Καρυστινός – Βλοντάκης: Η γοητευτική εμφάνιση και η ζωή με μια βαλίτσα στο χέρι

Παρότι φαινομενικά αταίριαστοι, μοιάζουν. Στον πληθωρικό τρόπο με τον οποίο κινούνται στον χώρο, στην κοινή αίσθηση του χιούμορ αλλά και στα παιδικά τους βιώματα. Φέτος συναντιούνται στη νέα καθημερινή σειρά του Mega «Το αύριο μας ανήκει» και μιλούν για την απροσδόκητη συνεργασία τους.

Και οι δύο θεωρείστε από τους πολύ ωραίους άντρες της τηλεόρασης.

Α. Βλοντάκης: Το να ακούς ότι είσαι ωραίος άντρας δεν είναι κάτι που σε κουράζει. Εγώ όμως πάντα ήθελα να με κρίνει ο άλλος και για πιο ουσιαστικά κομμάτια μου. ΟΚ, η εξωτερική εμφάνιση δόθηκε – θέλεις ως θείο χάρισμα; Ήταν καλά τα γονίδια;–, το θέμα είναι ότι έχεις δουλέψει πολύ περισσότερα πράγματα μέσα σου για να φτάσεις μέχρι εδώ. Δεν μου αρέσει λοιπόν να μένει κάποιος μόνο στην εξωτερική εμφάνιση. Έχω να πω και άλλα, ρε αδερφέ!

Α. Καρυστινός: Είναι και το θέμα του τίτλου. Πρέπει να μπει ο ωραίος τίτλος…

Α. Βλοντάκης: Θα σου πω όμως κάτι. Εγώ θυσιάζω ένα κομμάτι της υστεροφημίας μου ως αθλητή για να βρίσκομαι στον χώρο της υποκριτικής. Κι αυτό μπερδεύει πάρα πολύ κόσμο. Γιατί αλλιώς έχει κάποιος στο μυαλό του έναν αθλητή και αλλιώς έναν αθλητή που έχει κάνει και μια γυροβολιά ως ηθοποιός.

Α. Καρυστινός: Υπάρχει κανείς αθλητής στο εξωτερικό που να έγινε ηθοποιός;

Α. Βλοντάκης: Ο Μπαντ Σπένσερ. Ήταν πολίστας πριν γίνει ηθοποιός.

Α. Καρυστινός: Είδες; Και ήταν και ασχημομούρης! Ενώ εσύ τα έχεις όλα.

Α. Βλοντάκης: Αυτά είναι εσωτερικά –δικά μου– φαντάσματα και παλεύω ακόμη μαζί τους. Δεν θέλω να σκοτώσω την καριέρα του αθλητή και να είμαι ξαφνικά «ο Βλοντάκης, ο ηθοποιός». Όταν το ακούω αυτό, βγάζω φλύκταινες.

Έχετε παραδεχτεί πως από μικρά παιδιά θυμάστε τον εαυτό σας σε ένα αεροπλάνο με μια βαλίτσα στο χέρι. Για ποιον λόγο ο καθένας;

Α. Βλοντάκης: Εμένα κυριολεκτικά η ζωή μου ήταν με μια βαλίτσα στο χέρι λόγω αθλητισμού. Έμενα στα Χανιά τότε, 14 χρόνων παιδί, έμπαινα αρχές καλοκαιριού σε ένα αεροπλάνο με την Εθνική Ομάδα και δεν ήξερα πότε θα γυρίσω.
Η αλήθεια είναι ότι ως παιδί στερήθηκα πολλά πράγματα λόγω του αθλητισμού. Το «στερήθηκα» βάλ’ το σε εισαγωγικά γιατί πάντα κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις.

Τι στερήθηκες;

Α. Βλοντάκης: Ξενύχτια με φίλους, πενταήμερες εκδρομές, παιχνίδι, ανεμελιά. Ακολουθούσα στρατιωτικό πρόγραμμα. Τα προσπέρασα όμως όλα αυτά συνειδητά γιατί γούσταρα τον αθλητισμό.

Α. Καρυστινός: Εγώ τα έκανα όλα –και τις πενταήμερες και τα ξενύχτια με φίλους– και τα ευχαριστήθηκα. Από μικρός, όμως, έπρεπε να ταξιδεύω συχνά για οικογενειακούς λόγους, καθώς ο πατέρας μου έμενε εκτός Ελλάδος. Ακόμη και σήμερα θα με δεις με ένα backpack στην πλάτη.

Α. Βλοντάκης: Με τα βασικά, ε;

Α. Καρυστινός: Βάζεις μέσα το νερό, τα κείμενά σου, τα φρούτα και τα σνακ σου, καθαρές κάλτσες –σαν τους στρατιώτες– και ξεκινάς τη μέρα σου.

Ειδικά για σένα, είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έμενες με την οικογένειά σου στο Λονδίνο και πηγαινοερχόσουν για τις ανάγκες των γυρισμάτων. Τώρα έχουν αλλάξει τα δεδομένα;

Α. Καρυστινός: Πάντα ήθελα να φύγω στο εξωτερικό. Mάλιστα, είχαμε ξεκινήσει με τη γυναίκα μου ξένες γλώσσες – ιταλικά και γερμανικά. Σχεδιάζαμε να φύγουμε όταν το παιδί μας θα ήταν ακόμη μικρό, ώστε να κερδίσει αυτή την εμπειρία.