Ελένη Φιλίνη: «Υπάρχει μια βιασύνη να τα κάνουν όλα γρήγορα γιατί ζούμε στην εποχή του fast food»

Η Ελένη Φιλίνη δεν αντιμετώπισε ποτέ τους ηθοποιούς σαν σταρ, παρά μόνο σαν ανθρώπους που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Έχει συνεργαστεί με τεράστια ονόματα στον χώρο του θεάματος και μας μιλά για την ταινία “ Κορίτσια για τσίμπημα”, που είχε την τιμή, όπως λέει ίδια, να είναι στο πλάι του μοναδικού Ντίνου Ηλιόπουλου.

Η Ελένη Φιλίνη μίλησε το περιοδικό Λοιπόν για την χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και αποκάλυψε πως είναι να συνυπάρχεις με ανθρώπους αυτού του βεληνεκούς.

Στην εν λόγω ταινία συνεργαστήκατε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για εκείνον;

Έτυχε να πρωτοδουλέψω μαζί του στο θέατρο, όταν ήμουν στο τρίτο έτος της δραματικής σχολής, πολλά χρόνια πριν δηλαδή από την συγκεκριμένη ταινία και αυτό που έχω να πω για εκείνος ήταν ότι ο Ντίνος Ηλιόπουλος ήταν η προσωποποίηση της αληθινής ευγένειας. Ήταν αυτό που μπορούσατε να διακρίνετε εσείς μέσα από τις ταινίες του, στο τετράγωνο! Πιο λεπτός άνθρωπος, πιο κύριος με κάππα κεφαλαίο, δεν υπήρξε, θεωρώ. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με ανθρώπους σαν τον Ντίνο, ξεχωριστούς και πραγματικά αισθάνομαι τυχερή γι΄αυτο.

Υπάρχει κάποια συνεργασία που την ξεχωρίσατε και την κρατήσατε στην καρδιά σας;

Όλες αυτές τις συνεργασίες, όχι απλά τις κρατάω στην καρδιά μου, αλλά τις έχω “σημαία”. Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερή και το επαναλαμβάνω! Και νομίζω πως έτσι πρέπει να λειτουργούμε όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι καλλιτέχνες. Σίγουρα ο καλλιτέχνης επειδή είναι και η φύση του επαγγέλματος αυτή, οφείλει να έχει παραπάνω ευαισθησίες, αλλά κανονικά κατ΄εμέ, όλοι θα έπρεπε να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο.Να κρατάμε συνεργασίες και ανθρώπους και να αισθανόμαστε τυχεροί για την κάθε ευκαιρία που μας δίνεται!

Τα γυρίσματα ήταν καθημερινά και πόσες ώρες της ημέρας σας δέσμευαν; Οι οικονομικές απολαβές ήταν ικανοποιητικές;

Τα γυρίσματα ήταν καθημερινά και διαρκούσαν οχτώ ώρες και συγκεκριμένα ήταν απο το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών που τότε είχε μεγάλη δύναμη. Η αμοιβή του κάθε ηθοποιού βέβαια ήταν διαφορετική, όπως ισχύει πάντα, ανάλογα με τον ρόλο κλπ. Βέβαια τότε ήταν πολύ καλύτερες οι οικονομικές απολαβές απ'ότι τώρα. Είχε μόλις καταργηθεί η άδεια του ηθοποιού, αλλά ήταν ακόμα νωρίς και δεν υπήρχε κορεσμός. Τώρα αυτομάτως, από τη στιγμή που είναι ένα τόσο ελεύθερο επάγγελμα και μπορεί να παίξει ο καθένας, κατεβαίνουν και οι αμοιβές. Δεν υπάρχει αυτό που λέμε “ ο βασικός μισθός “ του ηθοποιού, ούτε πληρώνεται για τις επιπλέον ώρες τις πρόβες κλπ. Είναι ένα “ξέφραγο” αμπέλι το επάγγελμα μας πια, όπως βέβαια και πολλά άλλα επαγγέλματα. Καταργηθήκανε και τα οχτάωρα και γενικώς ήρθανε τα πάνω κάτω. Δοξάζω τον Θεό που έζησα τις καλές εποχές και που δεν είμαι τώρα είκοσι χρονών, γιατί που θα στήριζα τα όνειρα μου αν ξεκινούσα αυτή την εποχή;

Πιστεύετε δηλαδή ότι τώρα οι αξίες έχουν εξαφανιστεί και δεν είναι εύκολο να ευδοκιμήσει το επάγγελμα του ηθοποιού;

Στο βωμό της ύλης και του χρήματος χάσαμε τον άνθρωπο. Πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλος κορεσμός λόγω και της τηλεόρασης, αλλά η διάρκεια είναι εκείνη που δείχνει εάν κάποιος αξίζει και βλέπουμε πως πολλοί κάνουν ένα πετυχημένο πέρασμα από κάπου, άλλα μετά ξεχνιούνται το ίδιο γρήγορα και εύκολα όσο γρήγορα και εύκολα έγιναν “διάσημοι”. Τώρα πιστεύω πως γενικά υπάρχει μια βιασύνη να τα κάνουν όλα γρήγορα γιατί ζούμε στην εποχή του “fast food”.Σε μία κοινωνία που έχει σημαία της το χρήμα είναι δύσκολο, για να μην πω ακατόρθωτο να χτίσεις και να προκόψεις.

Άρα θεωρείτε πως είναι δύσκολο κάποιος νέος ηθοποιός να φτάσει στο επίπεδο των ηθοποιών εκείνης της εποχής και να γίνει σταρ;

Δεν είμαστε σταρ, είμαστε ηθοποιοί και υπηρετούμε αυτή τη δουλειά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο . Άλλωστε τι πάει να πει σταρ; Τώρα αν δούμε ποιους αποκαλούμε σταρ, θα καταλαβεις ότι αυτός ο χαρακτηρισμός δίνεται πολύ εύκολα και για πράγματα ανούσια. Οπότε θα αρκεστώ στο ότι οι ηθοποιοί του 70΄, 80΄ ήμασταν και είμαστε απλά ηθοποιοι!

Πιστεύετε πως υπάρχουν νέα ταλαντούχα παιδιά που θα πετύχουν στον χώρο του θεάματος;

Αυτό θα το δείξει ο χρόνος, γιατί μόνο η διάρκεια σε καταξιώνει και σε δικαιώνει. Υπάρχουν βέβαια ταλαντούχα νέα παιδιά, όμως επειδή ζούμε στη λεγόμενη “πλαστική εποχή”, δεν ξέρω αν ευνοούνται για να φτάσουν στην επιτυχία. Δεν φταίνε αυτά, φταίει καθαρά η εποχή που διανύουμε και ο τρόπος που έχουμε διαμορφώσει την κοινωνία μας. Όλα είναι ρευστά, είπε η Ελένη Φιλίνη.