Αγγελική Ξένου: «Την οικογένεια που θέλω τη δημιουργώ με τον άνθρωπο που αγαπώ βαθιά»

Η ίδια, σε μία σπάνια συνέντευξη, μιλάει για την οικογένεια που θέλει να δημιουργήσει αλλά και για άλλα πιο προσωπικά θέματα. Όπως για το τι είναι αυτό που μπορεί να την κάνει να θυμώσει πολύ, τι είναι εκείνο που την κάνει χαρούμενη ενώ μοιράζει απλόχερα και τις ευχές της για ένα καλύτερο μέλλον. Διαβάστε τι είπε...

- Θέλετε να δημιουργήσετε τη δική σας οικογένεια;

Τη δημιουργώ με τον άνθρωπο που αγαπώ βαθιά.

- Πιστεύετε ότι τα παιδιά των ηθοποιών πρέπει να κάνουν περισσότερα από τους άλλους νέους καλλιτέχνες για να αποδείξουν την αξία τους;

Όταν το μόνο που σ’ ενδιαφέρει είναι να “αποδείξεις την αξία σου”, θεωρώ πως έχεις πάρει λάθος δρόμο. Υπηρετείς μια Τέχνη πρώτα γιατί τη θαυμάζεις και τη σέβεσαι και μετά γιατί την αγαπάς. Οι άνθρωποι που μέσω της τέχνης καλύπτουν μια εγωπαθή ματαιοδοξία και αναλώνουν το όποιο “ταλέντο” τους προς αυτόν τον σκοπό και μόνο, δεν νομίζω πως θα έχουν κάποια σημαντική συνέχεια. Τα παιδιά των ηθοποιών είναι στην “προνομιούχα” θέση να γνωρίζουν από πριν όλες τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν στον χώρο.

- Πώς είναι να παίζετε στη σκηνή όλη η οικογένεια μαζί;

Το έχουμε πει εκατοντάδες φορές, αλλά δεν βαριόμαστε ποτέ και θα το ξαναπούμε… στη σκηνή είμαστε συνάδελφοι.

- Ασχολείστε και με τη σκηνοθεσία. Ποιο είναι αυτό το θεατρικό που θα θέλατε οπωσδήποτε να σκηνοθετήσετε;

«Ο Μπίντερμαν και οι εμπρηστές» του Μαξ Φρις.

- Τηλεοπτικά θα θέλατε να κάνετε κάτι; Κι αν ναι, τι θα ήταν αυτό;

Οπωσδήποτε αυτό το διάστημα, λόγω οικονομικών αναγκών. Θέλω βέβαια να είναι κάτι που δεν θα προσβάλλει την αισθητική και την κοσμοθεωρία μου. Δε θα έκανα ποτέ κάτι που θα συνέβαλε στη φθορά των συνειδήσεων.

- Ποια είναι η γνώμη σας για τη διαχείριση της κυβέρνησης όσον αφορά την πανδημία και το κλείσιμο των θεάτρων για μεγάλο χρονικό διάστημα;

Οποιαδήποτε διαχείριση, οποιασδήποτε κυβέρνησης στον καπιταλισμό είναι μια σκέτη αποτυχία, γιατί βάζει το κέρδος πάνω από τις ανάγκες της κοινωνίας. Από το πρώτο κύμα της πανδημίας έπρεπε να ενισχυθεί το εθνικό σύστημα Υγείας με σύγχρονο εξοπλισμό, αύξηση των ΜΕΘ, προσλήψεις και μονιμοποιήσεις υγειονομικού προσωπικού. Με δωρεάν τεστ σε όλους τους χώρους εργασίας και έλεγχο στην τήρηση των απαραίτητων μέτρων προστασίας, νομίζω πως θα είχαν αποφευχθεί τα ολέθρια αποτελέσματα της μακράς καραντίνας, όχι μόνο στον χώρο του θεάτρου, αλλά και σ’ ένα σωρό άλλους.

- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας μέχρι σήμερα;

Προς το τέλος της δεύτερης καραντίνας αισθάνθηκα έντονα το “αδιέξοδο” του εγκλεισμού. Ευτυχώς το ξεπέρασα γρήγορα με την υποστήριξη των αγαπημένων μου ανθρώπων.

- Τι σας φοβίζει;

Η εξάπλωση του σκοταδισμού.

- Τι σας βγάζει εκτός ορίων;

Οι οπισθοδρομικές αντιλήψεις και ο ρατσισμός.

- Τι αγαπάτε πιο πολύ;

Τους νέους που σκέφτονται και δρουν ανατρεπτικά.

- Με την πολιτική θα σκεφτόσασταν να ασχοληθείτε;

Ασχολούμαι από την εφηβεία μου. Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στους Άγγλους μόνο και μόνο επειδή πήραν τη λέξη “ιδιώτης” για να χαρακτηρίσουν τον ηλίθιο άνθρωπο (idiot), συνεχίζοντας την αρχαιοελληνική πεποίθηση ότι όποιος δεν ασχολείται με τα κοινά είναι κουτός. Προφανώς όμως, εννοείτε αν θα πολιτευόμουν. Όχι, ο κοινοβουλευτισμός της αστικής δημοκρατίας δεν με εκφράζει. Αν προλάβω την εργατική επανάσταση θα ήταν τιμή μου να εκλεγώ αντιπρόσωπος από τη Συνέλευση των Εργαζομένων.

- Τι εύχεστε;

Με ευχές… για να μην πω κάτι άλλο… δεν βάφονται αυγά. Κι επειδή μου αρέσουν αποκλειστικά τα κόκκινα αυγά, δεν εύχομαι τίποτα. Μέχρι να πεθάνω, θα παλεύω για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για μια διεθνιστική αταξική κοινωνία.

Πηγή: Λοιπόν