Χρήστος Λούλης: «Δεν νιώθω ότι έχω τελειώσει και δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω»

Ο ίδιος σε συνέντευξή του ανέφερε πώς κατάφερε να μην υποδουλωθεί στην ωραία του εικόνα, αν φοβήθηκε όταν μπήκε σε έναν εντελώς άγνωστο κόσμο και αν είναι ευχαριστημένος από την καριέρα του.

Πώς κατάφερες να μην υποδουλωθείς στην ωραία σου εικόνα;

Από ψώνιο το έκανα, όχι από ταπεινότητα. Οταν είσαι 25 χρόνων και γίνεσαι γνωστός από την τηλεόραση, μπορεί να λες ότι «είμαι ο ωραίος της φάσης». Ωστόσο, καταλαβαίνεις ότι μπορείς να το κάνεις για άλλα 10 ή 15 χρόνια. Ξέροντας ότι μεγαλώνεις και θα έρθει ένας άλλος πιο ωραίος από σένα, λες ότι κάτι πρέπει να κάνω, κάπως πρέπει να εφοδιαστώ και με άλλα όπλα για να κάνω τη δουλειά που μ' αρέσει, όπως μ' αρέσει. Εκεί προσμετράς και το προσωπικό ζήτημα έκφρασης. Τι θέλει καθένας να πάρει από αυτή τη δουλεία. Κατάλαβα νωρίς στη ζωή μου ότι μ' αρέσει να ασχολούμαι με αυτά τα κείμενα, με γοητεύουν πιο πολύ απ' ό,τι με γοητεύει η εικόνα μου. Ηξερα ότι, εάν πάρω πολύ σοβαρά τον εαυτό μου, θα έχανα όλη αυτή τη θαυμαστή χώρα της γνώσης. Οπότε διάλεξα να κάνω το δύσκολο θέατρο, με δύσκολους δασκάλους, σκηνοθέτες και ανθρώπους.

Θέατρο γιατί;

Από μικρός το να βρω κάτι που μ' αρέσει είχε την ίδια βαρύτητα με το να βρω κάτι στο οποίο θα είμαι ή τουλάχιστον θα μπορέσω να είμαι καλός στο μέλλον. Και το βρήκα. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου ακούμε τους γύρω μας να λένε: «Βρείτε το πάθος σας και κάντε το». Συνήθως αυτοί που το λένε είναι κάτι δισεκατομμυριούχοι που έχουν λύσει τα προβλήματα της ζωής τους. Αυτό είναι ένα κενό γράμμα.

Φοβήθηκες καθόλου όταν μπήκες σε έναν εντελώς άγνωστο κόσμο;

Οταν πηγαίνεις κάπου που δεν ξέρεις υπάρχει ένα ποσοστό φόβου. Καμιά φορά όμως θέλουμε να δείξουμε ότι φοβόμαστε χωρίς να φοβάστε πραγματικά. Κάνουμε την τρίχα τριχιά. Σε μια κουβέντα, λοιπόν, με έναν φίλο μου, τότε που πήγα στη δραματική σχολή, παραπονιόμουν ότι πάω σε έναν χώρο άγνωστο, δεν ξέρω κανέναν, δεν ξέρω τίποτα. Και μου λέει: «Ωραία! Θα πας και θα το μάθεις». Ηταν τόσο απλό. Το μεγαλύτερο ταξίδι ξεκινάει με ένα βήμα. Κάν' το και σιγά-σιγά θα μάθεις. Οι άλλοι που είναι εκεί μέσα το ξέρανε από τα γεννοφάσκια τους; Κάπως ξεκίνησαν και το έμαθαν. Είναι τόσο απλό, που είναι δύσκολο τελικά κανείς να το κάνει.

Είσαι ευχαριστημένος από την καριέρα σου;

Ναι, γιατί ακόμα έχω φιλοδοξίες. Στα 45 μου μπορώ να λέω ότι δεν έχω κάνει όλα όσα έχω ονειρευτεί. Δεν νιώθω ότι έχω τελειώσει και δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω.

Εχεις κουραστεί ποτέ; Είπες: «Δεν θέλω άλλο»;

Οταν έκανα τον «Αμλετ», πάλι στη Στέγη, με τον Γιάννη Χουβαρδά. Οταν τελείωσε οχι απλώς ήθελα να κάτσω για κάποιους μήνες, αλλά και να βγω στη σύνταξη! Ο συγκεκριμένος ρόλος σε αναγκάζει να επισκεφτείς περιοχές της ψυχής και του μυαλού σου που είναι δύσκολες. Σε ξετινάζει.

Πηγή:Gala

Διαβάστε επίσης:

Λούλης: «Δεν πιστεύω στις αυθεντίες. Δηλαδή αν είσαι αυθεντία, πρέπει να μου πιάσεις τον κ@@@;»

Χρήστος Λούλης: «Είμαι αντιπαθής στο συνάφι μου – Έχω μια αίσθηση ναρκισσισμού» (video)

Η αποκάλυψη του Χρήστου Λούλη: «Με έβριζε πολύς κόσμος και ήταν άσχημο αυτό»