Μαίρη Μηνά: Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που επέλεξε να γίνει ηθοποιός!

Τον ρόλο της Ηλέκτρας πώς τον προσέγγισες;

Η Ηλέκτρα είναι ένα σύμβολο, είναι ιδέα. Πρέπει να δεις ποιο είναι το αφήγημα πανανθρώπινα σε σχέση με την ηρωίδα. Μόνο ενεργειακά μπορείς να την προσεγγίσεις, να καταλάβεις τι είναι αυτό που την κινεί, ποιο είναι το καύσιμο της και αυτό να ψηλαφίσεις. Και όλο αυτό μέσα σε ένα πολύ βίαιο περιβάλλον. Ο «Ορέστης» είναι ένα άκρως πολιτικό έργο για τις κοινωνίες που έχουν έναν κύκλο αίματος ο οποίος κληροδοτείται από γενιά σε γενιά. Είναι τρομερά ταυτόσημο με την εποχή μας.

Τι σκέφτηκες όταν σου πρότειναν τον ρόλο;

Δεν το πίστευα. Νομίζω ότι η πρώτη μου παρόρμηση, πριν αποφασίσω, ήταν «ωχ, Θεέ μου, πρέπει να το κάνω τώρα αυτό. Δεν μπορώ να κάνω πίσω». Είχε και φόβο και αγωνία, αλλά κι ένα μοτεράκι ενθουσιασμού που έλεγε «π ευτυχία που θα καταπιαστώ με αυτό, π ωραία άβυσσος!». Είχε φωτιά. Και τρέφω μεγάλη ευγνωμοσύνη στον Γιάννη Κακλέα που πήρε το ρίσκο να μου αναθέσει αυτό τον ρόλο και που μου έδωσε την ελευθερία να δημιουργήσω πάνω σε αυτόν.

Είχες φανταστεί τον εαυτό σου όπως είναι τώρα; Πρωταγωνίστρια στην Επίδαυρο, πρωταγωνίστρια στην τηλεόραση, να φωτογραφίζεται για περιοδικά...

Όχι, δεν είχα κάνει τόσο καθαρές εικόνες, ούτε είχα στείλει κάποιο τόσο καθαρό σήμα στο Σύμπαν. Αλλά είχα φανταστεί τον εαυτό μου να καταπιάνεται με πράγματα που με ερεθίζουν και με πωρώνουν. Αυτό το κυνηγούσα και όντως το εξέπεμπα. Ο λόγος που έγινα ηθοποιός ήταν ότι ήθελα να ασχοληθώ με τη δραματοθεραπεία. Ήθελα να δω τη λειτουργία μιας θεατρικής ομάδας εκ των έσω. Σίγουρα μέσα μου, όμως, υπήρχε και μια επιθυμία να δοκιμαστώ σε αυτό.

Ήθελες αυτό που λέμε «να προσφέρεις στον πλησίον»;

Ήταν η προσφορά, αλλά και η περιέργεια γύρω από τον άνθρωπο. Ως κοινωνική λειτουργός ένιωθα κάπως περιορισμένη, ότι παρέμβαινα στην κρίση. Ενώ η δραματοθεραπεία ξεχνά το πρόβλημα και η ίαση μοιάζει να έρχεται από σπόντα, σαν να τρυπώνει. Ήθελα να δω πώς κατά λάθος μπορούμε να θεραπευόμαστε και πώς αυτό μπορεί να γίνει συνειδητά από ένα σημείο και μετά.

Υπήρχε κάποιο ερέθισμα που σε ώθησε;

Ίσως το γεγονός ότι έχω μεγαλώσει στην επαρχία, έχω παίξει πάρα πολύ, άργησα να ενηλικιωθώ, να χάσω την παιδικότητα μου.

Πηγή: Gala