Κώστας Σαββιδάκης: «Έκανα ακτινογραφία και βρήκαμε κάτι κακό και επικίνδυνο»

Ο ίδιος σε συνέντευξη του μίλησε για την πίστη του στο Θεό αλλά και για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε.

-Πιστεύετε βαθιά στον Θεό, μάλιστα έχετε βιώσει και κάποιο θαύμα. Θα μου μιλήσετε γι’ αυτό;

Είχα πάει να προσκυνήσω στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού, και ο παπά-Δημήτρης είχε βγάλει τον τίμιο Σταυρό και σταύρωνε. Όταν ήρθε η σειρά μου, ο Σταυρός κόλλησε πάνω μου για 20 λεπτά περίπου, και τότε μου λέει ο παπά-Δημήτρης, να πας να κάνεις μια ακτινογραφία στο σημείο που κόλλησε ο σταυρός! Πήγα, έκανα την ακτινογραφία, και βρήκαν κάτι πάρα πολύ κακό και επικίνδυνο, καταλαβαίνετε… Αλλά, ευτυχώς, αυτή η τόσο έγκαιρη προειδοποίηση (πραγματικά… εξ ουρανού!), κυριολεκτικά με έσωσε! Ευτυχώς, έπεσα και σε μια υπέροχη επιστήμονα και σπουδαίο άνθρωπο (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι γιατροί, που είναι σπουδαίοι άνθρωποι!) κι έτσι… σήμερα ζω, δόξα τω Θεώ, και σας απαντάω στις ερωτήσεις σας.

-Ποια ήταν αυτή η στιγμή που ζητήσατε με τεράστια δύναμη τη βοήθειά του;

Δεν θα σας πω, συγχωρέστε με, γιατί κάποιες στιγμές είναι τόσο ιδιαίτερες, τόσο προσωπικές, που είναι μόνο για εμάς...

-Το σοβαρό πρόβλημα υγείας σας φόβισε; Τι σας άφησε στην ψυχή σας;

Όχι, δεν φοβήθηκα καθόλου! Το είδα από την αρχή πολύ ψύχραιμα. Άλλωστε, ξέρουμε, όλοι μας, πως κάποια στιγμή θα φύγουμε από εδώ – τώρα, το πού θα πάμε, δεν το ξέρουμε, κανείς δεν το γνωρίζει. Αν καταλάβουμε, πάντως, ότι είμαστε ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ από αυτήν τη ζωή, τότε θα δούμε τη ζωή με άλλα μάτια, κι ίσως αρχίσουμε να ζούμε πραγματικά. Τώρα, δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν ζούμε πραγματικά, γιατί δεν ζούμε για εμάς, αλλά για τους άλλους. Για εμάς, ίσως, απλά και μόνο αναπνέουμε...

-Την πανδημία την φοβηθήκατε ή ήσασταν από τους ψύχραιμους;

Κάποια στιγμή με ρώτησαν αν θα πήγαινα να μεταλάβω τώρα που κυκλοφορεί ο ιός και απάντησα πως… ναι, θα πήγαινα κι αν είναι το θέλημα του Κυρίου να με πάρει με την μεταλαβιά, ας γίνει το θέλημά Του! Είπαμε: ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ είμαστε από εδώ! Αν ο καθένας θέλει να ζει με τον φόβο, με τον όποιο φόβο, ας κλειστεί μέσα στο σπίτι του και ας μην βλέπει κανέναν – κι αν αυτή η ζωή του αρέσει, δικαίωμά του. Σεβαστό – αλλά, μακριά από εμένα. Μακριά από εμένα ο φόβος – ο όποιος φόβος!

Πηγή:Λοιπόν