Αναστάσης Ροϊλός: «Ο έρωτας κρατάει όσο θέλουμε και όσο μπορούμε να τον κρατήσουμε»

Ο Αναστάσης Ροϊλός δίνει σπάνια συνεντεύξεις και προτιμάει να κρατάει την προσωπική του ζωή και στιγμές από το παρελθόν του για εκείνον και τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Ο ηθοποιός μίλησε για τι θεωρεί ότι είναι ευτυχία, για τα μελλοντικά του σχέδια και φυσικά για τον έρωτα.

Ποια είναι για σένα η εικόνα της απόλυτης ευτυχίας;

Η ομορφιά απ’ όπου και αν προέρχεται, κόντρα στη βία -που είναι μία ασχήμια- απ’ όπου και αν προέρχεται.

Κάνεις σχέδια για το μέλλον; Εννοώ σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Ναι, αλλά συνήθως δεν τα συζητάω προτού ολοκληρωθούν, όχι από κρυψίνοια, απλώς είμαι προληπτικός.

Πού βγαίνεις, πού κάνεις βόλτες, πώς χαλαρώνεις όταν έχεις χρόνο;
Από το πρώτο lockdown κι έπειτα δεν θυμάμαι να έχω πάει κάπου δεύτερη φορά. Υπάρχουν τόσα ωραία μέρη και προτιμώ να δω όσα περισσότερα γίνεται. Μου αρέσουν το θέατρο, ο κινηματογράφος και να βλέπω ταινίες στο σπίτι.

Εμπιστεύεσαι εύκολα τους ανθρώπους;
Από τους ανθρώπους πρέπει να περιμένεις και τα χειρότερα και τα καλύτερα. Σε γενικές γραμμές είμαι θετικός, αλλά φυσικά δεν θέλω να πληγωθώ, οπότε είτε δίνω χώρο με το σταγονόμετρο, είτε δίνω αρκετό με μιας και τον παίρνω πίσω με μιας, αν το πρόσωπο δεν τον διαχειριστεί με ομορφιά και φροντίδα.

Τι εκτιμάς σε έναν άνθρωπο;
Από τους καλούς εκτιμώ όποιον μπορεί να κρατήσει μυστικό. Από τους κακούς εκτιμώ εκείνον που θα μεταφέρει το μυστικό ακριβώς όπως του το είπα.

Πότε τελειώνει ο έρωτας;
Δεν ξέρω. Πόσο κρατάει ο έρωτας; Έναν χρόνο το περισσότερο; Όσο ζει μια πεταλούδα: (κάποιες πεταλούδες ζουν λιγότερο από μία μέρα, ενώ άλλες πολλούς μήνες, καμία όμως πάνω από χρόνο). Δεν με απασχολεί πότε τελειώνει ο έρωτας, αλλά πώς είναι όσο κρατάει. πώς με κάνει να νιώθω. Κι εμένα και τον άλλον. Αν ανθίζουμε και οι δύο καλώς, αν όχι, κάνε την καρδιά σου πέτρα και τελείωσέ τον εσύ. Φεύγεις πληγωμένος, φύγε με το κεφάλι ψηλά. Αν πήρες περισσότερα απ’ όσα έδωσες, φύγε ταπεινά γιατί δεν ξέρεις πότε θα το ξεπληρώσεις και πώς. Αυτά βέβαια τα λέω τώρα, δεν ξέρω τι θα λέω σε 5, σε 10 ή σε 15 χρόνια. Αν κάνω μια προσπάθεια να είμαι αντικειμενικός, υποθέτω πως ο έρωτας κρατάει όσο θέλουμε και όσο μπορούμε να τον κρατήσουμε. Όσο δηλαδή φτάνουν οι ψυχικές και αντιληπτικές μας δυνάμεις. Τι θέλουμε να δεχτούμε, τι μπορούμε να ανεχτούμε. Μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας κάνοντάς τον πιο θελκτικό, κερδίζοντας ή κρατώντας το αντικείμενο του έρωτά μας; Και άλλα πολλά, για τα οποία μπορούμε να μιλάμε για ώρες. Και το κάνουμε, μιλάμε για τον έρωτα και τα γύρω-γύρω με τις ώρες, φιλοσοφούμε, μπουρδολογούμε, κουτσομπολεύουμε, παραθέτουμε μεγάλους ψυχαναλυτές ή λαϊκούς τραγουδιστές. Στην πραγματικότητα, όμως, για αρχέτυπα μυστήρια όπως είναι ο έρωτας, δεν πιστεύω ότι μπορούμε να έχουμε απαντήσεις, μόνο ερωτήσεις και την ποίηση, είπε ο Αναστάσης Ροϊλός στο περιοδικό Gala.