Τάκης Βαμβακίδης: «Τα γυρίσματα για το "Βαρδιάνος στα Σπόρκα" ήταν αρκετά δύσκολα»

Ο αγαπημένος ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για τη νέα σειρά του Μανούσου Μανουσάκη «Βαρδιάνος στα Σπόρκα» και για το πώς βρέθηκε σε αυτή τη δουλειά.

-«Βαρδιάνος στα Σπόρκα», του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, ζωντανεύει στη μικρή οθόνη, σε μια σειρά από τον Μανούσο Μανουσάκη, στην οποία σας απολαμβάνουμε. Πείτε μας λίγα λόγια…

Αυτή η σειρά είναι σαν μια ωραία παρέα σε μια ταβέρνα με λευκό κρασάκι και ξαφνικά να περνάει ένας παλιός συμμαθητής συμπτωματικά και να τον προσκαλούμε να κάτσει κι εκείνος μαζί μας. Η παρέα ήταν το «Κόκκινο ποτάμι» και ο παλιός συμμαθητής, ο οποίος ταυτίζεται και γίνεται ένα με τους υπόλοιπους, είναι ο «Βαρδιάνος στα Σπόρκα». Θέλω να πω ότι ο ένας ρόλος ήρθε και συναντήθηκε με τον νέο, στο ίδιο ύφος, με την ίδια αξιοπρέπεια.

-Η λογοτεχνία στη μυθοπλασία. Μεγάλο βήμα και πολύ σημαντικό. Πώς βρεθήκατε σ’ αυτήν τη δουλειά;

Μετά την αρμονική και όμορφη συνεργασία που είχαμε στο «Κόκκινο ποτάμι», ο Μανούσος Μανουσάκης με σκέφτηκε και γι’ αυτή τη σειρά. Τα γυρίσματα ήταν αρκετά δύσκολα, αλλά ταυτόχρονα και πολύ ουσιαστικά. Είναι να θαυμάζεις αυτόν τον άνθρωπο, που μετά από τόσες επιτυχίες που έχει κάνει, έχει την ίδια φλόγα και το ίδιο πάθος, μέχρι και για το τελευταίο πλάνο. Πρώτος ερχόταν και τελευταίες έφευγε. Συνεργάστηκα με νέους, αξιόλογους συναδέλφους, έκανα σκηνές πολύ αληθινές και αγάπησα πολύ τη Ρένια Λουιζίδου και σαν άνθρωπο και ερμηνευτικά.

-Βλέπουμε ότι η ΕΡΤ έχει επενδύσει πολύ στη μυθοπλασία και ο κόσμος την ακολουθεί. Πώς νιώθετε που η σειρά θα παιχτεί μέσα από το δημόσιο κανάλι;

Είναι μεγάλη χαρά, γιατί ειδικά αυτό το κανάλι πρέπει να κάνει τέτοιες δράσεις. Να στραφεί στην πιο ποιοτική τηλεόραση. Να σκαλίζει συναισθήματα, ήθη και αξίες, που είναι ριζωμένα στις ψυχές των ανθρώπων και μετά να τα παρουσιάζει μέσα από ωραίες σειρές. Έχει χρέος να το κάνει αυτό κι ας έχει πιο χαμηλή τηλεθέαση από άλλα πράγματα.

-Ο σπουδαίος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υμνεί τη μάνα. Τι είναι η μάνα για εσάς;

Η μάνα είναι η γέννηση και ο θάνατος, με την έννοια ότι γεννιέσαι από την ψυχή και το σώμα της μάνας και αυτό είναι ζωή. Όταν όμως η μάνα «φεύγει», το μπόι της ζωής κονταίνει. Όταν έχασα τη μάνα μου, μίκρυνε η ζωή μου. Ωστόσο, δεν σε αφήνει να συντριβείς. Έρχεται ένα παιδί και κάπως έτσι κατακτάς την αθανασία και νικάς τον θάνατο του πατέρα, της μάνας, ή όποιου άλλου.

-Αυτή σας η δουλειά έρχεται μετά το «Κόκκινο ποτάμι», το οποίο αγαπήθηκε πολύ. Πώς την βιώσατε αυτή την εμπειρία;

Με το «Κόκκινο ποτάμι» ξανά γεννήθηκα. Οι ρίζες μου είναι από τον Πόντο. Μέσα από αυτή τη σειρά, έζησα τους προγόνους μου. Για μένα, δεν ήταν ένα ακόμη σίριαλ, ήταν η καλλιτεχνική μου σημαία. Μια πολύ καλή και δυναμική στιγμή. Ευχαριστώ το κανάλι, τον Μανούσο, τον συγγραφέα Χάρη Τσιρκινίδη και τους συναδέλφους. Το εύγε πάει σε αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν τόσα πολλά και ξαναστάθηκαν στα πόδια τους.

Πηγή:Λοιπόν