Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν είχα δίψα για γλέντια, ούτε για λούσα, τα θεωρούσα περιττά»

Σεμνή εργάτρια της υποκριτικής, θεωρεί τον εαυτό της περισσότερο ηθοποιό του θεάτρου και λιγότερο του κινηματογράφου. Η ίδια σε συνέντευξή της δήλωσε πως ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο καθώς οι αμοιβές ήταν καλύτερες απ’ αυτές του θεάτρου, ενώ δεν δίστασε να αποκαλύψει πως πλέον δεν βλέπει τον εαυτό της στις ταινίες εκείνης της εποχής.

-Πώς σας επέλεξαν για τον ρόλο της Άννας στην ταινία «Τα Κόκκινα Φανάρια»;

Ήταν τα πρώτα βήματα της καριέρας μου (η δεύτερη ή η τρίτη ταινία μου). Δεν προηγήθηκε κάποια προεργασία, ούτε καμία προσέγγιση εκ μέρους μου σε παραγωγούς. Εκείνοι είχαν την πρωτοβουλία να έρθουν να προτείνουν έναν ρόλο και να υποδείξουν τι πρέπει να κάνω, καθώς και την αμοιβή και το χρονικό διάστημα της ενασχόλησής μου.

-Ο ρόλος σας στα «Κόκκινα Φανάρια» σάς εγκλώβισε;

Ο ρόλος που υποδύθηκα, κόπηκε στα δύο. Ο ρόλος της Άννας δεν ήταν σαν της Τζένης Καρέζη, ούτε και ήμουν ηθοποιός που είχε προβληθεί. Η Τζένη ήταν ήδη ένα όνομα ως θιασάρχης στο κινηματογραφικό και θεατρικό στερέωμα. Όμως, μετά από ένα –δύο χρόνια, μού προτάθηκε να παίξω τον ρόλο στο θέατρο και η ταινία μεταφέρθηκε στο «Περοκέ». Στο cast συμμετείχε ο Μπάρκουλης, η Φόνσου κλπ. Εγώ, είχα παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως ήταν αρχικά γραμμένος. Έτσι, μέσα μου ολοκληρώθηκε η ηρωίδα με τον ωραιότερο τρόπο επί σκηνής-κάτι που μού άρεσε περισσότερο-. Επίσης, οι ταινίες που κάνεις, δεν έχουν την προβολή που θα μπορούσαν να έχουν, δεδομένου ότι αν τις συγκρίνεις μεταξύ τους, κάποιες εξ΄ αυτών είναι καλύτερες από κάποιες άλλες, που κυκλοφορούν σε καθημερινή βάση στην τηλεόραση. Η πρώτη ταινία που είχα γυρίσει του Λαμπρινού, «Οι υπερήφανοι», με τον Φυσούν και τον Βόγλη, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία εποχής, που την είδε ο Φίνος και έτσι με φώναξε να γυρίσω μια ταινία με τον Αλεξανδράκη. Τελικώς, η ταινία επειδή σαμποταρίστηκε, δεν γυρίστηκε ποτέ (ντρέπομαι να αναφέρω τα άτομα). Αυτήν τη στιγμή, γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση, θα έπρεπε να προβάλλονται ταινίες αξιόλογες. Βλέπουμε πράγματα χαμηλού επιπέδου, ενώ έπρεπε να προβάλλονται ταινίες αξιόλογων σκηνοθετών, όπως ο Αγγελόπουλος, ο Κανελλόπουλος κλπ. Είναι κρίμα να προβάλλονται θεάματα χαμηλής αισθητικής και να υποτιμάμε έναν λαό.

-Η αμοιβή σας στον κινηματογράφο ήταν εξίσου χρυσή;

Οι αμοιβές ήταν αρκετά ικανοποιητικές. Κάποιοι από εμάς σαν νέοι ηθοποιοί (και εγώ), τα λεφτά μας δεν τα ξοδεύαμε, αν είχαμε κάποιο στήριγμα (σ.σ. σύζυγος ή ένα μέλος της οικογένειάς μας). Τα επενδύαμε να αγοράσουμε ένα οικόπεδο με δόσεις και από κει αποκτούσαμε ένα περιουσιακό στοιχείο. Προσωπικά, δεν είχα δίψα για γλέντια, ούτε για λούσα, καθώς τα θεωρούσα περιττά. Συνήθως, δεν βλέπω τις ταινίες μου. Τα γυρίσματα ήταν αρκετά κοπιαστικά, καθώς μπορούσαν να κρατήσουν δύο και τρεις μήνες, για μένα ήταν μια αρκετά επώδυνη διαδικασία. Επιπλέον, δεν ήμουν και πολύ φανατική αυτού του είδους των ταινιών. Εγώ, αγαπούσα το θέατρο και αυτή ήταν η δουλειά μου. Τον κινηματογράφο, τον έκανα περισσότερο για βιοποριστικούς λόγους. Εκείνη την εποχή, επειδή δεν υπήρχε η τηλεόραση, ήταν ένα μέσο ο κινηματογράφος να γίνουμε γνωστοί στην επαρχία για να μπορέσουμε στη συνέχεια να παρουσιάσουμε τη θεατρική μας δουλειά.

-Όντας μια εντυπωσιακή παρουσία, καλλιεργημένη και αξιοπρεπής σε όλες σας τις εκφάνσεις, δεχτήκατε ποτέ κάποια παρατήρηση ή ένα άκομψο φλερτ από συνάδελφο;

Το διάστημα που υπάρχει ένα συγκεκριμένο cast στα γυρίσματα και απαρτίζεται από κάποιους ανθρώπους που έχουν μεγάλους ρόλους, δεν είναι εύκολη η προσέγγιση του ενός προς τον άλλο. Προσωπικά, δεν αντιμετώπισα κάτι που να με ενόχλησε. Ακόμη και ένα φλερτ δεν είχε απολύτως καμία βαρύτητα, ούτε και υπήρξε αφορμή να χαλάσει την προσωπική μου ζωή.

-Υπήρξε ανταγωνιστική η Τζένη Καρέζη, επίσης είχε επίγνωση της ομορφιάς της;

Ήταν ένα εκπληκτικό κορίτσι. Δεν είχαμε απολύτως κανέναν ανταγωνισμό στις σκηνές μας και ήταν συνεργάσιμη. Εγώ, εκτιμώ τη δουλειά της στο θέατρο και είναι ήταν μια πολύ ωραία γυναίκα. Ασφαλώς και πρέπει να είχε επίγνωση της ομορφιάς της. Είχε ωραία εκφραστικά μάτια. Ήταν προσηνής με τους συναδέλφους της και εγώ έχω τις καλύτερες εντυπώσεις. Πιστεύω ότι άφησε γενικά το στίγμα της και νομίζω πως ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ερωτική γυναίκα για τον άνδρα της (σ.σ. Κώστα Καζάκο). Έχω την εντύπωση πως δεν την έχει ακόμη ξεπεράσει.

Πηγή: Λοιπόν