Κώστας Σαββιδάκης: «Με πληγώνει η βλακεία, η αχαριστία και η προδοσία»

Ο ηθοποιός, ο οποίος υποδύεται τον παπα-Γρηγόρη στις «Άγριες μέλισσες», σε πρόσφατη συνέντευξή του αποκάλυψε αν έχει βρει τον άνθρωπο του, τι φοβάται, και τι δεν μπορεί να ξεπεράσει.

-Στην προσωπική σας ζωή πώς είστε; Τι σας γεμίζει;

Είμαι καλά, δόξα τω Θεώ! Περνώ καλά, κυρίως δε, όταν είμαι με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει και με έχουν επιλέξει για να πορευτούμε στη ζωή.

-Έχετε βρει τον άνθρωπο της ζωής σας;

Ναι, δόξα τω Θεώ!

-Τι είναι απόλυτος έρωτας για εσάς;

Να συνεννοείσαι με τον άνθρωπό σου μετά από χρόνια, μόνο με τα μάτια.

-Τι φοβάστε;

Δεν φοβάμαι τίποτα, αλλά και να φοβόμουν, δεν θα σας το έλεγα, για να μην δώσω όπλο στον εχθρό μου...

-Τι σας λείπει;

Η παιδική ανεμελιά, η αθωότητα, η ξεγνοιασιά.

-Τι σας πληγώνει;

Η βλακεία, η αχαριστία, η προδοσία.

-Τι αγαπάτε πιο πολύ στη ζωή σας;

Από όλον τον κόσμο, οφείλω να (μάθω να) αγαπώ καταρχάς περισσότερο τον εαυτόν μου, για να μπορώ έτσι να αγαπήσω και τον άλλον, τον όποιον άλλον, το ό,τι άλλο.

-Τι δεν μπορείτε να ξεπεράσετε;

Την αδικία και το ξεπούλημα της χώρας μου, των ιερών και των οσίων της.

-Ποια είναι η πιο ασφαλή σας αγκαλιά;

Της ΜΑΝΑΣ...

-Ποιο ήταν το πιο συγκινητικό χειροκρότημα για εσάς μέχρι σήμερα;

Αυτό που δώσαμε όλοι εμείς στους γιατρούς και στους νοσηλευτές από τα μπαλκόνια μας. Σε αυτούς, που μερόνυχτα πάλευαν στο προσκεφάλι της μάνας μας, του πατέρα μας, του συγγενή μας. Σε αυτούς, που ανεμβολίαστοι και ανοχύρωτοι απέναντι σε μια ασθένεια, έδιναν την ψυχή τους για να σώσουν τους δικούς μας ανθρώπους. Τότε δε που ήταν ανεμβολίαστοι, δεν φοβόμασταν μην κολλήσουν τους δικούς μας ανθρώπους, και τώρα, τι;... Αυτούς, που τότε τους χειροκροτούσε το ίδιο το κράτος, τώρα τους πέταξε στον δρόμο με το έτσι θέλω… Τους βίασε να εμβολιαστούν, τους «βίασε» κανονικά και με τον νόμο – γιατί; Γιατί… μπορεί! Και κανένας από εμάς, που χειροκροτούσαμε τότε, τώρα… δεν είπε κουβέντα... Τους αφήσαμε μόνους τους – κι αυτό είναι άδικο! Αλήθεια, πού είναι οι οργανώσεις κατά των βιασμών, και κατά των βιαστών; Ποιοι «me too» θα πάρουν θέση τώρα γι’ αυτούς τους «βιασμούς», Ή, μήπως, δεν είναι… βιασμοί;! Αύριο… θα έρθει και η δική μας η σειρά!!! Τι ντροπή... Τι υποκρισία...

-Όταν πέφτει η αυλαία και σβήνουν τα φώτα, τι ψάχνετε;

Τη χαμένη αξιοπρέπεια του Έλληνα, το φιλότιμό του, την αγάπη του και την αλληλεγγύη του για τον συνάνθρωπό του – δεν μπορεί να τα χάσαμε όλα αυτά, κάπου τα έχουμε αφήσει, κάπου τα έχουμε ξεχάσει, ας θυμηθούμε πού! Ας επιστρέψουμε στις αξίες μας! Είπαμε: ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ είμαστε. Ας αφήσουμε, τουλάχιστον, κάτι όμορφο στο πέρασμα μας...

Πηγή:Λοιπόν