Νίκος Ψαρράς: «Για τον κάθε ρόλο που υποδυόμαστε, αντλούμε και δικά μας βιώματα»

Ο αγαπημένος ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για το νέο σίριαλ, για τον ρόλο του και για τη συνεργασία του με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Μίλησέ μου για τη σειρά της ΕΡΤ «Αγάπη παράνομη» και τον ρόλο σου σε αυτήν.

Δουλέψαμε πάρα πολύ καιρό για τη σειρά. Είναι μία σειρά 6 επεισοδίων, βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Θεοτόκη. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκος Κουτελιδάκης και το σενάριο η Ελένη Ζιώγα. Υποδύομαι τον Στάθη Στεργιανό. Η ιστορία εκτυλίσσεται σ’ ένα χωριό της Κέρκυρας το 1906. Ο Στάθης που υποδύομαι, ερωτεύεται ένα νέο κορίτσι, δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί κι αποφασίζει να την αρραβωνιάσει με τον γιο του και να την έχει σπίτι του. Αυτός θα είναι και ο μεγαλύτερος πειρασμός γι’ αυτόν. Βλέπουμε όλη την πτώση αυτού του ανθρώπου. Την πάλη του, τη μέθη του. Χαίρομαι πολύ για την οργάνωση της παραγωγής, γιατί έμοιαζε σαν να κάνουμε μία μεγάλου μήκους ταινία. Θα ‘ναι ένα πολύ ωραίο σίριαλ. Τιμή και χαρά που συνεργάστηκα με τόσο ωραίους ανθρώπους.

Πώς είναι να δουλεύεις με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη;

Με την Καρυοφυλλιά πρωτοδούλεψα στα δύο πρώτα μου θεατρικά έργα, όταν κατέβηκα από τη Θεσσαλονίκη και το Κ.Θ.Β.Ε. Στο «Μακμπέθ» και την «Αντιγόνη», σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη. Την γνωρίζω από το 1995 και έκτοτε έχουμε δουλέψει στο θέατρο μαζί και στην Επίδαυρο με τις «Τρωάδες», την «Ορέστεια» και τους «Πέρσες». Την αγαπώ, την σέβομαι, την θαυμάζω και την θεωρώ κομμάτι της οικογένειάς μου κι αυτό είναι σπουδαίο. Γιατί στη δική μας δουλειά, οι ρόλοι οφείλουν να κουβαλάνε ένα παρελθόν. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, το παρελθόν υπήρχε.

Πόσο εύκολα πετάς τον μανδύα ενός ρόλου;

Για τον κάθε ρόλο που υποδυόμαστε, αντλούμε και δικά μας βιώματα. Οι ηθοποιοί διαβάζουμε 5 γραμμές κείμενο. Η δουλειά του ηθοποιού όμως δεν είναι να πει μόνο τα λόγια του, αλλά να πει και να παίξει το τι γίνεται ανάμεσα στα λόγια. Επηρεάζομαι μοιραία από ρόλους και πρέπει να επηρεάζεσαι θεωρώ, γιατί κουβαλάς και δικές σου μνήμες για κάθε ρόλο.

Στο έργο τίθενται βασικά θέματα, όπως η ενδοοικογενειακή βία, η κουλτούρα του βιασμού, κ.ά. Πώς συνδέονται με την εποχή μας και ποια είναι η άμυνά μας σε αυτά τα θέματα που ταλανίζουν και την σημερινή κοινωνία;

Δυστυχώς, αυτά είναι διαχρονικά προβλήματα. Υπήρχαν, υπάρχουν και παλεύουμε όλοι για να σταματήσουν να υπάρχουν. Η ενδοοικογενειακή βία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σ’ ένα σπίτι και ειδικά αν αυτό το σπίτι έχει παιδιά. Γιατί η παιδική ηλικία είναι τόσο τρυφερή κι αν την περνάς άσχημα και μαύρα, τότε θα παλεύεις πολλά χρόνια με τα σκοτάδια σου. Η βία, κάθε μορφής με βρίσκει αντίθετο. Θεωρώ ότι στις μέρες μας μπορούμε να έχουμε πολύ εύκολα αυτό που θέλουμε. Αν κάπου δεν είμαστε ευτυχισμένοι, καλό είναι να φεύγουμε. Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα. Λυπάμαι που βλέπω γυναίκες να κακοποιούνται και παρ’ όλα αυτά να στέκονται εκεί. Γιατί όταν σηκωθεί το χέρι, η αρχή του κακού έχει γίνει.

Πηγή:Εγώ