Κατερίνα Τοπάζη: «Σώθηκα κυριολεκτικά από το ψυχιατρείο»

Η αγαπημένη τραγουδίστρια σε συνέντευξή της μίλησε για το αν είναι ερωτευμένη, αν της λείπει μία σχέση, αν θα παντρευόταν ξανά, αλλά και αν έχει βιώσει κάποιο θαύμα στη ζωή της.

-Ερωτευμένη είσαι αυτήν την περίοδο;

Όχι. Είχα μια σχέση πριν από λίγο καιρό, στην οποία ήμουν έτοιμη να παντρευτώ στην Αμερική, αλλά δεν πήγε καλά, λόγω αφόρητης ζήλιας από την άλλη πλευρά. Ήμασταν μαζί ενάμιση χρόνο, αλλά με το που ξεκίνησα να δουλεύω, «άρχισαν τα όργανα». Δεν μπορούσε να το αντέξει το επάγγελμά μου.

-Σου λείπει το να έχεις μια σχέση;

Ναι, μου λείπει πάρα πολύ. Όχι ότι ξυπνάω και ζητάω απεγνωσμένα έναν σύντροφο. Μου λείπει όμως από τη ζωή μου. Είναι φυσιολογικό για μια γυναίκα, να θέλει έναν άνθρωπο μαζί της. Για να προχωρήσω ωστόσο, θα πρέπει να αισθάνομαι ασφαλής, όσο αυτό είναι εφικτό. Κάθε γυναίκα θα πρέπει να έχει δίπλα της έναν σύντροφο, ο οποίος να μπορεί να τη φροντίζει. Δυστυχώς, αυτό δεν το έχω νιώσει αρκετά, αν εξαιρέσεις την τελευταία μου σχέση, η οποία όμως όπως είπαμε είχε άλλα θέματα.

-Τον γάμο θα τον ξανά σκεφτόσουν;

Δεν θα έλεγα όχι, αρκεί να βρω όσα σου είπα παραπάνω. Να βρω έναν ωραίο άνθρωπο.

-Έχεις βιώσει κάποιο θαύμα στη ζωή σου;

Βιώνω άπειρα θαύματα καθημερινά. Ένα πολύ μεγάλο είναι όταν σώθηκα από ένα πολύ σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχαμε με τον Χρήστο (Δάντη). Είχα χτυπήσει πολύ άσχημα στο κεφάλι και σώθηκα. Έτσι βγήκε και ο γιος μου Χριστόφορος. Πριν ακόμα μείνω έγκυος, είχα πει πως αν κάνω αγόρι, θα τον βγάλω Χριστόφορο. Η πίστη μου στο Θεό είναι πάνω από όλα.

-Έχεις βιώσει, όμως, και τη μεγάλη απώλεια της μαμάς σου...

Την πήρε γρήγορα. Έφυγε από εγκεφαλικό ανεύρυσμα και ήμασταν μόνες μας σπίτι. Τεράστια απώλεια. Θυμάμαι ο Χρήστος (Δάντης) που ήμασταν τότε παντρεμένοι, μου στάθηκε πάρα πολύ. Ήμουν τυχερή, μέσα στην ατυχία μου. Σώθηκα κυριολεκτικά από το ψυχιατρείο, γιατί με τη μάνα μου δεν είχα απλά μια σχέση μαμάς και κόρης. Ήταν τα πάντα για εμένα. Είχαμε καρμική σχέση. Έφυγε πολύ νέα, αλλά επαναλαμβάνω ότι ο Χρήστος μου στάθηκε βράχος. Είχαν και ιδιαίτερη αγάπη μεταξύ τους. Ήταν πάρα πολύ σημαντική η βοήθειά του και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Αν δεν είχα εκείνον τότε, δεν ξέρω τι θα έκανα…

Πηγή:Λοιπόν