Μυρτώ Αλικάκη: «Έμεινα χωρίς δουλειά για κάποιους μήνες»

Πως ήταν για εσάς αυτή η σεζόν που πέρασε και κατά την οποία βρεθήκαμε, ακόμη μία φορά, υπό το καθεστώς του αναγκαίου εγκλεισμού;

Εγώ έμεινα χωρίς δουλειά για κάποιους μήνες, δηλαδή από τον Νοέμβριο έως τον Ιανουάριο, ενώ στη συνέχεια έκανα γυρίσματα για τη δραματική σειρά του ΜΕGΑ «Σιωπηλός δρόμος» και κάποια άλλα πρότζεκτ. Μπορώ να πω ότι μάλλον απόλαυσα αυτό το διάστημα, διότι το είδα σαν μία ευκαιρία να ξεκουραστώ και να κάνω πράγματα από το σπίτι μου, που άλλες φορές δεν είχα τον απαιτούμενο χρόνο.

Είστε αισιόδοξη για την κατάσταση όπως εξελίσσεται από εδώ και πέρα;

Είμαι αισιόδοξη γιατί πολλοί... ψιθυρίζουν ότι όλα θα πηγαίνουν μόνο καλύτερα, θέλω να πιστεύω ότι δεν θα ξαναζήσουμε κάτι σαν αυτό που ζήσαμε και δεν νομίζω κιόλας ότι μπορούμε να το αντέξουμε. Ούτε οικονομικά ούτε από καμία άλλη άποψη.

Είπατε εύκολα το «ναι» στην καλοκαιρινή περιοδεία του έργου «Οθέλλος»;

Κατ' αρχάς, το συγκεκριμένο καλοκαίρι με βρήκε αρκετά ξεκούραστη. Από εκεί και πέρα, γνωρίζοντας ότι με αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι θα περάσω πολύ όμορφα και δεδομένου ότι το πρότζεκτ «Οθέλλος» είναι μία πρόκληση, είπα πολύ εύκολα το «ναι».

Στην εκάστοτε πρόταση που δέχεστε, δίνετε περισσότερη σημασία στους ανθρώπους με τους οποίους θα συνεργαστείτε ή στο έργο;

Πάντα έδινα ιδιαίτερη σημασία στους ανθρώπους γιατί, από τη φύση .μου, είμαι ένας άνθρωπος χαμογελαστός και αισιόδοξος, οπότε θέλω να περνάω καλά. Επιπλέον, η δουλειά γίνεται, πέρα από ξεκούραστη, πιο εύκολη και βγαίνει ωραίο αποτέλεσμα.

Το έχετε συναντήσει πολλές φορές στη μέχρι τώρα πορεία σας;

Η αλήθεια είναι ότι το έχω συναντήσει πάρα πολλές φορές. Με βοήθησε μάλλον το ένστικτο μου.

Το φετινό καλοκαίρι, λοιπόν, πρωταγωνιστείτε στο σαιξπηρικό έργο «Οθέλλος». Τι πραγματεύεται;

Tο έργο πραγματεύεται πολλά ζητήματα. Ανάμεσα σε αυτά είναι o ρατσισμός, η ανάγκη εξουσίας, η προδοσία, η ζήλια, η κακοποίηση.. Από εκεί και πέρα, η σκηνοθετική ματιά-"που έχει επιλεγεί είναι να σας διηγηθούμε την ιστορία με έναν τρόπο απλό θα έλεγα.

Υπάρχει κάποια ατάκα του έργου που κρύβει το βαθύτερο μήνυμα που θέλει να περάσετε στο κοινό που παρακολουθεί την παράσταση;

Υπάρχουν πολλές ατάκες μέσα στο έργο που κρύβουν και περνά μηνύματα. Ωστόσο, θα σας πω μία που λέει η ηρωίδα μου και θεωρώ σημαντική για την εποχή που ζούμε: "Είναι καιρός να δουν οι άντρες ότι οι γυναίκες νιώθουν κι αυτές όπως εκείνοι".

Οι άνθρωποι σήμερα συνεχίζουν να καταρρίπτουν κοινωνικές νόρμες;

Νομίζω ότι οι άνθρωποι πάντα έχουν την ανάγκη να καταρρίπτουν νόρμες, αλλά υπάρχουν εποχές στις οποίες δεν χρειάζεται αυτό φαινόμενο, όπως για παράδειγμα αυτή που διανύουμε. Γίνεται μία έντονη συζήτηση, μεταξύ άλλων, για την ελεύθερης επιλογής κάθε ανθρώπου, γενικότερα να είναι ο καθένας αυτό που θέλει να είναι. Και ως προς τις σεξουαλικές προτιμήσεις- κατευθύνσεις και ως προς άλλα ζητήματα. Επίσης, το θέμα του ρατσισμού θεωρώ ότι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ λόγω του προσφυγικού και όλου αυτού του ζητήματος.

Πηγή: Λοιπόν