Βάνα Πεφάνη: «Υπάρχει πολύς κόσμος ακόμα που δεν έχει μιλήσει»

Είχατε κάνει τεράστια επιτυχία στον ρόλο της «Αμαλίας» στα «Μυστικά της Εδέμ». Πώς το βιώσατε εκείνη την εποχή;

Ευτυχώς δεν ήμουν 20 χρονών. Νομίζω ότι δύσκολα θα το διαχειριζόμουν. Το βίωσα με χαρά και με ευγνωμοσύνη. Τρόμαξα λίγο στην αρχή, για την τεράστια έκθεση, αλλά σιγά σιγά το αποδέχτηκα και το ευχαριστήθηκα πολύ. Η «Αμαλία» καταγράφεται μέσα μου ως μια πολύ καλή στιγμή της δουλειάς μου.

-Θα ξανά κάνατε καθημερινό σίριαλ;

Με ένα καλό σενάριο και έναν ενδιαφέροντα ρόλο, γιατί όχι.

-Πώς περάσατε την περίοδο της καραντίνας; Τι σας άφησε όλο αυτό;

Κατ’ αρχήν αποδέχτηκα ότι όλα μπορούν να συμβούν. Αν μας έλεγαν δυο χρόνια πριν ότι δεν θα μπορούσαμε να βγούμε έξω από το σπίτι μας, ότι απαγορεύεται να πάμε στη δουλειά μας και ότι θα κυκλοφορούσαμε στον δρόμο με μάσκες, θα σκεφτόμασταν ότι πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και όμως το ζήσαμε. Η περίοδος της καραντίνας πέρασε για μένα κάνοντας πρόβες και σεμινάρια στο TabulaRasa διαδικτυακά-καινούργιος τρόπος για όλους μας-, διαβάζοντας και μιλώντας περισσότερο με ανθρώπους που αγαπώ.

-Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας σας μέχρι σήμερα;

Συγκινούμαι κάθε φορά που κάποιος άγνωστος στον δρόμο με θυμάται από μια παλιά θεατρική παράσταση. Είναι μια μικρή στιγμή αθανασίας.

-Τι σας δίνει χαρά;

Η ευγένεια και η γενναιοδωρία.

-Τι σας πληγώνει;

Με πληγώνουν η αχαριστία και η αγένεια.

-Τι σας φοβίζει;

Η λήθη και η απώλεια όσων αγαπώ.

-Από πού αντλείτε δύναμη; Σε τι πιστεύετε;

Πιστεύω ακόμα στον αγαθό γίγαντα μέσα μας.

-Τι σας λείπει;

Η χαρά να κάνω σχέδια για το μέλλον. Είναι αβέβαιο το μέλλον, δεν ξέρουμε τι θα έρθει και πώς θα το αντιμετωπίσουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια, μπορούμε βέβαια να ελπίζουμε πως κάποια στιγμή όλα αυτά που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, θα αποτελούν παρελθόν. Μέχρι τότε, να προσέχουμε το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε, την υγεία μας. Και για εμάς αλλά και για τους γύρω μας. Έχουμε ευθύνη μεγάλη.

-Ποια είναι η γνώμη σας για τις καταγγελίες που έγιναν στον χώρο του θεάτρου;

Θεωρώ τους ανθρώπους που μίλησαν ήρωες και τους ευχαριστώ που το έκαναν. Για να ξεπερνάς τους φόβους σου, χρειάζεται απίστευτη δύναμη. Ίσως με αυτό τον τρόπο σώσουν κάποιους άλλους ανθρώπους από ανάλογες συμπεριφορές. Υπάρχει πολύς κόσμος ακόμα που δεν έχει μιλήσει. Σε πολλά επαγγέλματα, όχι μόνο στο δικό μας. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του στιγμή θάρρους και ετοιμότητας, που δεν εξαρτάται από τους άλλους και δεν συμβαίνει κατ ανάγκη αλυσιδωτά