Αλέξανδρος Σταύρου: «Έχω εισπράξει καλλιτεχνικό-συναδελφικό ρατσισμό»
Ο Αλέξανδρος Σταύρου πρωταγωνιστεί στη νέα καθημερινή δραματικά σειρά του MEGA «Το αύριο μας ανήκει».
Ο ίδιος σε συνέντευξή του μίλησε για την τηλεόραση και για το τι έχει εισπράξει ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς στη μικρή οθόνη, αλλά και για όσα του έχει στερήσει.
- Ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς στην τηλεόραση, πώς βλέπετε το μέσο;
Το μέσο είναι όπως όλα τα μέσα. Μπορεί να έχουν μια καλή χρήση, μπορεί να έχουν και κακά. Από εμάς εξαρτάται. Πόσο ένπμοι είμαστε απέναντι στη δουλειά μας όλοι μας και πόσο εν τέλει σοβαρά το αντιμετωπίζουμε. Οπότε είναι ένα μέσο που μπορεί να προσφέρει πολλά. Από ένα παιδί, έναν άνθρωπο σ’ ένα νοσοκομείο, να έχει δηλαδή κοινωνικό πρόσημο, να κρατήσει συντροφιά σε μοναχικούς ανθρώπους, να κάνει την οικογένεια να μοιραστεί κοινές στιγμές μαζί με μια ωραία σειρά, να έχει έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Νομίζω ότι μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά. Η χρήση είναι το θέμα. Κάπου πρέπει να υπάρχει ένα όριο μεταξύ του τι «πουλάει» και του τι πρέπει να εισπράττουμε από αυτό το μέσο. Είναι όπως στο φαγητό το fast food και μια πιο καλή τροφή. Ολα μπορεί να χρειάζονται. Στο μέτρο όμως που δεν μας κάνει κακό και ίσα ίσα μας οφελεί.
- Εσείς τι έχετε εισπράξει ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς στην τηλεόραση;
Εγώ κατ' αρχάς μέσα από την τηλεόραση μπορώ να διατηρώ ένα επίπεδο διαβίωσης ικανοποιητικό. Τα πράγματα στο θέατρο είναι πιο δύσκολα οικονομικά. Στην τηλεόραση μπορείς να έχεις καλύτερες οικονομικές απολαβές. Αυτό λοιπόν μου εξασφαλίζει ένα επίπεδο ικανοποιητικό και είναι πολύ σημαντικό για μένα. Και αν έχεις μια καλά βάση τέτοιου είδους μπορείς να προχωρήσεις και σε άλλα πράγματα, σε κάποιες ασχολίες δεύτερες που μπορεί να έχεις. Σε καλλιτεχνικό επίπεδο, επίσης ωριμάζεις τα υποκριτικά σου μέσα όσον αφορά το συγκεκριμένο μέσο, που είναι κι αυτό σημαντικό και σε κάνει να βλέπεις το θέατρο από μια διαφορετικά οπτικά γωνία που κι αυτά είναι ενδιαφέρουσα.
- Σας έχει στερήσει όμως και πράγματα;
Εχω εισπράξει καλλιτεχνικό - συναδελφικό ρατσισμό. Υπάρχει αυτό το πράγμα από τότε που ξεκίνησα. Υπάρχει μια αντίληψη ότι ένας ηθοποιός που μπορεί ν' ασχοληθεί με την τηλεόραση και, ακόμα χειρότερα, μια καθημερινά σειρά δεν φαίνεται να έχει το επίπεδο ώστε να μπορέσει να προχωρήσει σε κάποιες άλλες συνεργασίες «σοβαρές» στο θέατρο. Υπάρχει αυτός ο ρατσισμός που σίγουρα δυσκόλευε κάποια πράγματα. Το οποίο δεν έχει κάποια βάση κι αποδεικνύεται και σήμερα με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό δυσκόλεψε την πορεία μου. Χρειαζόταν μερικές φορές και μια υπερπροσπάθεια για να μπορέσεις να κατακτήσεις πράγματα στον θεατρικό χώρο.
- Πλέον πώς βλέπετε να διαμορφώνεται ο κλάδος σας μετά την κρίση του κορωνοϊού αλλά και το #ΜΕΤΟΟ;
Ηταν βέβαια μια περίοδος κρίσης. Δεν θα μπορούσε να είναι κι αλλιώς. Νομίζω ότι πάντα μεγάλα από μια μεγάλη κρίση στην τέχνη γεννιούνται πολύ σημαντικά πράγματα, αν όχι ενδιαφέροντα απλά. Νομίζω ότι αυτό θα συμβεί και κόρα. Το βλέπω αισιόδοξα όλο αυτό. Για καλό ήταν. Ηταν πάρα πολύ δύσκολο για όλους μας και για κάποιους ακόμα παραπάνω, αλλά νομίζω ότι θα μας οδηγήσει κάπου καλά καλλιτεχνικά όλη αυτή η ταλαιπωρία.
Πηγή: Weekend