Γιώργος Ασημακόπουλος: «Σώθηκα από θαύμα. Αν καθυστερούσα μια μέρα να πάω στο νοσοκομείο θα πέθαινα»

Ο πρώην παίκτης του Survivor μίλησε για την απώλεια του αδερφού του, για το αν πιστεύει στο Θεό, αλλά και για την περιπέτεια υγείας που πέρασε.

Η ανάγκη σου να προσφέρεις, προέκυψε εξαιτίας των όσων έζησες, όταν έχασες σε ηλικία 14 ετών τον αδερφό σου που είχε όγκο στο κεφάλι;

Ναι. Όταν ήμουν στο «Survivor», κοίταζα το παρελθόν και μου ήρθε η ανάγκη να κάνω αυτή την κίνηση, περισσότερο για τη μνήμη του αδερφού μου.

Πώς βίωσες την απώλεια αυτή;

Ήταν πολύ δύσκολο, γιατί νιώθεις απροστάτευτος, ευάλωτος, βαθιά στεναχωρημένος, βλέπεις όλα γύρω σου να αλλάζουν. Προσπαθούσα να είμαι αισιόδοξος, να τον στηρίζω και να ελπίζουμε για το καλύτερο.

Αισθάνεσαι κοντά σου τον αδερφό σου;

Ναι, είναι ο φύλακας άγγελός μου και τον βλέπω πολύ συχνά στα όνειρά μου. Δεν έχει χαθεί αυτή η επαφή. Οι άνθρωποι μπορεί να φεύγουν, όμως σίγουρα αφήνουν κάτι που μας ακολουθεί για πάντα. Στο μυαλό μου δεν έχει πεθάνει, υφίσταται.

Πιστεύεις στον Θεό;

Πάρα πολύ. Πάω στον Αρχάγγελο Πανορμίτη, γιατί στο παρελθόν είχα περάσει μια περιπέτεια υγείας, που πήγα να χάσω τη ζωή μου.

Τι είχε συμβεί;

Είχα πάθει μια μορφή άτυπης πνευμονίας από ένα ταξίδι στον Καναδά. Οι γιατροί δεν είχαν διαπιστώσει τι συνέβαινε και όπως κοίταζα το κινητό ψάχνοντας εφημερεύον νοσοκομείο, βλέπω το «Σωτηρία». Επέλεξα να πάω εκεί, χωρίς να ξέρω ότι είναι το καλύτερο πνευμονολογικό κέντρο, γιατί τη μητέρα μου την λένε Σωτηρία και έχω γεννηθεί 6 Αυγούστου τη μέρα του Σωτήρος. Κατά τύχη, εκεί ήταν ένας κορυφαίος γιατρός από την Αμερική, που ήταν ειδικός στην παρακέντηση. Στην ακτινογραφία θώρακος δεν φάνηκε τίποτα, μετά μου έκαναν αξονική και είδαν ότι έχω υγρό στον αριστερό πνεύμονα. Ο άνθρωπος τα παράτησε όλα και μου έκανε παρακέντηση πάνω στο μηχάνημα, δεν κατέβηκα καν. Μου έβαλε μια τεράστια βελόνα και μου πήρε 1,5 φιάλη υγρό. Αν είχα καθυστερήσει να πάω μια μέρα, θα είχα πεθάνει. Σώθηκα από θαύμα και με έταξα στον Αρχάγγελο Ταξιάρχη στη Σύμη.

Έμεινες καιρό στο νοσοκομείο τότε;

Έμεινα έναν μήνα, που πέρασε δραματικά. Καθόμουν σε ένα κρεβάτι, περιμένοντας να αναρρώσω. Ήταν μια εμπειρία που πήγα να χάσω τη ζωή μου για μια μέρα και για κάτι λάθος γνωματεύσεις γιατρών.

Πηγή:Εγώ