Τάκης Βαμβακίδης: «Δεν μπορείς να κάνεις πολιτισμό και μόλις κατεβαίνεις από τη σκηνή, να κλωτσάς»

-Η πανδημία έχει επηρεάσει πολύ τον χώρο σας. Πώς το βιώνετε εσείς όλο αυτό; Σας έχει φοβίσει αυτή η κατάσταση;

Είναι κάτι πολύ ύπουλο όλο αυτό. Πρέπει να προσέχεις να μην κολλήσεις κορονοϊό, αλλά αυτή η μαυρίλα και η βαριά ατμόσφαιρα μας έχει λυγίσει ψυχολογικά. Δεν έχουμε όρεξη για τίποτα. Ούτε για να βγούμε, ούτε να διασκεδάσουμε, ούτε να κάνουμε έρωτα. Τι έχει συμβεί; Είναι πολύ περίεργα τα πράγματα. Πρέπει να αντισταθούμε, να διαβάζουμε βιβλία, να περπατάμε, να λέμε καλημέρα…

-Στα δύσκολα τι σας δίνει δύναμη;

Ψάχνω θετική εικόνα και όνειρο. Η γιαγιά μου έλεγε «Όποιος έχει την υγεία του και στέκεται στα πόδια του και λέει ότι δεν είναι καλά, είναι τεμπέλης». Πρέπει να αγωνιζόμαστε για να κατακτήσουμε το δίκιο και τα δικαιώματά μας.

-Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας;

Το τηλεφώνημα που δέχτηκα και μου είπαν ότι σκοτώθηκε ο πατέρας μου. Ακόμα παλεύω να το διαχειριστώ. Όταν θα συναντηθώ μαζί του, θα κλείσουμε τους λογαριασμούς. Δεν πρόλαβα να του πω ευχαριστώ. Το έστειλα όμως, με τη μάνα μου μετά. Είμαι σίγουρος πως το μόνο που θέλει, είναι να είμαστε χαρούμενοι.

-Τι είναι αυτό που σας κάνει να νιώθετε μεγάλη ευγνωμοσύνη;

Νιώθω ευγνωμοσύνη για τις ενέργειες και τη στάση ανθρώπων που δεν σκέφτηκα ή δεν τόλμησα να το κάνω εγώ. Όταν βλέπω κάτι πολύ πιο σπουδαίο από ό,τι έχω κάνει και προσπαθώ να το ακολουθήσω.

-Τι δεν ανέχεστε σε ένα άνθρωπο;

Δεν ανέχομαι την επιθετικότητα, που στηρίζεται στην ημιμάθεια και στον εγωισμό.

-Φέτος έγιναν σοβαρές καταγγελίες για συναδέλφους σας. Εσείς έχετε βιώσει ανάλογες συμπεριφορές;

Δεν είναι καταγγελίες πια, αλλά πραγματικότητα. Είναι ζωή, αλήθειες. Πριν αποφανθούν τα δικαστήρια, είναι φως φανάρι ότι έχουν γίνει εγκλήματα. Δεν έχω βιώσει κάτι ανάλογο, ούτε μου έχει τύχει να είμαι σε κάποια δουλειά και να συμβεί κάτι τέτοιο μπροστά μου. Αν έβλεπα κάτι τέτοιο, θα αντιδρούσα, δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν ξέρω, δεν έδωσα κάποιο δικαίωμα; Δεν τολμήσανε; Πάντως δεν έχω περάσει κάτι παρόμοιο. Μόνο αγάπη έχω πάρει από συναδέλφους, κακία και μίσος καθόλου.

-Πιστεύετε ότι μετά από όσα βγήκαν στην επιφάνεια, θα σταματήσουν τέτοιου είδους περιστατικά;

Πώς να τολμήσει κανείς τώρα να συμπεριφερθεί έτσι; Αυτό είναι το όφελος από όλη αυτή την ιστορία. Αν ξανά συμβεί κάτι τέτοιο, μετά θα μιλάμε για ψυχιατρικές καταστάσεις. Δηλαδή και τώρα θέλουν ψυχίατρο, για να λέμε την αλήθεια. Έχεις εξουσία, έκανες πέντε σίριαλ παραπάνω και ορμάς πάνω σε μια δεκαοχτάχρονη κοπέλα; Πού πας; Είναι μικρότερο αυτό από έναν πόλεμο; Είναι 3^ος παγκόσμιος πόλεμος αυτό που έκαναν οι συνάδελφοι. Δεν μπορείς να κάνεις πολιτισμό και μόλις κατεβαίνεις από τη σκηνή, να κλωτσάς και να προσβάλλεις. Δεν έχουν όλα την ίδια βαρύτητα, σαφώς, αλλά είναι όλα κατακριτέα.

Πηγή:Λοιπόν