Βάσια Παναγοπούλου: «Ο έρωτας είναι το πιο όμορφο συναίσθημα στη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου»

Η ίδια σε συνέντευξή της μίλησε για το αν θα την ενδιέφερε να ασχοληθεί με την πολιτική, για τον ρόλο που παίζει ο έρωτας στη ζωή του και για το αν θα σκεφτόταν να ξαναπαντρευτεί.

-Με την πολιτική θα σκεφτόσασταν να ασχοληθείτε;

Έχω σκεφτεί να ασχοληθώ με την πολιτική. Μου έχουν γίνει αρκετές προτάσεις στο παρελθόν, αλλά δεν το είχα πάρει απόφαση. Θέλω να το κάνω μόνο αν έχω κάτι ουσιαστικό να προσφέρω. Αυτή την εποχή, δεν με βρίσκει τελείως αντίθετη, καθώς έχω την αίσθηση ότι έχει έρθει μια ώρα όπου πνέει ένας άνεμος έντονης ανάγκης αλλαγής δεδομένων. Δηλαδή ότι αυτά που πιστεύαμε ως δεδομένα, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, τα είδαμε όλα να δοκιμάζονται. Και με την πανδημία χάσαμε τα αυτονόητα και με τις φωτιές είδαμε ότι δεν υπάρχει καμία πρόληψη. Ναι, πολύ σημαντικό ότι δεν θρηνήσαμε θύματα, αν και υπήρξαν θύματα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που από την απελπισία τους να μην χάσουν το σπίτι τους, μπορεί να πεθάνουν. Κάηκε η μισή Ελλάδα.

-Σαν μαμά πώς είστε;

Έχω ευτυχισμένα παιδιά, υγιή. Ειδικά τώρα που τα δυο μου αγόρια είναι στην εφηβεία, τους ζω και τους καμαρώνω κάθε στιγμή. Καμμιά φορά κάθομαι και λέω στον εαυτό μου ότι τα έχω καταφέρει καλά.

-Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;

Νομίζω ότι ο έρωτας είναι το πιο όμορφο συναίσθημα στη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου. Πηγή έμπνευσης, δημιουργίας. Δεν θα μπορούσε να με αφήνει αδιάφορη αυτό το συναίσθημα, αλλά ίσως επειδή μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι δεν είναι το πρωταρχικό που καθορίζει τη δική μου τη ζωή, αλλά την καθορίζει η ελευθερία της επιλογής μου και της αυτοδιάθεσής μου, αν αυτό σήμαινε πως για χάρη ενός έρωτα θα έπρεπε να υποχωρήσω στα παραπάνω, θα διάλεγα την ελευθερία και την επιλογή μου.

-Οι άνθρωποι φεύγουν από τις ζωές μας…

Αυτό πονάει πιο πολύ. Άνθρωποι δικοί μου, φίλοι μου, οι οποίοι έφυγαν από τη ζωή μου και ήταν πολύ σημαντικοί για εμένα. Τους έχασα. Άνθρωποι που ήταν τα στηρίγματά μου. Πιο πολύ πονάω γι’ αυτούς, παρά για μια ιστορία ερωτική, η οποία τελικά αποδείχτηκε ότι δεν άξιζε τον κόπο.

-Τον γάμο θα τον ξανά σκεφτόσασταν;

Θα τον σκεφτόμουν, αν κάποιος με έκανε να παρανοήσω τόσο πολύ, ώστε να ξεπεράσω όλες αυτές τις αναστολές που έχω και να πω ότι αξίζει τον κόπο.

-Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας;

Η απώλεια της μητέρας μου. Θυμάμαι ότι κράταγα την αδερφή μου και της είπα «τώρα είμαστε πραγματικά μόνες». Η πιο σημαντική απώλεια της ζωής μου. Δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτομαι τη μαμά μου κι ας έχουν περάσει χρόνια που έφυγε. Υπήρχε τεράστια αγάπη και θαυμασμός για το πώς κατάφερε να μας μεγαλώσει, ενώ είχε χάσει τον μπαμπά μας. Πολλές φορές σκέφτομαι μακάρι να υπήρχε και να μπορούσα να τρέξω σε εκείνη.

-Ποιο ήταν το πιο συγκινητικό χειροκρότημα για εσάς μέχρι σήμερα;

Κάθε φορά, το πιο συγκινητικό χειροκρότημα είναι των παιδιών μου. Για εμένα, το να ξέρω ότι είναι από κάτω τα παιδιά μου σε μια παράσταση που παίζω ή σκηνοθετώ, είναι το πιο σημαντικό.

Πηγή:Λοιπόν