Είχες συνεργαστεί για κάποια χρόνια με τον Πέτρο Φιλιππίδη.Έχεις μιλήσει μαζί του μετά τις καταγγελίες; Πώς ήταν η δική σας συνεργασία;

Δούλεψα κοντά στον Πέτρο Φιλιππίδη τρία συνεχόμενα χρόνια. Από το 2017 μέχρι και τον Μάρτιο του 2020. Μόλις ενημερώθηκα απ' την παραγωγή ότι ολοκληρώθηκε η συνεργασία μας, επικοινώνησα μαζί του και είπα στον ίδιο ό,τι ήθελα, έκτοτε δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Όσο για την συνεργασία μας ήταν δύσκολη, ωστόσο έμαθα πολλά δίπλα του και τον ευχαριστώ γι΄αυτό.

Για το κίνημα Me Too ποια είναι η γνώμη σου;

Έχω ταχθεί υπέρ του κινήματος απ' την αρχή και υπόσχομαι να βοηθήσω όσο μπορώ. Ελπίζω στο μέλλον να είμαστε όντως μια ομάδα και όχι μια ομάδα μονάδων.

Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;

Να βλέπω τους φίλους μου κάνοντας βόλτα, αυτό είναι ένα κεκτημένο που κράτησα απ' την καραντίνα. Να γυμνάζομαι και να διαβάζω όσο πιο πολύ μπορώ, ξεχνιέμαι εύκολα βέβαια και πρέπει να μου το υπενθυμίζω συχνά.

Τι αγαπάς πιο πολύ στη ζωή σου;

Τι όμορφη ερώτηση... Αγαπάω τη δημιουργία, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Να κατασκευάζω, να δημιουργώ και να ομορφαίνω ό,τι μπορώ.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου μέχρι τώρα;

Νομίζω ότι εδώ κολλάει το ρητό «Ποτέ μην ξεχνάς αυτούς που σε έκαναν να περάσεις δύσκολα, αυτούς που σε έβαλαν στα δύσκολα και αυτούς που σε άφησαν στα δύσκολα». Μου έχουν συμβεί και τα τρία.

Τι ερωτεύεσαι σε έναν άνθρωπο;

Το μυαλό, την ευγένεια της ψυχής, το χιούμορ και το πώς με κάνει να νιώθω δίπλα του.

Τι θέλεις να νιώθεις δίπλα στον άνθρωπο σου;

Πολλές φορές έχω υπάρξει με πολύ ξεχωριστούς ανθρώπους όχι μόνο σε σχέση, αλλά και σε φιλία, που μου έβγαζαν τον κακό μου εαυτό. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ κάθε μέρα και περισσότερο ότι σημασία δεν έχει τι είναι ο άλλος, αλλά και το πώς σε κάνει να νιώθεις. Επιλέγω πλέον στη ζωή μου ανθρώπους, οι οποίοι μου βγάζουν τον θετικό μου εαυτό.

Τι σου λείπει;

Μου λείπει να κάνω παράλληλα θέατρο και τηλεόραση, με αποτέλεσμα να καταλήγω λιπόθυμη από την κούραση για ύπνο κάθε βράδυ. Να βγαίνουμε, να ταξιδεύουμε και να ξαναγίνει η ζωή μας όπως ήταν πριν από τον πρόσφατο εφιάλτη.

Αν κάναμε αυτή τη συνέντευξη σε πέντε χρόνια από τώρα, τι θα ήθελες να έχει αλλάξει;

Σίγουρα η κατάσταση που ζούμε σήμερα, θέλω να ελπίζω ότι σε λιγότερο από 5 χρόνια θα είμαστε ξανά χωρίς μάσκες και φόβο. Να συνεχίσω να είμαι με αυτό τον υπέροχο άνθρωπο που έχω τώρα στη ζωή μου.

Πες μας κάτι που δεν γνωρίζουμε για εσένα...

Λατρεύω τη μαγειρική. Είμαι μανιακή με την καθαριότητα, οι ουσιαστικοί μου φίλοι με φωνάζουνε Τζενάκι και τα τελευταία χρόνια έχω καταπιαστεί με το γράψιμο, είπε η Ευγενία Παναγοπούλου.