Νίκη Σερέτη: «Πάντα η ζωή μου έφερνε ακριβώς αυτά που χρειαζόμουν»

Η ηθοποιός μίλησε για το πώς αισθάνεται που επέστρεψε στην τηλεόραση μετά από 12 χρόνια αλλά και για τον ρόλο της «Δεβόρα» από το «Εκείνες κι εγώ» που τη σημάδεψε.

«Το Αύριο μας Ανήκει». Πώς αισθάνεσαι που επιστρέφεις στην τηλεόραση μετά από 12 χρόνια; Τι σε έκανε να πεις το πολυπόθητο «ναι»;

Όντως, επιστροφή στην τηλεόραση, μετά από 12 χρόνια απουσίας. Νιώθω πολύ όμορφα και δημιουργικά. Εξασκώ ξανά τα εκφραστικά μου μέσα, στην κάμερα. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχα μόνο στο θέατρο, όπου εκεί, είναι άλλοι οι κώδικες. Χαίρομαι που φέτος επέστρεψαν στο γυαλί, πολλοί ηθοποιοί της γενιάς μου, αλλά και παλαιότεροι. Είναι γόνιμη αυτή η συνύπαρξη. Είναι ωραίο που έχουμε πολύς κόσμος, δουλειά, μιας και είναι πολυάριθμα τα σήριαλ της φετινής σεζόν. Υπάρχει μια άνθιση στη μυθοπλασία. Ελπίζω να κρατήσει και να μην είναι απλώς μια τάση -μόδα ή επειδή δόθηκαν κάποιες επιχορηγήσεις. Βασικός λόγος για να αποδεχτώ αυτή την συνεργασία για την σειρά «Το Αύριο μας ανήκει» στο Μega, ήταν το εξαιρετικά, εμπνευσμένο κείμενο του Γιάννη Σκαραγκά. Όπως και το γεγονός ότι ο ρόλος της δικηγόρου (Τατιάνα Λακανά), που υποδύομαι, δεν έχει να κάνει με στερεότυπα.

Τι έχει το θέατρο που δεν έχει η τηλεόραση και το αντίθετο…;

Το θέατρο και η τηλεόραση έχουν διαφορετικούς κώδικες. Οι θεατρικές παραστάσεις, είναι μοναδικές και ζωντανές. Υπάρχει αλληλεπίδραση με τους θεατές. Επίσης, έχεις τον κατάλληλο χρόνο προβών, έτσι ώστε να προετοιμαστείς για το έργο και τον ρόλο που καλείσαι να ερμηνεύσεις. Στην τηλεόραση οι χρόνοι είναι πολύ γρήγοροι, γι' αυτό οφείλεις να είσαι πολύ καλά προετοιμασμένος και σε μεγαλύτερη εγρήγορση. Πάντως δεν τα διαχωρίζω στον τρόπο της προσωπικής μου μελέτης, καθώς θεωρώ και τα δύο εξίσου μαγικά κι εξίσου δύσκολα.

Τι έχει αλλάξει μετά από 12 χρόνια τόσο σε εσένα, όσο και στην τηλεόραση;

Ένας καλλιτέχνης οφείλει να είναι σαν το νερό για να μπορεί να αντιμετωπίζει τις ανατροπές και να προσαρμόζεται στην εκάστοτε συνθήκη. Πότε να κυλάει και πότε να συγκρούεται. Έχω υπάρξει τυχερή. Πάντα η ζωή μου έφερνε ακριβώς αυτά που χρειαζόμουν, ακόμα κι αν, τη στιγμή που συνέβαιναν, εγώ νόμιζα ότι ήθελα άλλα. Παραμένω το κορίτσι, που πρωτοξεκινούσε. Σίγουρα υπάρχει μια παραπάνω εμπειρία και ωριμότητα, επιλέγω όμως τον ρόλο της μαθήτριας. Έχω μεγάλη δίψα για γνώση και προχωρήματα. Δεν ξεχνάω να μου υπενθυμίζω την διαδρομή μου σε αυτό τον χώρο, που δεν είναι καθόλου εύκολη. Από που ξεκίνησα και σε ποιο σκαλί έχω φτάσει. Μου δίνω καθημερινά «συγχαρητήρια» που καταφέρνω να επιβιώνω ακόμα στον χώρο του θεάματος. Κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα έχεις δουλειά και τον επόμενο μήνα, ότι θα πληρωθείς, ότι δεν θα σου φάνε τα ένσημα ή ότι δεν θα σε «αδειάσουν» γιατί πολύ απλά δεν τους αρέσει η φάτσα σου ή παραμεγάλωσες ή γιατί δεν ανήκεις στην μεγάλη των κυκλωμάτων σχολή. Έχω μάθει όμως να μην χάνω την πίστη και την υπομονή μου. Παλιότερα δεν είχα. Βιαζόμουν να συμβούν τα πράγματα. Τώρα ξέρω ότι καθετί, έρχεται στην ώρα του. Κι αν δεν έρθει, ίσως στη γωνία να σε περιμένει κάτι καλύτερο. Όσο για την τηλεόραση, τι να πω; Μεγάλες αλλαγές. Από τα οικονομικά μέχρι την ταχύτητα που συμβαίνουν τα πράγματα. Ανήκω σε αυτούς που λένε «ευτυχώς πρόλαβα τις καλές εποχές».

Ποια τηλεοπτική σου στιγμή σε σημάδεψε και αν ακόμη και τώρα βρεθείς κάπου με κόσμο θα σε αποκαλέσουν με τον τότε σου ρόλο;

Οι φανατικοί μου θεατές χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ’ αυτούς που λάτρεψαν τη «Δεβόρα» από το «Εκείνες κι εγώ» και σε αυτούς που αποθέωσαν τη «Ράντα» από τον «Μαύρο Ωκεανό». Πρόσφατα έκανα μια μίνι συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» του Μega . Ήταν ένα βίντατζ αφιέρωμα στη «Δεβόρα». Άρχισαν να μου στέλνουν μηνύματα οι μεν, πόσο χαίρονται και οι δε ότι θέλουν αφιέρωμα και στην «Ράντα». Νιώθω ευγνώμων, γιατί παρόλο που δεν έχω κάνει άπειρα σήριαλ, ο κόσμος έχει αγαπήσει πολύ τους ρόλους μου και τους μνημονεύει ακόμα. Το ίδιο ζω τώρα και με τον ρόλο της δικηγόρου στο «Αύριο μας ανήκει». Μου γράφουν ότι είμαι ένας σοβαρός λόγος που βλέπουν την σειρά και με χιούμορ μου λένε ότι θέλουν να αναλάβω τις υποθέσεις τους. Την απολαμβάνω σαν παιδί την αγάπη του κόσμου. Χαίρομαι που με επιλέγουν και με στηρίζουν.

Πηγή:Εγώ