Ο Β. Γκουρούσης σπάει τη σιωπή του στο gossip-tv:«Σκεφτόμουν να αυτοκτονήσω στη φυλακή. Είμαι αθώος»
Ο Βασίλης Γκουρούσης κρατείται προσωρινά στις φυλακές Τρικάλων κατηγορούμενος για την υπόθεση του ριφιφί των θυρίδων στο Ψυχικό.
Ο γνωστός θεατρικός παραγωγός παραχώρησε μια εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη αποκλειστικά στο gossip-tv.gr.
Ο ίδιος δηλώνει αθώος και περιμένει να δικαιωθεί ενώ δεν δίστασε να μας αποκαλύψει πως τις πρώτες ημέρες μετά τη σύλληψή του ήταν καταρρακωμένος ψυχολογικά και είχε σκεφτεί μέχρι και να αυτοκτονήσει. Αυτό που του έδωσε δύναμη ήταν η στήριξη της οικογένειάς του.
Διαβάστε παρακάτω όλη τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Βασίλης Γκουρούσης αποκλειστικά στο gossip-tv.gr μέσα από τις φυλακές Τρικάλων...
- Πώς είναι η καθημερινότητα και η ζωή σας μέσα στη φυλακή;
Δεν υπάρχει ζωή, είναι σα να είμαι θαμμένος σε έναν τάφο ζωντανός. Δεν βλέπω τίποτα, δεν βγαίνω έξω, είμαι κλεισμένος σε ένα δωμάτιο 24 ώρες το 24ωρο. Δεν έχω όρεξη ούτε για να πάω στο προαύλιο. Ευτυχώς ο αρχιφύλακας εδώ και ο διευθυντής είναι καλοί άνθρωποι και αντιλήφθηκαν από την αρχή ότι είχα ψυχολογικά και με βοήθησαν πάρα πολύ. Τους ευχαριστώ και δημόσια! Τις πρώτες ημέρες πέρασα πάρα πολύ δύσκολα, ήμουν σε έναν χάλια θάλαμο γιατί έπρεπε να μπω και σε καραντίνα λόγω του κορονοϊού. Μετά μπήκα σε ένα δωμάτιο με έναν άλλο άνθρωπο ο οποίος επίσης με βοήθησε ψυχολογικά. Ξέρεις τι είναι μετά από τόσα χρόνια τίμιας ζωής να σε λένε κλέφτη;
Δεν υπάρχουν στοιχεία για να είμαι στη φυλακή.
- Όλο αυτό φαίνεται πως σας έχει επηρεάσει πάρα πολύ ψυχολογικά…
Βέβαια με έχει επηρεάσει ψυχολογικά. Ξέρεις τι είναι να βγαίνω από το σπίτι μου να πάω να πάρω γάλα και γιαούρτια και να βρεθώ ξαφνικά στη ΓΑΔΑ με μια τέτοια κατηγορία στην πλάτη μου; Με έχουν φυλακίσει εδώ μέσα, ούτε χρήματα δεν μπορώ να πάρω. Μου έχουν δεσμεύσει μέχρι και το ταχυδρομείο. Για να μου δώσει κάποιος χρήματα πρέπει να έρθει εδώ στα Τρίκαλα.
- Σας επισκέπτονται τα παιδιά σας; Η σύζυγός σας;
Η σύζυγός μου δεν μπορεί να έρθει γιατί έχει υποχρεώσεις. Τα παιδιά μου έρχονται, η μητέρα μου έχει έρθει επίσης και η αδερφή μου. Και να σας πω την αλήθεια δεν θέλω να δω κανέναν. Είμαι τόσο πληγωμένος. Πικράθηκα και από ανθρώπους.
- Είχατε δηλαδή ανθρώπους που ήταν δίπλα σας και τώρα τους είδατε να απομακρύνονται;
Γίνανε τεράστια αίσχη. Από συνεργάτες που οικειοποιήθηκαν δουλειές, άνθρωποι μου πήραν χρήματα από άλλες δουλειές και εξαφανίστηκαν. Έχουν γίνει πάρα πολλά που δεν μπορώ να τα πω, δεν μπορώ να κάθομαι με δεμένα τα χέρια εδώ μέσα και έξω να γίνονται αίσχη. Έχω καταστραφεί! Αν δεν ήταν ο γιος μου ο μεγάλος να έρχεται καθημερινά εδώ στις αρχές, αλήθεια σας λέω, μπορεί και να είχα αυτοκτονήσει. Θα είχα πέσει στην αυτοχειρία.
- Μετά από αυτό έχει αλλάξει όλη σας η ζωή…
Έχει αλλάξει όλη μου η ζωή δεν θα πει τίποτα. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα τα οποία δεν τα γνωρίζετε. Ενώ έλεγαν στην αρχή ότι έχει γίνει από τον Αύγουστο η κλοπή, πήγαν 16 Σεπτεμβρίου κλειδαράδες που άλλαξαν 55 κλειδαριές μέσα στις θυρίδες. Αυτοί οι άνθρωποι κατέθεσαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είχαν σπάσει οι θυρίδες γιατί δουλέψανε σε αυτό το μέρος και θα το είχαν δει σίγουρα. Εγώ μετά τον Σεπτέμβρη είχα πάει δύο φορές στην τράπεζα. Μετά ο κος Ραφτογιάννης που κάνει πραγματογνωμοσύνες είπε πως οι κλειδαριές σπάσανε με μεγάλο κατσαβίδι ή με μεγάλο καλάμι ή σφυρί. Δηλαδή χτυπούσαν την κάθε θυρίδα από 1-1,5 λεπτό για να σπάσει. Δεν άκουσε κανείς τίποτα με τόσο θόρυβο; Επίσης, η θυρίδα η δική μου και αυτές που ανοίχτηκαν είναι μπροστά στο τζάμι. Αν κατέβει κάποιος σε βλέπει αμέσως. Η μία κυρία είπε ότι για να βγουν τα πράγματα που είχε μέσα στη θυρίδα της χρειαζόταν μια extra large βαλίτσα, εγώ πήγα με μια θήκη του laptop στην οποία είχα βάλει μέσα και 2.500 ευρώ που είχα πάρει νωρίτερα από την τράπεζα και ήταν όλα ψιλά-κέρματα.
- Πώς ήταν οι πρώτες ώρες όταν σας συνέλαβαν; Τι σκεφτόσασταν; Αναρωτιόσασταν γιατί μπορεί να σας συνέλαβαν;
Εγώ ξεκίνησα στις 07:45 το πρωί για να πάρω γιαούρτια κάτω από το σπίτι μου με το αυτοκίνητο του γιου μου. Όταν έφτασα και πήρα τα γιαούρτια, τα άφησα μέσα στο αυτοκίνητο και μιλούσα στο τηλέφωνο με έναν συνεργάτη μου για μια δουλειά. Ξαφνικά λοιπόν ακούω «Βασίλη, Βασίλη». Μου την «έπεσαν» τότε κάποια άτομα και μου γύρισαν το δεξί μου το χέρι - Σημειωτέον ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε μετά από τόσους μήνες δεν μπορώ να το κουνήσω, είναι κρεμασμένο- με ρίχνουν μέσα σε ένα αυτοκίνητο μπρούμυτα και πέφτουν πάνω μου. Εγώ στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ληστές. Στον δρόμο, εγώ δεν ήξερα πού πηγαίναμε, με ενημέρωσαν ότι είναι από την αστυνομία, μου έδειξαν ταυτότητες και κάποια στιγμή στην Κατεχάκη με σήκωσαν όρθιο. Εκεί λοιπόν τους ρωτούσα τι συμβαίνει και μου ζητούσαν τον κωδικό από το κινητό μου. Τους έδωσα τον κωδικό και μου έλεγαν ότι τους έλεγα ψέματα. Ρωτούσα τι συμβαίνει και μου έλεγαν «θα μάθεις». Με πήγαν λοιπόν στην ΓΑΔΑ και με κλείσανε σε ένα δωμάτιο. Από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν είδα και δεν άκουσα κανέναν. Επειδή οι δικοί μου ανησύχησαν, ο γιος μου έβλεπε το σήμα του κινητού μου που εξέπεμπε εκεί και νομίζανε ότι είμαι στο νοσοκομείο. Πήγαν λοιπόν στο νοσοκομείο, στον Άγιο Σάββα, δεν με βρήκαν και πήγαν στο Τμήμα της Βουλιαγμένης και από εκεί τους ενημέρωσαν ότι βρίσκομαι στη ΓΑΔΑ. Πήγε λοιπόν ο δικηγόρος μου εκεί και του είπαν ότι ήμουν στο Τμήμα της Βουλιαγμένης. Πήγε κι εκεί και του έλεγαν ότι είμαι στη ΓΑΔΑ. Αυτό το παιχνίδι κράτησε 30 ώρες. Δεν με άφηναν να μιλήσω με τον δικηγόρο μου. Εγώ δεν είχα τίποτα πάνω μου, με είχαν γδύσει στην κυριολεξία. Μου είχαν πάρει το ρολόι, τα κορδόνια μου, τα πάντα, ήμουν ξυπόλητος. Κατά τις 11:00 το πρωί ήρθαν και μου πήραν DNA. Εγώ φυσικά δεν γνώριζα τι συμβαίνει και δεν αντιστάθηκα, όμως, το DNA μου το πήραν παρανόμως. Κατά τις 16:00-16:30 με βγάλανε από το δωματιάκι για να πάω στην τουαλέτα. Πήγα λοιπόν είδα ότι ήμουν στην Ασφάλεια γιατί από τη ζάλη και τον πόνο στο χέρι ούτε που είχα καταλάβει τι είχε γίνει. Στις 23:00 το βράδυ με πήγαν σε ένα γραφείο όπου ήταν ένας κύριος και με ρώταγε «πού είναι τα πράγματα». Εγώ ρωτούσα για ποια πράγματα μιλούσε, δεν καταλάβαινα. «Ποια πράγματα, ποιες θυρίδες; Τι λέτε;», ρωτούσα. Από εκεί ξεκίνησε ένας γολγοθάς με ανακρίσεις. Μου έλεγαν ότι βρήκαν DNA και ότι με παρακολουθούσαν 5 μήνες. Σημειωτέον ότι στην κατάθεσή του ο αστυνομικός που με συνέλαβε είπε ότι με παρακολουθούσε από τις αρχές Δεκέμβρη και μετά. Είπανε αυτό το ψέμα για να αφήσουν ένα κενό από τον Δεκέμβρη μέχρι τον Φλεβάρη για να αποδείξουν ότι πήρα τα πράγματα και κάπου πρόλαβα και τα έκρυψα.
Μετά ήρθαν οι δικηγόροι μου και τους είπαν ότι έχει βρεθεί ένα μεικτό δείγμα DNA και ότι έχω πρόβλημα. Με βρήκαν λοιπόν οι δικηγόροι, μου είπανε ότι είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση και αυτό για το οποίο κατηγορούμαι και τους είπα ότι δεν έχω κάνει τίποτα και πήγαινα στην τράπεζα για να κάνω τη δουλειά μου. Με πήγαν στον ανακριτή κι εκεί διόρισα τον δικό μου γενετιστή. Αν γνώριζα την διαδικασία θα έπρεπε να διορίσω δικό μου γενετιστή πριν μου πάρουν το DNA μου, αλλά η αστυνομία μου το απέκρυψε.
- Πιστεύετε ότι είναι μια σκευωρία και τη στήσανε πάνω σας; Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι συνέβησαν όλα αυτά.
Πιστεύω ότι δέχονται τρομερές πιέσεις από την κοινή γνώμη και από τους πελάτες της τράπεζας.
- Σε αυτή την υπόθεση των θυρίδων συνδέθηκαν και κάποιες άλλες υποθέσεις που είχατε παλαιότερα…
Οι υποθέσεις αυτές δεν ήταν κάτι το σημαντικό. Ήταν υποθέσεις που έχει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος.
- Έχετε δει όλο αυτό που σας συμβαίνει δημιουργικά; Κάνετε κάτι μέσα στη φυλακή; Γράφετε κάτι για παράδειγμα;
Η αλήθεια είναι ότι εδώ μέσα γράφω. Περνάω τον χρόνο μου γράφοντας. Εδώ και ένα μήνα έχω ξεκινήσει να γράφω ένα σήριαλ. Πρόκειται για μια πολύ ανθρώπινη ιστορία. Γράφω για έναν άνθρωπο που βρίσκεται στη φυλακή και πώς μπορεί να μπλέξει από το πουθενά. Θα δω πώς θα μου βγει στη συνέχεια… Κάτι κάνω για να περνάει η ώρα, δεν γίνεται διαφορετικά.
- Ίσως να σας βγει και σε καλό…
Σε καλό δεν μπορεί να βγει όλο αυτό. Αυτό το πράγμα να σου στερούν την ελευθερία σου χωρίς να έχεις κάνει το παραμικρό είναι οδυνηρό. Εγώ αυτή τη στιγμή δεν είμαι προφυλακισμένος, είμαι προσωρινά κρατούμενος επειδή θεωρητικά θα μπορούσα να το ξανακάνω αυτό το έγκλημα για το οποίο με κατηγορούν. Αν είχα κάνει όμως αυτό και είχα πάρει τόσα χρήματα γιατί δεν είχα φύγει ήδη; Θα μπορούσα να είχα φύγει και να μη με έβρισκε κανένας. Δεν τηρούνται οι νόμοι. Εγώ αυτή τη στιγμή δεν εκτίω ποινή. Εγώ όταν αθωωθώ ποιος θα μου αναπληρώσει τους μήνες που είμαι εδώ; Θα μπορούσαν να με έχουν έξω με περιοριστικά μέτρα. Έχω πέσει από τα σύννεφα με αυτά που μου συμβαίνουν. Καταστρέφεις τη ζωή ενός ανθρώπου με ενδείξεις;
- Πώς είναι αυτό το συναίσθημα για εσάς;
Μόνο τα εγγόνια μου και τα παιδιά μου σκέφτομαι εδώ μέσα. Την οικογένειά μου.
Ακούστε απόσπασμα από τη συνέντευξη στο βίντεο που ακολουθεί:
Δείτε φωτογραφίες στη gallery:
