Big Brother: Συγκλονίζει η Αλεξανιάν στο gossip-tv:«Από βόμβα στον πόλεμο έχω χάσει την ακοή μου»
Big Brother: Μία συγκλονιστική συνέντευξη παραχώρησε η ηθοποιός και πρώην παίκτρια του ριάλιτι του ΣΚΑΙ, Σοφία Αλεξανιάν.
Η ίδια, μίλησε φυσικά για τη συμμετοχή της στο παιχνίδι, για τους συμπαίκτες της, για αυτά που έκανε μέσα στο σπίτι ή και δεν έκανε και αποκάλυψε ποιος είναι ο μόνος παίκτης με τον οποίο θα ήθελε να κρατήσει κάποια επαφή.
Η Σοφία Αλεξανιάν ωστόσο, εξομολογήθηκε τα όσα έζησε στην παιδική της ηλικία, κατά τη διάρκεια του πολέμου και τα όσα είπε πραγματικά ανατριχιάζουν....
- Πώς πήρες την απόφαση να μπεις στο σπίτι του Big Brother;
Παρακολουθούσα το περσινό Big Brother και μου άρεσε πάρα πολύ. Η εποχή μας είναι πολύ διαφορετική και πιστεύω ότι πρέπει να συμβαδίζουμε με αυτή. Τα ριάλιτι έχουν και μεγάλη ακροαματικότητα και ενδιαφέρον. Επιπλέον, το έπαθλο ήταν μεγάλο δέλεαρ. Σίγουρα έπρεπε να το έχω σκεφτεί λίγο καλύτερα γιατί πήρα πολύ παρορμητικά την απόφαση.
Έχει πέσει δίπλα μου βόμβα και έχω χάσει την ακοή μου.
- Ο τρόπος που το λες δείχνει μια πικρία. Έχεις μετανιώσει που συμμετείχες;
Ελάχιστα ναι! Έκανα πράγματα που δεν έπρεπε να τα κάνω. Είχα προγραμματίσει να λείψω ένα τρίμηνο – τετράμηνο. Έτσι λοιπόν είχα κάνει μεταγραφή το παιδί μου, έφυγε από Αθήνα για να πάει αλλού σχολείο, βασίστηκα κάπου με σκοπό να λείψω μήνες. Έτσι όταν βγήκα στις 10 μέρες κατάλαβα ότι δεν ήταν όλα όπως τα περίμενα. Έπρεπε ίσως να είχα εξασφαλίσει κάποια πράγματα πριν μπω σε αυτή τη συνεργασία ή δεν έπρεπε να είχα μπει καθόλου γιατί ταλαιπωρήθηκα άσκοπα.
- Σε είδαμε να έρχεσαι και σε αντιπαράθεση με κάποια πρόσωπα. Το μετάνιωσες; Πιστεύεις ότι σου στοίχισε;
Θεωρώ ότι δεν έπρεπε να ασχοληθώ καθόλου με κάποιους ανθρώπους. Δεν έπρεπε να έρθω καν σε αντιπαράθεση. Έπρεπε να έχω κρατήσει μια τακτική χελώνας. Έπρεπε να καθίσω στην άκρη, να το παίζω παρατηρητής, να είμαι καλοσυνάτη και να στραφεί όλο αυτό υπέρ μου. Αυτό που μετάνιωσα πάρα πολύ και δεν έπρεπε να κάνω ήταν να μην με πιάσουν τα… φιλεύσπλαχνα. Για παράδειγμα, δεν έπρεπε να συμπαρασταθώ στη Μαίρη. Εγώ εκτέθηκα και ήταν μία λανθασμένη κίνηση. Και μου το είχαν πει οι φίλοι μου πριν μπω, να μην πλησιάσω ειδικά αυτή την κοπέλα συγκεκριμένα.
- Εσύ είχες δει και κάποια πράγματα. Μπήκες πιο μετά… Δεν είχες σχηματίσει μια γνώμη με ποιους έπρεπε να κάνεις παρέα και με ποιους όχι;
Είχα καταλάβει ότι έπρεπε να κάνω παρέα με τον Στηβ και να είμαι μακριά από τη Μαίρη. Ήταν όμως μονίμως προσκολλημένη πάνω μου γιατί κανείς δεν την έκανε παρέα. Ήταν συνέχεια κλαίουσα και με έπιασε αυτό το φιλεύσπλαχνο.
- Η Μαίρη τι άνθρωπος είναι τελικά; Δεν είναι τόσο κουλ όσο φαίνεται;
Φοράει την προσωπίδα της χαλαρής και της άνετης αλλά δεν αφήνει να πέσει καρφίτσα κάτω. Ό, τι κι αν συμβεί θα επέμβει και στη συνέχεια πλησιάζει τους πάντες και προσπαθεί να τους ξεζουμίσει. Ακολουθεί αυτή την τακτική. Όταν ήμουν εγώ προτεινόμενη, δεν με πλησίασε ποτέ, ήταν συνέχεια με τους άλλους και δεν με στήριξε καθόλου. Εγώ όταν ήταν υποψήφια την εμψύχωνα και τη στήριζα με κάθε τρόπο.
- Πολλοί από εμάς σε γνωρίζαμε από πριν καθώς είχες παίξει σε αγαπημένες σειρές. Δεν σου κακοφάνηκε ότι δεν σε αναγνώρισε κανείς;
Δεν μου κακοφάνηκε γιατί και από τις σειρές πολύ λίγοι με αναγνώριζαν στο δρόμο ούτως ή άλλως. Εγώ μεταμορφώνομαι, αλλάζω το look μου, τα μαλλιά μου, είναι δύσκολο να με αναγνωρίσει κανείς. Οπότε δεν μου φάνηκε περίεργο γιατί δεν γινόταν έτσι κι αλλιώς.
- Τώρα, μετά το παιχνίδι αυτό έχει αλλάξει; Σε αναγνωρίζει ο κόσμος στον δρόμο;
Τώρα θαρρώ ότι με αναγνωρίζουν. Όλοι μου λέγανε «πότε βγήκες; Γιατί βγήκες;». Μου λένε και καλά λόγια κάποιοι.
- Όταν τελειώσει το παιχνίδι, με ποιους θα κρατήσεις επαφή;
Ίσως με τον Ισίδωρο. Μου ήταν πολύ συμπαθής και κάναμε ωραίες κουβέντες. Είναι ο μόνος που είχαμε κάποιες σχέσεις μέσα στο σπίτι και επικοινωνήσαμε καλά. Τους υπόλοιπους δεν θέλω ούτε να τους δω.
- Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Έχεις δεχτεί κάποια πρόταση;
Πρόταση δεν έχω καμία προς το παρόν και δεν ξέρω κι αν θα έχω. Μπορούν πάντα να με δουν στο κανάλι μου στο Youtube όπου κάνω κάποια Live. Μπορούν επίσης να διαβάσουν και το βιβλίο μου. Αυτή την περίοδο κάνω και κάποιες συζητήσεις μήπως καταφέρω και φύγω στη Ρωσία για επαγγελματικό σκοπό. Μιλάω με μια μεγάλη κινηματογραφική εταιρία. Ίσως το βιβλίο μου «Η ζωή αύριο, η ζωή χθες» να γίνει ταινία.
- Πες μου δυο λόγια για το βιβλίο σου…
Το βιβλίο μου έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κέδρος. Είναι μια αληθινή ιστορία από τον πόλεμο στο Σουχούμι Αμπχαζίας με την Γεωργία το 1992. Εγώ ήμουν μικρή. Είναι η ζωή μου στην παιδική ηλικία. Τότε έζησα μέσα στον πόλεμο πολύ φρικτές σκηνές, δολοφονίες ανθρώπων. Ήμουν παρούσα και τα είχα δει όλα από κοντά ακόμα και την επιχείρηση το «χρυσόμαλλο δέρας» για την διάσωση των Ποντίων. Το βιβλίο έχει και ιστορικά στοιχεία σχετικά με τον πόλεμο αυτό και είναι ένα ποντιακό βιβλίο το οποίο περιγράφει τη διάσωση ενός χωριού. Ανήκει σε αυτή την κατηγορία και είναι όλο αληθινό, δεν έχει ίχνος μυθοπλασίας παρόλο που είναι γραμμένο σαν μυθιστόρημα.
- Πόσο "μικρά" μπορεί να σου φαίνονται κάποια πράγματα όταν έχεις ζήσει έναν πόλεμο και τόσο δύσκολες καταστάσεις στη ζωή σου;
Ήταν πολύ σκληρό γιατί ήταν πολύ περίεργες οι συνθήκες τότε. Γι’ αυτό κι εγώ κάποια πράγματα μέσα στο σπίτι του Big Brother τα έβλεπα λίγο διαφορετικά. Περίμενα να κάνω και εγώ τη «Γραμμή ζωής» για να ακουστούν πράγματα που ναι μεν ήταν σκληρά αλλά είναι αληθινά. Εγώ στο σπίτι δεν τα πουλούσα αυτά. Δεν ανέφερα ποτέ όλα αυτά που είχα ζήσει. Είχα δει δικούς μου ανθρώπους να τους εκτελούν με καλάσνικοφ. Έχω χάσει την ακοή μου γιατί έχει πέσει βόμβα δίπλα μου. Και όταν έλεγα μέσα στο σπίτι να έρθουν κοντά μου γιατί δεν άκουγα, δεν πούλησα ποτέ ότι δεν άκουγα επειδή έχει πέσει δίπλα μου βόμβα μου. Τότε, ακούγαμε τους διπλανούς μας που τους βασάνιζαν και τους σκότωναν και δεν μιλούσαμε γιατί φοβόμασταν. Ουσιαστικά περιμέναμε να έρθει η σειρά μας και… ήρθε. Τον γαμπρό μου τον είχαν βασανίσει, του είχαν σπάσει τα δόντια και τη μύτη. Άλλους τους σιδέρωναν με το σίδερο προκειμένου να μιλήσουν. Την αδερφή μου την κρατούσαν όμηρο για να τους δείξει τα μονοπάτια, μας απειλούσαν. Μαζεύαμε χρήματα για έρθουμε στην Ελλάδα, πουλούσαμε τα ζώα μας και το βράδυ ερχόντουσαν και μας έπαιρναν τα λεφτά. Σκοτώσανε παιδιά μπροστά στα μάτια μου. Εγώ κρύφτηκα σε ένα βαρέλι την ώρα που ήρθε ένα γεωργιανό περιπολικό και είδα από μια τρύπα να σκοτώνουν όλα τα παιδιά που λίγη ώρα πριν παίζαμε κρυφτό. Ήταν φρικτό!
