Κώστας Σόμμερ – Βαλεντίνη Παπαδάκη: Αποκάλυψαν πού γνωρίστηκαν και δεν πάει ο νους σου

Και φυσικά μίλησαν για όλα.

Σας συναντάμε λίγο πρνν υποδεχθείτε το μωρό σας. Αλήθεια, πώς ξεκίνησε η ιστορία σας;

ΚΩΣΤΑΣ ΣΟΜΜΕΡ: Το σίγουρο είναι ότι δεν ξεκίνησε με αυτή την πρόθεση.

ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Ούτε κατά διάνοια!

Κ.Σ.: Αρκεί να πούμε ότι γνωριστήκαμε σε ένα μαγαζί που δεν φημίζεται ως το μέρος όπου θα συναντήσεις τον άνθρωπο της ζωής σου. Είχα πάει άλλη μία φορά και το βράδυ που γνώρισα τη Βαλεντίνη.

Β.Π.: Ήμουν κι εγώ στην παρέα του Κώστα, αλλά αυτό ήταν τυχαίο γιατί επίσης είχα πάει ελάχιστες φορές στο συγκεκριμένο μαγαζί. Τύχη στην τύχη, καταλήξαμε να μιλάμε όλο το βράδυ και έπειτα μου έστελνε μηνύματα.

Κ.Σ.: Δεν μου έδινε σημασία όμως.

Β.Π.: Όχι επειδή δεν μου άρεσε. Απλώς, σκεφτόμουν πως είναι γνωσιός και αναρωτιόμουν τι μπορεί να θέλει από μένα. Μετά αποφάσισα να βγούμε για φαγητό.

Κ.Σ.: Κι από εκείνο το ραντεβού για φαγητό ουσιαστικά φτάσαμε εδώ. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Β.Π.: Πράγματι, πολύ γρήγορα. Είμαστε μαζί ένα χρόνο και οκτώ μήνες, αλλά νιώθουμε σαν να είμαστε μαζί ήδη μια ζωή. Φυσικά, έπαιξε ρόλο και η καραντίνα - μας έκανε να περάσουμε τα αρχικά στάδια επί τροχάδην.

Κ.Σ.: Όταν είσαι κλεισμένος με έναν ανθρωπο σε ένα σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολύ σύντομα βγαίνει ο πραγματικός εαυτός σου. Εκεί βλέπεις αν σου κάνει ή όχι ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου. Στην πρώτη περίπτωση, κάνεις ό,τι μπορείς για να τον κρατήσεις, να τον φροντίσεις και να επενδύσεις συναισθηματικά σε εκείνον - καθώς σήμερα δεν είναι εύκολα τα πράγματα στις σχέσεις.

Βαλεντίνη, πόσο καιρό αού πήρε να δεις τον πραγματικό Κώστα, περά από την αναγνωρισιμότητά του;

Β.Π.: Πολύ λίγο, από το πρώτο διάστημα και δεν το περίμενα, ίσως λόγω της τριβής και του χρόνου που περάσαμε μαζί, αλλά κυρίως λόγω του χαρακτήρα του. Είχα διαφορετική εντύπωση για τον Κώστα Σόμμερ, ο οποίος τελικά δεν έχει καμία σχέση με εκείνη την εικόνα, θεωρούσα πως ήταν Δον Ζουάν, αλλά είναι πολΰ συνειδητοποιημένος, σοβαρός και μετρημένος άντρας.

Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας;

Κ.Σ.: Όχι.

Β.Π.: Όχι ακριβώς. Έγινε σταδιακά, αλλά ήρθε η στιγμή που με χτύπησε κεραυνός. Από τότε ισχύει ακόμη.

Κ.Σ.: Και για μένα ήρθε σταδιακά, αλλά από τότε μόνο αυξάνεται. Νομίζω πως, όσο μεγαλώνουμε, ερωτευόμαστε πιο σκεπτόμενα, με εσωτερικά κριτήρια, με πιθανότητες να είναι πραγματικά αυτό που θέλουμε. Προσωπικά διέκρινα στη Βαλεντίνη χαρακτηριστικά που θεωρώ δύσκολο να βρω μαζεμένα σε έναν άνθρωπο. Δεν έχουμε ανταλλάξει ποτέ αρνητική κουβέντα, δεν έχουν ανέβει οι τόνοι, δεν υπάρχει ζήλια. Είναι μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης - κάτι πολύ σημαντικό, ειδικά για μένα, που, πέρα από το ότι είμαι ηθοποιός, έχω επιχειρηματικές ασχολίες οι οποίες συνεπάγονται πολλά ραντεβού, συναντήσεις και απρόοπτα.

Β.Π.: Ήμουν πολύ επιφυλακτική με τον Κώστα, ήμουν σίγουρη πως θα έβρισκα κάτι αρνητικό, αλλά μέχρι τώρα δεν έχω βρει απολύτως τίποτα.

Κ.Σ.: Μπορεί να μην ερωτευτήκαμε κεραυνοβόλα, ερωτευτήκαμε όμως ταυτόχρονα.

Β.Π.: Εμένα μου πήρε καιρό να τον αποκωδικοποιήσω, κρατούσε τα χαρτιά του κλειστά.

Κ.Σ.: Ήθελα να σιγουρευτώ πως δεν επρόκειτο απλώς για συναισθήματα του πρώτου καιρού μιας γνωριμίας και πως θα παρέμεναν τα ίδια και όταν ωρίμαζαν. Μόλις κατάλαβα ότι αυτό που υπήρχε μεταξύ μας ήταν αληθινό ενέδωσα., είπαν στο Hello.