Ηρώ Σαΐα: «Ήταν και είναι δύσκολη η συνεργασία με τον Σταύρο Ξαρχάκο»

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στον Σταύρο Ξαρχάκο. Παραδέχτηκε μάλιστα πως η συνεργασία τους είναι αρκετά... δύσκολη!

• Έχετε ξανασυνεργαστεί με τον σύζυγο σας. Γίνεται πιο εύκολη η επαγγελματική διάσταση της σχέσης σας όσο περνούν τα χρόνια;

«Ήταν και είναι δύσκολη η συνεργασία με τον Σταύρο. Κάποια πράγματα που ξέρω ότι θέλει, τους χρωματισμούς στη φωνή, την εκφορά του λόγου, τα έχω εμπεδώσει πια. Αυτή η οικειότητα που υπάρχει στη σχέση μας δεν μεταφράζεται, απαραιτήτως και σε ευκολία, αφήστε που μπορώ να πω ότι είναι πιο αυστηρός σε σχέση με παλαιότερα. Μου αρέσει όμως η συνεργασία με τον Ξαρχάκο γιατί μαζί του αλλάζεις πίστα, ανεβαίνεις σε άλλο επίπεδο, και εμένα μου αρέσουν οι προκλήσεις στη ζωή μου».

• Θα πείτε κάποιο τραγούδι στο οποίο έχετε αδυναμία;

«Όλα τα τραγούδια τα αγαπώ πολύ, είχα άλλωστε και ένα περιθώριο επιλογής. Το μοιρολόι για τον θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη είναι ένα τραγούδι στο οποίο έχω αδυναμία, ή η "Ρούσα παπαδιά". Αυτό το τελευταίο θυμάμαι να το ακούω τη δεκαετία του '80 που ήμουν πολύ μικρή σε μια κασέτα που είχε ο ιερέας πατέρας μου, με τη Δόμνα Σαμίου ή τη Γιούλα Κοτρώτσου. Νόμιζα ότι έλεγε για τη μάνα μου. Κατά φοβερή σύμπτωση, το τραγούδι αυτό είναι συνδεδεμένο και με τα παιδικά χρόνια του Σταύρου. Οφείλω βέβαια να πω ότι τη δημοτική μουσική την απέρριπτα τότε, όπως όλα τα παιδιά που δεν θέλουν τα κλαρίνα αλλά τις μεγάλες επιτυχίες της εποχής. Ό,τι έχει βέβαια σχέση με την παιδική μας ηλικία δουλεύει υποσυνείδητα. Όπως επηρεαζόμαστε από τα τραύματα, έτσι μας ασκούν επιρροή οι ήχοι και οι εικόνες και κατασκευάζουμε την αισθητική και την κοσμοθεωρία μας».

• Τα παιδιά σας ακούνε τα πάντα;

«Προσπαθώ να μην είμαι καταπιεστική μητέρα. Θα ακούσουν από "Ζουζούνια" μέχρι Μπετόβεν».

• Έχουν κλίση στη μουσική;

«Ναι, αλλά δεν είναι κάτι που με απασχολεί. Μπορεί τα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν να γίνουν γιατροί, μανάβηδες, ζωγράφοι ή πωλητές. Με ενδιαφέρει να κάνουν τα ίδια την επιλογή τους. Να ξέρουν ότι μπορούν να ακολουθήσουν όποιον δρόμο αγαπήσουν. Εμένα ο πατέρας μου με πίεζε να γίνω γιατρός επειδή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια και ευτυχώς που δεν έγινα. Θα ήθελα να είναι δύο ανεξάρτητες, ισορροπημένες προσωπικότητες που θα χαράξουν τη δική τους πορεία. Καλή τύχη να έχουν μόνο και υγεία».

• Σας απασχολεί το μέλλον στο οποίο θα ζήσουν;

«Αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι. Σκέφτομαι με πόση ευκολία παραχωρούμε τα προσωπικά μας δεδομένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για παράδειγμα, και κατά πόσο αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα έλλειμμα ελευθερίας. Δεν έχω καταλήξει αν η εξέλιξη της τεχνολογίας οδηγεί απαραίτητα σε πρόοδο, καθετί εξαρτάται από τη χρήση που κάνεις και οι άνθρωποι δεν παίρνουμε πάντα τις πιο σοφές αποφάσεις. Φοβάμαι επίσης για το περιβάλλον που καταστρέφεται. Οι πρόσφατες πυρκαγιές με κλόνισαν. Ήδη είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από τα κλιματιστικά τα καλοκαίρια. Τι ζωή είναι αυτή;», είπε η Ηρώ Σαΐα στο ΒΗΜΑ.