Ελένη Βαΐτσου: «Τους καταγγελλόμενους αξίζει να τους καταπιεί η λήθη»

Με ειλικρίνεια και δίχως πρόθεση να ωραιοποιήσει καταστάσεις, η Ελένη Βαΐτσου η οποία δικαίως θεωρείται μία από τις πιο ταλαντούχες της γενιάς της, μίλησε στο «ΕΓΩ» για το ελληνικό #MeToo και το πώς βίωσε την περίοδο της καραντίνας.

Δεν ήθελες να ξεκουραστείς φέτος το καλοκαίρι, μιας και τον χειμώνα σε βλέπαμε στον «Ήλιο» του ΑΝΤ1;

Μετά από έναν χρόνο αναγκαστικής αποχής από το θέατρο, δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή πως θυσιάζω το καλοκαίρι και τις διακοπές μου. Ξεκουράστηκα πολύ περισσότερο από όσο θα ήθελα μέσα στην καραντίνα. Ήθελα πολύ να δουλέψω, να βρεθώ πάλι πάνω στη σκηνή. Ταυτόχρονα με την περιοδεία, έχω και γυρίσματα για τα νέα επεισόδια του «Ήλιου». Η φύση της δουλειάς είναι τέτοια που συνήθως δεν έχεις πολλές ημέρες για διακοπές. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να είσαι συνεχώς στον δρόμο μέσα στον καύσωνα, αλλά όταν η παρέα είναι καλή, δεν το σκέφτεσαι! Φέτος νιώθω απίστευτα τυχερή για τους συνεργάτες μου. Πραγματικά αισθάνομαι σαν να κάνω με φίλους διακοπές! Η κούραση είναι γλυκιά!

Έχεις δηλώσει πως «επιδιώκω την κωμωδία, αλλά καταλήγω πάντα να ζω ένα δράμα». Γιατί συμβαίνει αυτό;

Μα επειδή δεν έχουμε πάντα τον έλεγχο όσων μας συμβαίνουν. Οτιδήποτε δεν εξαρτάται από εμένα και δεν μπορώ να το αλλάξω, με επηρεάζει. Επίσης, μερικές φορές παίρνω τα πράγματα λίγο πιο βαριά από όσο τους αξίζει.

Πώς βίωσες το διάστημα της καραντίνας; Τι ήταν αυτό που σου έλειψε περισσότερο;

Οι πρώτοι μήνες ήταν κάτι σαν δώρο, θα μπορούσα να πω. Αν εξαιρέσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης, μου έκανε πολύ καλό η απομόνωση. Βγήκα πολύ πιο δυνατή και συνειδητοποιημένη μέσα από αυτό. Η δεύτερη καραντίνα ήταν πιο δύσκολη, γιατί είχα πλέον κουραστεί από την απραγία και με έφθειρε ψυχολογικά η αποχή από τη δουλειά. Μου έλειψε η οικογένειά μου, επειδή βρισκόταν στο χωριό και δεν βλεπόμασταν.

Είσαι από τους ηθοποιούς που την περίοδο του lockdown δούλευαν στην τηλεόραση. Πιστεύεις ότι αν δεν εργαζόσουν, θα είχες θέμα επιβίωσης;

Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να δουλεύω μετά την καραντίνα, όταν επιτράπηκε ξανά η κυκλοφορία και άνοιξαν κάπως τα πράγματα. Δεν εργαζόμουν καθόλου για έναν ολόκληρο χρόνο. Μετά τους πρώτους μήνες, ήταν αρκετά ψυχοφθόρο. Νομίζω πως όσοι εργάζονταν και είχαν λόγο να βγουν από το σπίτι, όσοι έβλεπαν κόσμο στη δουλειά τους, δεν βίωσαν την απελπιστική μοναξιά της καραντίνας.

Πώς σχολιάζεις τα όσα συνέβησαν στον καλλιτεχνικό χώρο με το #MeToo;

Καιρός ήταν.

Αντιμετώπισες στην καριέρα σου κάποιου είδους κακοποιητική συμπεριφορά;

Όχι, ευτυχώς δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ κάτι τέτοιο. Επίσης, ήξερα τι να αποφύγω και πώς να κινηθώ. Βέβαια, δεν έχω πολλά χρόνια στο χώρο, ούτε έχω κάνει πολλές συνεργασίες. Παρόλα αυτά, είχαν φτάσει στα αυτιά μου μερικά περιστατικά.

Πώς αισθάνθηκες με όσα άκουσες; Πιστεύεις ότι η υποκριτική για εκείνους τους ανθρώπους τελείωσε;

Ήταν απίστευτα σοκαριστικά τα όσα διάβαζα εκείνες τις ημέρες, παρόλο που δεν γνώριζα τους θύτες προσωπικά και δεν είχα συνεργαστεί μαζί τους. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πως φάνηκαν στους κοντινούς τους ανθρώπους. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η ζωή τους από εδώ και πέρα. Δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει πώς περνάνε πίσω από τα κάγκελα ή πώς είναι η ψυχολογία τους. Αξίζει να τους καταπιεί η λήθη. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως στο τέλος παίρνεις ότι σου αξίζει και πως δεν υπάρχει πλέον χώρος και ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές.

Είσαι μία γυναίκα που έχει άποψη. Πώς σχολιάζεις το γεγονός ότι τελευταία ακούμε όλο και περισσότερα περιστατικά γυναικοκτονιών; Έχεις υποστεί βία σε σχέση σου;

Δεν γνωρίζω αν τα περιστατικά έχουν αυξηθεί δραματικά τελευταία ή αν απλώς δεν τα μαθαίναμε τόσα χρόνια. Όπως και να έχει, είναι τρομακτικό το ότι συμβαίνουν. Η ευκολία με την οποία αφαιρείται μία ζωή, για ψύλλου πήδημα, είναι αγχωτικό και με γεμίζει απελπισία. Δεν έχω υπάρξει σε κακοποιητική τουλάχιστον σωματικά σχέση και δεν θα μπορούσα να μείνω σε μία τέτοια, στο πρώτο δείγμα θα εξαφανιζόμουν. Όμως, δεν μπορώ να ρίξω καμία ευθύνη σε μία γυναίκα που παραμένει για τους λόγους της. Θέλει απίστευτη δύναμη να βρεις το κουράγιο να ζητήσεις βοήθεια ή να φύγεις μακριά από τον άνθρωπο που αγαπάς και είσαι εξαρτημένος, ακόμη κι αν σου φέρεται άσχημα. Όταν αντιλαμβάνεσαι πως ακόμη κι αν ζητήσεις βοήθεια, δεν σου παρέχεται, γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να έχει εξουσία πάνω μας, είπε η Ελένη Βαΐτσου.