Η Μαρία Φιλίππου στο gossip-tv: Ο ρόλος της στη Γη της Ελιάς, το #metoo, το θέατρο και οι γιοι της

Πέρυσι την απολαμβάναμε στη σειρά Αγγελική και φέτος επέστρεψε στα παλιά της "λημέρια", το Mega όπου υποδύεται τη Μέλπω στην ήδη δημοφιλή σειρά του καναλιού, τη Γη της Ελιάς.

Η Μαρία Φιλίππου την οποία αγαπήσαμε πριν από πολλά χρόνια μέσα από την κωμική σειρά "Εμείς και εμείς" βουρκώνει όταν θυμάται εκείνες τις εποχές, όχι γιατί ήταν τα πιο ανέμελα, τα πιο δημιουργικά της χρόνια αλλά και γιατί δεν μπορεί να φανταστεί εκείνη την όμορφη παρέα χωρίς την αγαπημένη της φίλη Νατάσα Μανίσαλη που έφυγε από τη ζωή. Ενθουσιάζεται όταν κάνει συνεργασίες σαν αυτή που έχει φέτος με τον Ανδρέα Γεωργίου και τον Κούλλη Νικολάου για τη Γη της Ελιάς. Χαίρεται κάθε φορά που μιλάει για την παράσταση "Συνοικία το όνειρο" στην οποία πρωταγωνιστεί φέτος τον χειμώνα. Και υπερηφανεύεται για όλα εκείνα τα εφόδια που πιστεύει πως έδωσε στους δύο γιους της για την καλλιέργειά τους. Η Μαρία Φιλίππου είναι πολλά παραπάνω από τους ρόλους και τις ερμηνείες που μας χαρίζει και ξεδιπλώνει τις άγνωστες πτυχές της ζωής και του χαρακτήρα της μιλώντας αποκλειστικά στο gossip-tv.gr...

«Με βγάζουν από τα ρούχα μου η αχαριστία και το θράσος».

Στη σειρά υποδύεστε τη Μέλπω, ένα πρόσωπο από το παρελθόν που μπαίνει στη ζωή του Λυκούργου. Μιλήστε μας λίγο για τον ρόλο σας…

«Αρχικά όποτε μου ζητήσουν ο Ανδρέας Γεωργίου και ο Κούλλης Νικολάου να συνεργαστούμε και μπορώ, πάω τρέχοντας. Έχουμε δουλέψει στο παρελθόν, τους εκτιμώ και μ’ αρέσει ο τρόπος που δουλεύουν. Έχουν καταφέρει να έχουν μία παραγωγή που όποιος δουλεύει μαζί τους, νιώθει σαν οικογένεια. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό, το ότι νιώθω ότι ανήκω σε ένα σύνολο που με αγαπά. Έτσι μπορώ να λειτουργήσω καλύτερα. Επίσης έχω την τύχη να παίζω με πολύ σπουδαίους συναδέλφους και η Μέλπω για μένα είναι ένας ρόλος πρόκληση. Στην αρχή της καριέρας μου, όταν ξεκίνησε η ιδιωτική τηλεόραση, εγώ έπαιξα στο Mega και τώρα επιστρέφω στο «Mega το καλό».

Δεν είναι και πολύ ευχάριστη η παρουσία της Μέλπως. Μετά από καιρό υποδύεστε έναν κακό χαρακτήρα. Εγκατέλειψε τον άνδρα της για τον έρωτα αφήνοντας πίσω και την κόρη της.

«Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν καλοί και κακοί χαρακτήρες. Όταν παίζω τέτοιου είδους ρόλους μαγεύομαι. Αν δεν μπορέσω να δικαιολογήσω έναν χαρακτήρα, δεν θα μπορούσα και να τον υποδυθώ. Πολλές φορές λοιπόν νιώθουμε ότι πνιγόμαστε, ότι δεν αντέχουμε. Τη δικαιολογώ. Λες ότι μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Τώρα θέλει να γυρίσει. Γιατί όπως του λέει, δεν υπάρχει καλύτερος άνθρωπος από τον Λυκούργο και το πιστεύει. Σαν άνθρωπος προσπαθώ να μην αναγκαστώ να πω συγγνώμη για να μην πληγώσω τους άλλους γύρω μου. Όμως, αν χρειαστεί, θα το πω και θα υποστώ τις συνέπειες. Και τώρα είναι ζαριά. Θα τη δεχτεί ή θα τη διώξει. Άμα πάρεις το ρίσκο να φύγεις, μετά αν ξαναγυρίσεις δεν ξέρεις αν θα σε ξαναδεχτούν ή όχι…

«Ο ρόλος μου στη Γη της Ελιάς έχει μια αλήθεια»

Εδώ λοιπόν πρέπει να σας ζητήσω να μας κάνετε spoiler. Θα δεχτεί τελικά ο Λυκούργος πίσω τη Μέλπω ή όχι;

«Δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι ο ρόλος μου έχει μια αλήθεια. Αυτά που του λέει είναι αληθινά. Του λέει: «Μήπως να ξαναπροσπαθήσουμε να γίνουμε μία κανονική οικογένεια. Γίνεται;». Όμως βρισκόμαστε στη Μάνη και υπάρχει στη μέση και ο ανδρικός εγωισμός. Αν τη δεχτεί ο Λυκούργος ως Μανιάτης και πληγωμένος, δείχνει το μεγαλείο του και κάνει την ανατροπή. Είναι το μη αναμενόμενο. Θαρρώ πως την αγαπάει. Θα δούμε. Είναι στο χέρι της σεναριογράφου πώς θα προχωρήσει την ιστορία».

Όλοι μιλούν για τις μεγάλες παραγωγές που έχουν καταφέρει να κάνουν ο Κούλλης Νικολάου και ο Ανδρέας Γεωργίου, έχοντας στήσει ουσιαστικά στην Κύπρο, έναν μικρό μηχανισμό που όλο και μεγαλώνει καλλιτεχνικά. Είναι αλήθεια έτσι;

Απέδειξαν ότι η δουλειά τους είναι άξια του ονόματος που φέρουν. Αυτό είναι πολύ καλό για την πατρίδα μου. Ανέβασαν τον πήχη ψηλά. Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Οι παραγωγές που κάνουν είναι μεγάλες. Δεν λυπούνται το κόστος. Για ένα πλάνο σηκώνουν ελικόπτερο. Επίσης φιλοξενία τους… Έχει σημασία τι παρέχουν στους ηθοποιούς ως παραγωγή. Μικρές λεπτομέρειες όπως ένα λουλούδι στο τραπέζι του δωματίου μου ή ένα κρασί, προσωπικά με συγκινούν και μου κάνουν τη ζωή πιο εύκολη ώστε να αποδώσω όσο καλύτερα μπορώ.

Έχετε κοινά στοιχεία με τη γυναίκα που υποδύεστε;

Αν και κόντρα ρόλος σε εμένα, μπορώ να τη δικαιολογήσω τη Μέλπω. Οι άντρες μας μερικές φορές μπορεί να μη μας δίνουν τη σημασία που χρειαζόμαστε. Και πλέον είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις μία σχέση όταν δεν… ποτίζεται σαν λουλούδι. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι το σωστό και ότι συμφωνώ. Αν κάποιος φύγει μπορώ να τον δικαιολογήσω. Εκείνο που δεν μπορώ με τίποτα να δικαιολογήσω, είναι να εγκαταλείψεις το παιδί σου όταν είσαι μάνα. Θα δούμε όμως τι θα γίνει στα επόμενα επεισόδια.

«Έχω παίξει από την Επίδαυρο μέχρι το Δελφινάριο και με την ίδια εντιμότητα έκανα τη δουλειά μου»

Δεν σας θυμάμαι να λείπετε και πολλές σεζόν από την τηλεόραση. Αυτό οφείλεται στην αγάπη που έχετε για το μέσο ή είναι αναγκαίο κακό για τα προς το ζην;

Ευχαριστώ τον Θεό γιατί ήταν ευλογία αυτή την περίοδο που είχα δουλειά. Ειδικά πέρυσι που κλείσαμε, ήταν πρόβλημα. Πέρυσι ήμουν στη σειρά «Αγγελική» και ήταν πράγματι μία επίσης ευλογημένη δουλειά. Πολύ όμορφη και πολύ αγαπησιάρικη. Μεγαλώνουμε πια και ξέρουμε πλέον τι ζητάμε. Θέλουμε μοίρασμα ψυχής. Ήταν επιλογή μου, πολλά χρόνια πριν όταν ήταν μικρά τα παιδιά μου να κάνω τηλεόραση γιατί την αγαπούσα και την αγαπώ πολύ. Ήθελα όμως να μη λείπω τα βράδια από το σπίτι για να βάζω τα παιδιά μου για ύπνο. Γιατί έλεγα ‘ρόλοι θα έρθουν. Και να μην έρθουν, εντάξει. Τα παιδιά μου όμως μικρά, να είναι 3 και 4 και 8 ετών δεν θα γίνουν ποτέ. Ήταν δική μου επιλογή παλιότερα να κάνω τηλεόραση και όταν μεγάλωσαν λίγο τα παιδιά μου, ξαναγύρισα στο θέατρο. Για κάποια χρόνια προτιμούσα να κάνω τηλεόραση. Άλλωστε ήταν δουλειές, όπως το «Περί Ανέμων Και Υδάτων» που ήταν υπέροχες. Υπήρξα και τυχερή. Και τώρα ακόμα που ανεβαίνει η μυθοπλασία, είναι σπουδαίο. Και βλέπετε και ηθοποιοί που όχι μόνο δεν έκαναν τηλεόραση αλλά κακίζαν και εμάς που κάναμε, τώρα θέλουν να κάνουν τηλεόραση. Εγώ πάντως δεν έκανα τηλεόραση για τα προς το ζην μόνο, γιατί έκανα πάντα. Ήταν επιλογή μου όπως σας είπα και για προσωπικούς λόγους και γιατί μου άρεσε. Έχω παίξει από την Επίδαυρο μέχρι το Δελφινάριο και με την ίδια εντιμότητα έκανα τη δουλειά μου. Το αρχαίο δράμα στην Επίδαυρο, όπως και να το πεις, θα το πεις γιατί είσαι καλυμμένη πίσω από ένα σπουδαίο κείμενο. Όταν όμως έχεις να πεις ένα ανέκδοτο ή ένα επιθεωρησιακό νούμερο, εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Είσαι γυμνός μπροστά στο κοινό. Οπότε κατά τη γνώμη μου δεν έχει σημασία τι κάνουμε. Κινηματογράφο, θέατρο, τηλεόραση… Είναι ο καλός και ο κακός ηθοποιός. Ούτε θέλω να μας χωρίζω σε εμπορικούς και σε κουλτουριάρηδες.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS

«Συνοικία το όνειρο». Σύντομα έχετε πρεμιέρα στο Γυάλινο Μουσικό θέατρο για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Σωτήρης Χατζάκης. Μιλήστε μας για τον ρόλο σας σε αυτή τη θεατρική δουλειά…

Η παράσταση αυτή είναι μία προσωπική υπόθεση του Σωτήρη Χατζάκη. Ήθελε δέκα χρόνια να ανεβάσει αυτό το έργο. Το έχει δουλέψει πάρα πολύ. Εμείς ξεκινήσαμε από πέρυσι τον Αύγουστο με ενάμιση με δύο μήνες με ένα σεμινάριο με το οποίο μας τοποθέτησε στην εποχή για το τι γινόταν. Η ταινία είναι σταθμός στον ελληνικό κινηματογράφο και είχε λογοκριθεί. Ο ίδιος ο Αλεξανδράκης είχε πει μετά τη λογοκρισία ‘δεν την αναγνωρίζω’. Μιλάει για τους αποσυνάγωγους. Για τους ανθρώπους που είναι στο περιθώριο που προσπαθούν να βρουν μία χαραμάδα ελπίδας κάπου αλλά που μέσα τους, δεν το πιστεύουν και πολύ. Αυτό το έργο είναι τρομερά επίκαιρο. Το πώς αυτοί οι άνθρωποι στον πόνο γίνονται ένα και προσπαθούν να επιβιώσουν με το τίποτα. Η παράστασή μας έχει συμπληρωθεί με πολλή δουλειά από τον Χατζάκη, με κάποια κείμενα δικά του και κάποια κείμενα και ποιήματα του Κοτζιά και του Λειβαδίτη που είχαν αρχικά γράψει το σενάριο. Ο Ζαχαρίας Καρούνης τραγουδάει καταπληκτικά με ορχήστρα επί σκηνής, τα τραγούδια του Θεοδωράκη, μαζί με τη Μαρία Γράμψα. Θα προσκαλούσα τον κόσμο να έρθει με τα παιδιά του να δει αυτή την παράσταση. Γιατί είναι ένα μάθημα και πια με τον τρόπο του ο Χατζάκης έκανε και εμάς να είναι δική μας προσωπική υπόθεση. Χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκομαι σε αυτή την παράσταση.

«Αυτό που μας έκανε ο κορονοϊός, που δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε τον άλλον, ήταν θεία δίκη»

Σας έλειψε το θέατρο;

Μου έλειψε πάρα πολύ. Είναι η επαφή με τον κόσμο. Αυτό που μας έκανε ο κορονοϊός, που δεν μπορούμε να πιάσουμε και να αγκαλιάσουμε τον άλλον, ήταν μία θεία δίκη. Γιατί τα πράγματα που είναι στην ψυχή μας τα είχαμε αμελήσει λίγο. Και εκεί πιστεύω ότι ήρθε και μας «χτύπησε» σε αυτό το σημείο. Να μας θυμίσει τι είχαμε. Ελπίζω ότι όταν ξεπεράσουμε τη «λαίλαπα» του κορονοϊού, δεν θα ξεχάσουμε. Να καταλάβουμε τι σημαίνει «αγκαλιά» και φιλί. Μου έλειψε όλο αυτό έναν χρόνο.

Επιστρέφετε με μία νέα συνθήκη στα θέατρα. Θα μπαίνουν εμβολιασμένοι μόνο και νοσήσαντες με πιστοποιητικό μέχρι πριν από έξι μήνες. Τι θέση παίρνετε σε αυτό;

Ως άνθρωπο δεν μου αρέσουν καθόλου οι διαχωρισμοί. Όλοι είμαστε ίσοι σε όλα. Όμως εδώ μιλάμε για μία πανδημία. Δεν έχει σημασία αν πιστεύεις ή όχι. Η πανδημία υπάρχει. Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος τρόπος για να πολεμήσουμε αυτό που υπάρχει είναι ο εμβολιασμός. Δεν θα κρίνω κανέναν που δεν θέλει να εμβολιαστεί. Όμως, όπως εγώ δεν πήγα χαρούμενη να κάνω το εμβόλιο, έτσι θεωρώ ότι πρέπει να πάνε και οι συμπολίτες μου για να σωθούμε από αυτό το πράγμα. Δεν είμαι εγωίστρια. Ζω σε ένα σύνολο. Έχω δίπλα μου ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Η ίδια ανήκω σε ευπαθή ομάδα. Οπότε πρέπει με κάποιο τρόπο να συνυπάρξουμε σε αυτό το σύνολο. Εγώ θέλω να κάνω ό,τι μπορώ για να πάρω τη ζωή μου πίσω. Δεν πήρα την απόφαση εύκολα. Ρώτησα τρεις γιατρούς που εμπιστεύομαι και μου είπαν «εμβολιάσου». Έτσι και αλλιώς, πόσες αρρώστιες καταπολεμήσαμε στο παρελθόν με εμβολιασμό; Φοβόμουν και εγώ να το κάνω αλλά ζω σε ένα σύνολο. Δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή τη ζωή.

Ελληνικό #metoo. Είναι η ερώτηση κλισέ των ημερών που διανύουμε. Πώς νιώθετε για όλο αυτό; Πώς τοποθετείστε στο θέμα μετά τη «βροχή» καταγγελιών καλλιτεχνών εις βάρος σημαντικών ανθρώπων του χώρου σας;

Κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να σεβαστεί το δικαίωμα ενός άλλου ανθρώπου στην εργασία και στην ύπαρξη. Κατάχρηση εξουσίας. Ακόμα και στη ζωή συμβαίνει αυτό. Μάχομαι για το δικαίωμα ενός ανθρώπου να είναι ελεύθερος, να λέει την άποψή του, να μην υφίσταται bullying και να μην μπορεί να εκφραστεί. Ο καθένας έχει τον δικό του χρόνο και τις δικές του αντιστάσεις. Αυτή τη στιγμή το θέατρο έχει ανάγκη από κάτι άλλο. Το θέατρο δεν είναι μόνο αυτό. Ένα πολύ μικρό κομμάτι του είναι αυτό. Το θέατρο είναι κάτι πολύ ωραίο και πολύ σημαντικό. Το θέατρο είναι πολλοί άνθρωποι. Δεν είναι μόνο αυτοί οι πέντε, δέκα... Θα ήθελα πάρα πολύ και εσείς οι δημοσιογράφοι να βγείτε να μιλήσετε. Και να κάνετε και εσείς το δικό σας #metoo. Και οι εργαζόμενοι στις τράπεζες να βγουν και να μιλήσουν. Και στα νοσοκομεία να μιλήσουν, και στα υπουργεία. Δεν είναι μόνο στο θέατρο. Θέλω να σκεφτούμε ένα παιδί που πάει στην οικογένειά του τώρα και λέει «Θέλω να πάω σε μία δραματική σχολή». Τι θα του πει σήμερα; Κανείς δεν θα κάνει κουμάντο στη στενοχώρια μου. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήταν της γενιάς μου. Φίλοι και από τις δύο πλευρές και έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Λένε πολλοί «δεν ξέρατε;». Όχι, δεν ξέραμε… Δεν είμαστε δικαστές, ούτε τα media δικάζουν. Υπάρχει δικαιοσύνη. Ας την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά της. Να στηρίξουμε τα περιστατικά που ίσως βρεθούν μπροστά μας. Ο άγραφος νόμος του θεάτρου, ότι τίποτα δεν μένει κρυφό, αποδείξαμε ότι ισχύει. Ας κάνουν και οι άλλοι το ίδιο. Με ενοχλεί που έχει στιγματιστεί το θέατρο γιατί δεν είναι μόνο το θέατρο και ας μην εστιάσουμε μόνο σε αυτό. Ας εστιάσουμε στις παραστάσεις που ξεκινούν τώρα, στο φως του θεάτρου γιατί το θέατρο έχει ταλαιπωρηθεί πολύ.

Έχει προκύψει ένα θέμα με την εισήγηση να υπάρξει «εμπάργκο» στις τηλεοπτικές δουλειές που συμμετείχε ο Πέτρος Φιλιππίδης οι οποίες όποτε και αν προβάλλονται σε επανάληψη, σημειώνουν επιτυχία. Συμφωνείτε ή όχι;

Ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι ένας καταπληκτικός ηθοποιός. Οι σειρές που έχει κάνει είναι κάποιες από τις καλύτερες. Δεν είναι όμως μονόλογοι. Παίζει πάρα πολύς κόσμος. Κατά τη γνώμη μου αυτές οι σειρές πρέπει να προβάλλονται και να έχει το δικαίωμα ο τηλεθεατής να πατήσει το κουμπί του τηλεκοντρόλ για να αλλάξει κανάλι αν δεν θέλει να παρακολουθήσει. Αν δεν «πάνε» αυτές οι σειρές, ας τις «κατεβάσουν». Γιατί δεν παίζει μόνος του.

«Δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου «Εμείς και εμείς» χωρίς τη Νατάσα Μανίσαλη»

Σας αγαπήσαμε μέσα από το «Εμείς και εμείς» και τον μοναδικό σας ρόλο στην κωμική σειρά. Μάλιστα, πρόσφατα υπήρξε η σκέψη να γίνει remake της αγαπημένης σειράς. Όμως, μία από τις μεγάλες απώλειες από την παρέα του «Εμείς και εμείς» είναι η Νατάσα Μανίσαλη. Οι συνάδελφοί της τη θυμούνται με πολλή αγάπη και τη μνημονεύουν με κάθε ευκαιρία. Είστε ανάμεσά τους φαντάζομαι…

«Δεν υπάρχει «Εμείς και εμείς» χωρίς τη Νατάσα. Ήμασταν μία οικογένεια. Ήταν φίλη αδερφική από τη σχολή, είχαμε έναν ίδιο κώδικα. Ο καθένας είχε τον χαρακτήρα του και έτσι συμπληρωνόταν το παζλ. Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου «Εμείς και εμείς» χωρίς τη Νατάσα. Δεν μπορούμε να παίξουμε χωρίς τη Νατάσα. Εγώ δεν μπορώ.

Ποια δουλειά σας είναι αυτή που σας κάνει να νιώθετε περήφανη μέχρι σήμερα; Ποια ξεχωρίζετε;

Εκείνη τη στιγμή που είσαι μέσα σε ένα πρότζεκτ προσπαθείς να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό. Δεν παίζω όπως έπαιζα τότε. Όλες αυτές τις δουλειές που έχω κάνει είναι αυτό που είμαι σήμερα. Είναι σαν να ρωτάτε μία μάνα να σας πει ποιο παιδί της αγαπάει περισσότερο. Δεν μπορεί να σας πει.

Ποια ήταν η συνεργασία που σας έχει μείνει αξέχαστη;

Τι να πάρω και τι να αφήσω; Υπήρξα πάρα πολύ τυχερή στην καριέρα μου. Γιατί απ’ όλους κάτι πήρα. Από τον Θανάση Βέγγο στο «Περί ανέμων και υδάτων» μέχρι την Ελένη Χατζηαργύρη και την Αντιγόνη Βαλάκου που ήταν δασκάλες μου. Δούλεψα με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη, που ήταν ένας λόγος για να γίνω ηθοποιός. Πάρα πολλές σειρές. Θα ήταν άδικο να σας πω συγκεκριμένα.

«Με ενοχλεί που έχει στιγματιστεί το θέατρο γιατί το θέατρο δεν είναι μόνο αυτό»

Υπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό σας απωθημένο;

Έχω απωθημένο ωραίες συνεργασίες. Θέλω να περνώ πολύ καλά όπου πηγαίνω γιατί είναι πολύ σημαντικό για μένα.

Τι είναι αυτό που μπορεί να σας βγάλει από τα ρούχα σας;

Η αχαριστία και το θράσος. Υπάρχουν νόμοι, όχι μόνο στη δουλειά μας γιατί υπάρχουν και νόμοι ζωής. Στενοχωριέμαι όταν μπαίνω στα ΜΜΜ και είναι ο γέροντας όρθιος και δεν σηκώνεται κανείς. Η ευγένεια είναι πολύ σημαντική για την ύπαρξη ενός ανθρώπου.

Και τι είναι αυτό που σας κάνει να χαμογελάτε και μόνο στη σκέψη;

Το απόλυτο είναι οι δύο γιοι μου. Είμαι η χειρότερη μάνα που μπορεί να υπάρξει σε αυτόν τον τομέα. Αλλά αυτό που με κάνει να χαμογελώ επίσης είναι να βγω στη βροχή και να δω μέσα από το τσιμέντο να βγαίνει ένα λουλούδι. Αυτό για μένα είναι ποίηση. Ή να δω ένα σύννεφο που να δημιουργεί ένα σκιαγράφημα που να μοιάζει σε κάτι όπως θα το δω εγώ. Εμένα όμως μπορεί να μου αλλάξει τη διάθεση. Εκείνο όμως που με κάνει χαρούμενη είναι το μοίρασμα. Να νοιάζεσαι για τον άλλον.

Έχει καλλιτεχνική φλέβα κάποιος από τους δύο γιους σας;

Αν εννοείτε να ακολουθήσει το επάγγελμά μου, όχι. Όμως έχω την εντύπωση ότι η τέχνη είναι μέσα στο αίμα τους. Είναι φιλότεχνοι. Πάνε θέατρο, τους αρέσουν τα έργα τέχνης. Είχα επενδύσει στο να γίνουν άνθρωποι καλλιεργημένοι. Γιατί οι δρόμοι που έχουν ακολουθήσει είναι διαφορετικοί και εκεί χρειάζεται περισσότερο η καλλιέργεια.

Διαβάστε επίσης:

Μαρία Φιλίππου: «Οι υποθέσεις έχουν πάει στη δικαιοσύνη και πάντα υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας»

Μαρία Φιλίππου: Η selfie της από την παραλία είναι μοναδική - Οι πρώτες βουτιές της

Μαρία Φιλίππου: «Το θέατρο δεν είναι αυτό που κάποιοι ήθελαν να παρουσιάσουν ως νοσηρό»