Η Marseaux στο gossip-tv:Η συνεργασία με την Παπαρίζου,οι στιγμές που την έχουν λυγίσει & η επιτυχία
Ένα πλάσμα πολυτάλαντο, ένα κορίτσι φωτεινό, είναι η Marseaux που όπου σταθείς κι όπου βρεθείς ακούς για εκείνο και τη μουσική του. Και κάπως έτσι αναρωτήθηκα τι έχει πια αυτό το κορίτσι και έχει ξετρελάνει άπαντες; Μα τι άλλο; Μουσική, έκφραση, ταλέντο, σεβασμό και μέλλον… λαμπερό και σίγουρα με επιτυχίες.
Είναι το κορίτσι αυτό που πριν καλά καλά πατήσει τα 21 του χρόνια έχει καταφέρει να φιγουράρει στα διεθνή charts. Είναι το κορίτσι αυτό που με τη φωνή του, τις βιωματικές ερμηνείες και την εξαιρετική πορεία στο χώρο συγκινήθηκε όταν είδε τη φωτογραφία του σε billboard στην Time Square της Νέας Υόρκης. Είναι το next big thing στα φρέσκα μουσικά δεδομένα και εκπροσωπεί μια γενιά που η μουσική γίνεται ανάγκη έκφρασης!
Η Marseaux μας ανοίγει την καρδιά της και κάθε της απάντηση είναι πραγματικά μια μικρή εξομολόγηση!
Πώς αποφάσισες να ξεκινήσεις αυτό το ωραίο ταξίδι στη μουσική;
Από πολύ μικρή το όνειρο μου ήταν να υπάρχω πάνω στην σκηνή. Χορεύω από πολύ μικρή γενικά, πήγαινα σε καλλιτεχνικό σχολείο και έκανα θέατρο σε παιδικούς ερασιτεχνικούς θιάσους. Η τέχνη ήταν πάντα στην ζωή μου. Ανακάλυψα ότι έχω κλίση στο τραγούδι όταν άρχισα να παίζω σε μιούζικαλ επαγγελματικά, αλλά όταν γνώρισα τον Solmeister και το WNC (κάτι που το θεωρώ ξεκάθαρα καρμικό) το μικρό τρελό μας όνειρο ξεκίνησε.
Έχεις αντιληφθεί ότι ναι, είσαι το νέο next big thing της Ελληνικής μουσικής;
Παίρνω πολλή αγάπη από τον κόσμο, κάτι που με γεμίζει αφάνταστα. Τώρα δεν ξέρω αν είμαι το next big thing της Ελληνικής μουσικής ή όχι, το μόνο σίγουρο
είναι ότι με τον Sol έχουμε πολλές ιδέες, οι οποίες είναι πρωτοποριακές και είναι πραγματικές προτάσεις στον χώρο της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας. Νιώθω πραγματικά ευγνώμων που με καταλαβαίνουν, γιατί τα τραγούδια μου είναι πάντα βιώματά μου και συγκινούμαι τόσο που έχουν αντίκρισμα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία για μένα.
Πώς ένα κορίτσι σε αυτή την ηλικία διαχειρίζεται τόσο ωραία και ώριμα την αναγνωρισιμότητα που του έχει δοθεί σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα;
Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάστηκε ποτέ να διαχειριστώ κάτι γιατί η σχέση μου με το κοινό μου είναι τόσο άμεση και ουσιαστική που πχ αν έρθει κάποιος να με χαιρετήσει στον δρόμο, νιώθω σαν να χαιρετάω φίλο μου. Χαίρομαι πάντα να γνωρίζω φανς και να επικοινωνώ με μαζί τους γιατί έχω πάντα την περιέργεια να ξέρω ποιος με ακούει και πιστεύω πως σα WNC έχουμε το πιο πιστό και ωραίο fandom του κόσμου.
Σε φόβισε η περίοδος της καραντίνας;
Η πρώτη καραντίνα ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για μένα. Είχα πιάσει ένα διαμέρισμα μόνη μου, οπότε την πέρασα εκεί και η αλήθεια είναι ότι ένιωθα πολλή μοναξιά, είχα παραμελήσει πολύ τον εαυτό μου και είχα μελαγχολήσει. Την δεύτερη καραντίνα την πέρασα μαζί με τα παιδιά στο στούντιο και τα Σαββατοκύριακα πήγαινα στο πατρικό μου στην Ραφήνα. Πάλι κάπως μελαγχολική περίοδος αλλά σίγουρα πέρασα πιο όμορφα αφού ήμουν μαζί με τους φίλους μου και την οικογένειά μου. Η αλήθεια είναι πως με φόβισε αρκετά σε προσωπικό επίπεδο, διότι δεν είμαι σπιτόγατα και δεν μπορούσα να διαχειριστώ στον εγκλεισμό. Στεναχωριόμουν που έβγαινα έξω και ο δρόμος ήταν άδειος, που δεν έβλεπα τους φίλους μου, τους συγγενείς μου, δεν πήγαινα στο ωδείο μου, στον χορό μου. Ας ελπίσουμε ότι αυτά θα μείνουν στο παρελθόν.
Ήταν για σένα μια φάση αναγεννησιακή ως προς το κομμάτι της μουσικής;
Η μουσική ήταν μεγάλη παρηγοριά για εμάς στην καραντίνα. Αφού δεν μπορούσαμε να κάνουμε lives και να επικοινωνούμε με τον κόσμο μας, γράψαμε πολλή μουσική. Συγκεκριμένα, με τον Σολ (Solmeister), ξεκινήσαμε να γράφουμε τον δεύτερο προσωπικό μου δίσκο, το "Chica", οπότε καλλιτεχνικά ήταν μια πολύ δημιουργική φάση για μένα.
Τι μουσική ακούς στο αυτοκίνητο;
Ότι παίζει το ταξί γιατί δεν οδηγώ χαχαχα
Το αγαπημένο μου από τα κομμάτια μου είναι το "Τανγκό της Μαρσό".
Στιγμές που σε έχουν λυγίσει, περιγράφονται στα τραγούδια σου; Επίπονο αυτό όταν ηχογραφείς;
Αρκετές στιγμές που με έχουν λυγίσει περιγράφονται στα κομμάτια μου, άλλωστε γι' αυτό η μουσική μας είναι τόσο αληθινή, γιατί όλα μας τα τραγούδια είναι βίωμά μας. Το τανγκό που ανέφερα πριν για παράδειγμα αναφέρεται στην μητέρα μου, την οποία έχω χάσει. Υπάρχουν τραγούδια όπως το "Τανγκό της Μαρσό" και το "Ένα κολιέ από κοχύλια" τα οποία έχουν ηχογραφηθεί μόνο μια φορά γιατί δεν άντεχα να τα ξανατραγουδήσω. Κάθε μου τραγούδι μπορώ να το συνδέσω με μια περίοδο της ζωής μου, με έναν άνθρωπο, με μια εμπειρία.
Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση σου με τους WNC; Καρμική η συνάντηση;
Ξεκάθαρα καρμική η συνάντηση, αυτόματο δέσιμο τόσο μουσικά όσο και σαν άνθρωποι. Δεν θα ήμουν τίποτα χωρίς αυτούς και υπόσχομαι πως θα τους κάνω περήφανους.
Λύσε μου μια απορία γιατί κάθε Τετάρτη η νέα δημιουργία και όχι ας πούμε κάθε Σάββατο;
Διότι Τετάρτη έπεφτε η επέτειος του Solmeister με την πρώην του χαχαχα. Το WNC στην πρώτη του μορφή ξεκίνησε πριν 10 χρόνια διότι ο Sol ήθελε να γράψει ένα τραγούδι για την πρώην του στην επέτειό τους και για να μην φανεί ξέμπαρκο συνέχισε να βγάζει τραγούδια τις Τετάρτες. Μετά από χρόνια ο dPans να το ξανατρέξει σαν project και το Wednesday Night Cypher αναγεννήθηκε, συνεχίζοντας την παράδοση της Τετάρτης.
Πόσο τα social media έχουν βοηθήσει στην μεγάλη επιτυχία που σημειώνετε;
Ζούμε στην εποχή του internet και των social media, άρα είναι λογικό μέσα από αυτά να διαδοθεί η τέχνη και κατ' επέκταση η μουσική που φτιάχνουμε. Αυτό σε συνδυασμό με το πόσο σούργελα είμαστε και πόσο ιδιαίτερη προσωπικότητα έχει ο καθένας από μας, μεταδίδει στον κόσμο την εικόνα μας, ώστε να μην είναι απρόσωπη η τέχνη και να ξέρει και το κοινό ποιους ακούει κάθε βράδυ Τετάρτης στις 9.
Αν είχες την επιλογή να τραβήξεις μόνη σου πλεύση, χώρια από τους WNC, θα το έκανες;
Όχι ποτέ. Γιατί να το κάνω; Υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από το να κάνεις μουσική με τους καλύτερούς σου φίλους, οι οποίοι είναι και καλλιτέχνες που τους εκτιμάς πιο πολύ από όλους;
Έχεις κρατήσεις συμβουλές της
Όλη η δημιουργική διαδικασία ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα και έμαθα πολλά πράγματα από εκείνη τα οποία τα κρατάω για την μετέπειτα ζωή και καριέρα μου.
Τι θα συμβούλευες εσύ τα νέα κορίτσια που έχουν εσένα ως πρότυπο και θέλουν να ακολουθήσουν την τέχνη της μουσικής;
Η μουσική και η τέχνη γενικότερα θέλει γερό στομάχι, αυτοπεποίθηση αλλά και ταυτόχρονα ταπεινότητα. Σεβασμό στην ίδια την τέχνη αλλά και στους άλλους
καλλιτέχνες ανεξαρτήτως αν μας ταιριάζει αυτό που παράγουν. Οι chicas μπορούν να καταφέρουν τα πάντα αρκεί να το θέλουν και να παλέψουν για αυτό. Το πιο σημαντικό κατά την άποψη μου, είναι να είσαι ο εαυτός τους και σ' όποιον αρέσεις!
Πώς είναι ένα 24ωρο της Marseaux
Σηκωνόμαστε με τα παιδιά το πρωί, βάζουμε κάτω τις δουλειές που έχουμε να κάνουμε και μετά πάμε στο στούντιο να ηχογραφήσουμε. Αν τελειώσω τις δουλειές μου μια normal ώρα μπορεί να βγω καμιά βόλτα με τους φίλους μου. Γενικότερα έχω πολλές υποχρεώσεις, γιατί η τέχνη θέλει θυσίες, αλλά στεναχωριέμαι πχ κάποιες φορές που μπορεί να μη μου μένει χρόνος για να δω την οικογένειά μου. Δουλεύω όμως ασταμάτητα για το μέλλον μου και ξέρω πως θα τα καταφέρω και θα αναπληρώσω για όλο τον χαμένο χρόνο!
Πώς βλέπεις τη Marseaux σε μερικά χρόνια από τώρα;
Αυτή είναι μια ερώτηση που πραγματικά δυσκολεύομαι να απαντήσω γιατί η αλήθεια είναι πως πάντα με τρόμαζε το μέλλον.
Είναι αυτό το πραγματικό σου όνομα ή το επέλεξες χάριν της τέχνης;
Το βαφτιστικό μου είναι Μαρία Σοφία και η μαμά μου αποφάσισε να με φωνάζουν Μαρσό, κάτι το οποίο λατρεύω. Ο Solmeister θεώρησε πως θα είναι ακόμα πιο ψαρωτικό γραμμένο στα γαλλικά και έτσι έγινε και το καλλιτεχνικό μου.
Και μια ερώτηση από την φανατική θαυμάστρια σου, την 14χρονη κόρη μου, Ιωάννα «Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος και γιατί;»
Ιωάννα, ο αγαπημένος μου στίχος από τα κομμάτια που έχω τραγουδήσει είναι το "πάρε παλτό έξω βρέχει, δεν είναι για μας εδώ", τον οποίο τον έγραψε ο Sol, όπως όλα όσα τραγουδάω άλλωστε, γιατί είναι αρκετές φορές που νιώθω πως δεν ανήκω καθόλου εδώ που είμαι και αισθάνομαι έναν μικρό κατακλυσμό μέσα μου και να θέλω να πάρω το παλτό μου και να φύγω μακριά, να πάω εκεί που δεν θα βρέχει...
Ευτυχώς μετά από λίγο μου περνάει. Αυτός είναι ο σημαντικότερος ρόλος που παίζει η τέχνη στη ζωή μας, μας βοηθάει να ξορκίσουμε όλη την αρνητικούρα από μέσα μας και να βρούμε το θάρρος να αντικρύσουμε τον ήλιο άλλη μια μέρα, όταν θα 'χει φύγει η βροχή.
Το album της Marseaux “Chica” κυκλοφορεί από τη Minos EMI, a Universal Music Companyhttps://marseaux.lnk.to/CHICAPR
