Χειλάκης: Το δυνατό τηλεοπτικό του comeback μετά από 10 χρόνια μέσα από τη σειρά «Άγριες Μέλισσες»!

Ο Αιμίλιος Χειλάκης επέστρεψε στις τηλεοπτικές μας οθόνες μετά από 10 ολόκληρα χρόνια με ένα δυνατό comeback. Ο ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1 «Άγριες Μέλισσες» και υποδύεται το ρόλο του «κακού» Ακύλα, ο οποίος ήρθε να εκδικηθεί για το θάνατό του αδερφού του.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για τον ρόλο του, για την απόφαση να επιστρέψει στην τηλεόραση αλλά και για τη μυθοπλασία.

Τι ήταν αυτό που σας κράτη­σε 10 χρόνια μακριά από την τηλεόραση;

«Δεν αγαπώ πάρα πολύ την τηλεόραση, μου αρέσει περισσό­τερο το θέατρο. Η μυθοπλασία που υπήρχε στην τηλεόραση, γενικά ήταν πάρα πολύ άδικη για τους καλλιτέχνες. Γινόταν -νομίζω λόγω ένδειας- πολύ πρόχειρα. Κι έτσι δεν μου τρά­βηξε ποτέ το ενδιαφέρον κάτι».

Πώς αισθανθήκατε με τον πανικό που προκλήθηκε γύρω από τον ήρωα που υποδύεστε;

«Οι "Άγριες μέλισσες" έχουν ένα φανατικό κοι­νό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δεθεί πάρα πολύ με την οικογένεια Σταμίρη, κι έτσι πολύ πιο εύκολα μπορεί να φοβη­θούν για το μέλλον της οικογένειας από κάποιον εν δυνάμει εχθρό. Ειδικά όταν παίζεις τον κακό της σεζόν, τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα για να δημιουργηθεί ο πανικός που είπατε, αλλά είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που έχω τον τίτλο του κακού της σεζόν».

Ο Ακύλας θα είναι ο απόλυ­τος εφιάλτης για τους κατοί­κους του Διαφανίου;

«Κατά πάσα πιθανότητα, ναι, γιατί έχει να κάνει με πο­λιτικό λόγο πια και όχι με ανθρώπινο. Έχει να κάνει με τον εγγενή και συγγενή μας φόβο που υπάρχει με τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι απόλυτοι και συντη­ρητικοί. Έχει να κάνει με ό,τι έχουμε μέσα μας για τον χουντικό, για τον άν­θρωπο ο οποίος εκμεταλ­λεύεται το σύστημα, τον εργολάβο της χούντας. Στα τελευταία 50 χρόνια με τη Μεταπολίτευση, ό,τι λάθη και να έχει το σύστημα της, σίγουρα ξέρουμε ότι είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα από το να ήμασταν σε ένα καθε­στώς στρατιωτικών νόμων, είτε ανθρώπων οι οποίοι εκμεταλ­λεύονται τις συγγένειες, είτε ε­κλεκτικές, είτε εξ αίματος, με τις κυβερνήσεις, οι οποίες οδηγούν στο να ληφθούν έργα μόνο και μόνο λόγω των συνθηκών, θα μου πείτε τα ίδια συνέβαιναν και με τη Μεταπολίτευση, αλλά του­λάχιστον καλούμαστε κάθε τέσσερα χρόνια να αποφασίζουμε για την τύχη μας.

Έχει κάποιο αδύνατο σημείο ο συγκεκριμένος ήρωας;

«Στα πρώτα επεισόδια το αδύ­νατο σημείο του είναι ο θάνατος του αδελφού του. Έρχεται να εκδικηθεί γι’ αυτό».

Το ίδιο σκληρός είναι και με την οικογένειά του;

«Ένας σκληρός και απολυταρχι­κός άνθρωπος είναι έτσι σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του».

Πώς είναι η σχέση του με τη σύζυγό του;

«Είναι σχέση εξάρ­τησης νομίζω και από τους δύο. Τουλάχιστον το υγιές της μέρος, που είναι η σύζυγος, προσπαθεί να απαγκιστρωθεί, να απεξαρτηθεί, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο σε μια κοινωνία συντηρητική της δεκαετίας του '60 στην Ελλάδα. Με έναν συντηρητικό άνθρωπο, παρακρατι­κό, ακροδεξιό, προσπαθεί και η οικογένειά του να αντεπεξέλθει των δυσκολιών».

Πώς βλέπετε τα πράγματα στην τηλεόραση με το άνοιγμα που έχει γίνει στη μυθοπλασία;

«Είναι κλασικό, το ίδιον του Έλ­ληνα, εκεί που δεν υπήρχε τίπο­τα, ξαφνικά υπάρχει το σύμπαν! Μακάρι όλες οι δουλειές να έ­χουν τον τρόπο των "Άγριων με­λισσών". Εύχομαι την τύχη μου σε όλους τους συναδέλφους, να υπάρχει ο τρόπος και οι συνθή­κες για να συμβούν δουλειές».

Πηγή: Τηλέραμα